‘The government is the best which governs the least’, vrij vertaald ‘hoe minder u heerst, hoe waardiger als regering’. Bij verkiezingen voor een nieuwe regering worden doorgaans veel beloften gedaan over geplande ontwikkelingen naar aanleiding van problemen waar het volk mee te kampen heeft. De meeste regeringen in de wereld – in het bijzonder in ontwikkelingslanden – besteden hun ambtstermijn dan ook hoofdzakelijk aan het managen, lenigen en bevechten van problemen. Wat er dan rest aan tijd, bronnen en energie, is bestemd voor de algemene vooruitgang en het welzijn.
Het leven is echter niet een probleem dat steeds opgelost moet worden; het is een werkelijkheid die moet worden ervaren, beweert Soren Kierkegaard. Maar tegenwoordig zijn problemen een dusdanig deel geworden van ons, dat we totaal vergeten zijn dat het leven in feite ervaren en delen van vreugde is. En hoewel we heel graag al onze problemen willen wegwissen, geloven we niet dat er inderdaad een probleemvrije wereld kan zijn. We zijn zo gewend geraakt aan problemen zoals bijvoorbeeld lichamelijke en psychische kwalen, stress, verderf, vervuiling, inflatie, corruptie, ga zo maar door. Allemaal dingen waar we allerminst van houden en die we toch blijven koesteren en beschouwen als een normaal deel van ons leven; we laten ze erbij horen.
Ondanks dit alles blijft de collectieve droom van de mens aanwezig: een perfecte wereld te creëren, een plaats waar geen problemen bestaan en waar iedereen zich veilig, zeker, gezond, rijk en gelukkig voelt. Good governance zou in deze context niet alleen betekenen het ontwerpen van wetten, creëren van systemen om te corrigeren, verlichten van pijnlijke omstandigheden, managen van slechts de basale overlevingsvraagstukken en/of het laten draaien van de menselijke machine op een gewoon alledaags niveau, met niet echt alarmerende kwesties en maar een klein aantal problemen.
Albert Einstein vond dat problemen niet opgelost kunnen worden vanuit het zelfde denkniveau als waarmee ze gecreëerd zijn. Het creëren van een betere wereld vraagt de wil voor een structurele aanpak: een volledige mindshift in onze zienswijze over hoe een perfecte gemeenschap eruit moet zien en het vertrouwen in die visie, die een weerspiegeling is van volledig welzijn en geluk voor een ieder, moet sterk zijn. Daar in dezen de regering de meest krachtige pilaar is, die de welvaart van een gemeenschap kan beïnvloeden zal een model van een voorbeeldige regering, gefundeerd en geleid op basis van sterke spirituele en morele ankers, de start moeten zijn.
Bij de samenstelling van een regering, worden portefeuilles toegewezen aan verschillende ministeries om zich te buigen over nijpende situaties. De respectieve ministeries omvatten een bepaald beleidsgebied waaronder onderwijs, financiën, defensie, sociale versterking, enzovoorts en hebben verschillende departementen om het beleid vlot te kunnen uitvoeren. In de basisstructuur van een ideale regering, die kiest voor een perfecte leefgemeenschap, zou een ministerie van No Problems niet mogen ontbreken. In plaats van het aanscherpen van regels en wetgeving gericht op problemen, zou het ministerie van No Problems zich dan moeten toeleggen op de proactieve ontwikkeling. Dit betekent regeren met als doel een samenleving zonder problemen te creëren.
Voor dit ministerie dienen dan de volgende departementen ter ondersteuning van de uitvoering:
1. Het departement van Waardigheid van de Vrouw (Women’s Dignity). Dit departement richt zich op het bevorderen van een zuivere attitude en respectvol gedrag naar vrouwen toe. Dit is alleen mogelijk als we onze denkwijzen veranderen in spirituele zienswijzen. Slechts een juist spiritueel bewustzijn kan de mens bevrijden van verdriet bezorgende ondeugden zoals wellust, gierigheid en ego. In alle geschriften wordt men immers gewaarschuwd voor de uitspattingen van de ondeugden, in het bijzonder lust. Opmerkelijk is het gezegde dat de ondeugd van lust, de poort is naar de hel.
2. Het departement van Vrede. Dit departement dient ter versterking van het bewustzijn dat de ware aard, de ware religie van de mens, vrede is. Door de herkenning van onze natuurlijke aard van vrede, kan een cultuur van vrede haar beslag krijgen en kunnen tolerantie, compassie en vergevingsgezindheid naar elkaar toe praktisch beoefend worden.
3. Het departement van Rechtvaardigheid. Dit departement zal de mens bewust maken van de wet van karma en te leven als een trustee, iemand die slechts bezittingen beheert. Hierdoor kan dit departement ook helpen om gehechtheid, voortrekkerei en vriendjespolitiek met wortel en al uit te roeien. Zo wordt een cultuur gestimuleerd van delen, onzelfzuchtige dienstverlening, transparantie en eerlijkheid.
4. Het departement van Rijkdom. Dit departement mag zorgen voor ware welvaart van een ieder door gierigheid te vernietigen. Weelde, succes en voorspoed hebben te maken met een innerlijk rein en tevreden leven. Dit departement kan helpen om de morele en ethische armoede te beëindigen, door de mens deugden en waarden te onderwijzen en deze te accepteren als de echte onvergankelijke rijkdom.
5. Het departement van Harmonie. Een ideale gemeenschap is één waarbij mensen in harmonie leven. Dit betekent niet dat een ieder dezelfde rollen en middelen moet krijgen. Neen, men dient echt respect te hebben voor elkaar en coöperatief te zijn naar elkaar toe. Dit departement zal de morele houding van ‘One God – one world family’ stimuleren, zodat ego, uitbuiting en dominantie opgeruimd kunnen worden.
6. Het departement van Verenigde Karakteristieken (United Natures). Een compleet deugdzaam en bloeiende gemeenschap kan niet bereikt worden zonder gevoelsintegratie van alle mensen van verschillende gemeenschappen, geloofsovertuigingen en klassen. Dit zal bereikt worden door de bewustwording in de werkelijke spirituele identiteit van de mens. Wij zijn namelijk spirituele kinderen van 1 Vader, 1 God, 1 Allerhoogste Ziel. Hij is de Vader van alle menselijke zielen en zo zijn wij spirituele broeders.
Er boven te staan – helikopterview – en af te stappen van de gelimiteerde gebrekkige visie en attitude, die ons in een strop van problemen houden, kan een No Problems-regering daadwerkelijk de weg plaveien naar een Goudentijdse wereld, waarin iedereen absoluut vrij is van zelfs maar een spoor van problemen en er een leven kan komen van delen op basis van het beste wat de menselijke ziel in zich heeft. Spirituele versterking blijft de enige weg om deze visie waar te maken.
Bron: Purity, Vol. XXXIII, july 2014, Monthly Journal of the Brahma Kumaris (Hqs. Mount Abu)
