Met het ondertekenen van de ministeriële beschikking, betreffende het technisch voorschrift ‘Algemene vereisten voor het etiketteren van voorverpakte goederen’ is door minister Raymond Sapoen van Handel en Industrie de overgangsfase van zes (6) maanden naar verplichte etikettering ingezet. Dit is bereikt na het afleggen van een traject van 2 tot 3 jaren, waarbij de input van het bedrijfsleven heel belangrijk is geweest.
Etikettering moet de consument voldoende informatie verschaffen over het product of dienst, waarmee hij te doen heeft. Immers is het de belangrijkste bron van informatie. Vanaf 14 augustus 2014 dient de producent zich te houden aan de ‘algemene vereisten voor het etiketteren van voorverpakte goederen’. Eén van de belangrijkste vereisten hiervan is dat het etiket in het Nederlands of het Engels moet staan.
Wat wij niet uit het oog mogen verliezen, is dat etikettering twee belangrijke aspecten heeft, namelijk economische- en gezondheidaspecten. Met de controle op de naleving van deze wet is het Surinaams Standaardenbureau (SSB) belast, alsook de diverse consumentenorganisaties. Trouwens de consument is de belangrijkste controleur van de overheid. Ook voor de douane is een belangrijke rol weggelegd, daar het hierin niet alleen gaat om lokaal geproduceerde goederen, maar ook om importproducten. Het ministerie van Handel en Industrie beveelt dus aan, vooral bij de aanschaf van consumtiegoederen, dat als het etiket niet voorzien is van een vervaldatum/houdbaarheidsdatum, het artikel niet te kopen.
