In de aanloop naar de verkiezingen worden er steeds nieuwe politieke organisaties opgericht. Menigeen raakt niet meer verbaasd om de frequentie en het enthousiasme waarmee deze partijen worden opgericht. Enkele nieuwe spelers op de markt zijn DRS van Clifford Marica, PING van Ramsoender Jhauw, PDO van Waldy Nain, de groep Baasa, een afsplitsing van Seeka, PBO van Ronald Hooghart, BP2011 van Linus Diko en PVP van Roy Bikharie. Het is het recht van een ieder om een nieuwe politieke organisatie op te richten. ‘Ik heb ook een politieke partij opgericht, zegt de oud-voorzitter van Naya Kadam, Marijke Djwalapersad. De geschiedenis heeft echter uitgewezen dat kleine politieke partijen vanwege het kiesstelsel geen kans van slagen hebben. Als voorbeelden noemt zij op: DOE en de BVD, die bij de laatste verkiezingen van 2010 ruim 13.000 stemmen hebben behaald. DOE wist slechts 1 zetel te behalen, terwijl BVD met 13.000 stemmen geen enkele zetel in de wacht sleepte. Djwalapersad zegt geen voorstander te zijn van nieuwe politieke partijen, omdat je daarmee alleen maar stemmen verliest. Je weet bij voorbaat dat je geen kans van slagen hebt en dat je de beoogde doelen niet zult halen. Dit is de reden waarom zij teruggekeerd is naar de moederpartij, de VHP.
Djwalapersad adviseert politiek geïnteresseerden om niet langer te doen aan versnippering van stemmen. Toch ziet zij dit fenomeen niet gemakkelijk verdwijnen, omdat ‘elk moment dat we boos zijn en niet tegen iets kunnen binnen onze eigen partij, worden we boos, stappen eruit en richten een eigen partij op.’ De politica geeft toe dat de tijd die zij gestopt heeft in een nieuwe politieke organisatie verloren jaren zijn geweest, verspilling van energie, geld en tijd.
Politiek analist Richard Kalloe gaat zelfs verder. Politici zijn volgens hem onvoldoende ontwikkeld. Het gaat niet slechts om het bezitten van een academische titel. Dat het maar niet lukt, komt vanwege het feit dat de Surinaamse politiek niet wordt gekenmerkt door onbaatzuchtigheid, terwijl we dat nodig hebben. Er is geen oog voor het algemeen belang. Ethiek en moraal gaan veel minder een rol spelen en het eigen belang prevaleert. Ook van belang is het karakter van politici. Wat voor een karakter hebben die mensen, wat voor ruggengraat hebben ze, zijn ze ijverig onbaatzuchtig, niet bang voor tegenslagen en zetten ze door? Hebben ze de nodige kennis en kunde? Kapitaal en geld zijn niet ons grootste probleem, weet Kalloe, maar leiders die niet weten om te gaan met onze natuurlijke hulpbronnen. ‘Het zijn allemaal makelaars in de uitverkoop van het land. Ze regelen allemaal concessies voor mensen in het buitenland. Suriname is al verdeeld. We moeten een andere politieke cultuur hebben’, besluit Kalloe.
DM
