Dagblad Suriname had een vraaggesprek over enkele zaken Suriname rakende met drs. Ashwin Ramcharan, bedrijfskundige van beroep, woonachtig in Hong Kong en betrokken als investeerder in internationale projecten. Hieronder volgt een deel van dat gesprek.
Wat is uw algemene indruk op dit moment over Suriname?
Suriname staat aan de vooravond van een heel bijzonder jaar zowel voor Surinamers die woonachtig zijn in Suriname als Surinamers die in het buitenland wonen. Naar mijn mening door 2 zeer belangrijke ontwikkelingen. Ten eerste door de PSA-kaart en ten tweede de verkiezingen die naderen. 2014 kan weleens het jaar worden van de grootste terugkeer van Surinaamse Nederlanders, jong en oud, een ware exodus uit Nederland naar hun Switie Sranang. Zoals we allemaal weten zijn Surinamers in Nederland het leven daar zat. Banen zijn nu moeilijk te vinden en velen hebben genoeg kunnen sparen om terug te kunnen naar Suriname. De jongeren romantiseren Suriname, ze voelen zich opmerkelijk genoeg vreemden in hun geboorteland Nederland en meer op hun gemak in Suriname. De ouderlijke verhalen en hun vakantiebezoekjes aan Suriname maken het spannend om terug te keren naar een land met mooi weer en waar ze zich meer thuis voelen. En door de komst van de PSA-kaart is dit nu gemakkelijker. Het is een mooie verdienste van deze regering dat ze de PSA-kaart hebben weten te introduceren, maar het is wederom half werk. Deze regering zou ervoor moeten zorgen dat Surinamers die in Suriname geboren zijn het recht hebben op een Surinaams paspoort naast de Nederlandse. Nederland staat dit al toe, echter ook deze regering durft het niet aan. De PSA-kaart geeft duidelijk aan waar de kracht van deze regering ligt, niet teveel praten maar doen. En soms zelfs als een regeling niet bij alle lagen van de bevolking populair is. De massale terugkeer van Surinaamse Nederlanders zou een grote boost kunnen zijn voor de Surinaamse economie. Immers, deze landgenoten zullen zakken met geld meenemen om een mooie oude dag te hebben of ondernemingen te starten of gewoon lekker te leven in Suriname. En Suriname zou dus aan de vooravond kunnen staan van één van de grootste herenigingen van Surinaamse broeders en zusters.
Hoe ziet u de verkiezingsstrijd in Suriname?
Ik vind het belangrijk om te redeneren vanuit de aard en de vorming van de mensen die de leiders zijn in Suriname. De verkiezing wordt letterlijk bekeken, een spel tussen een militair, president Bouterse, een politieagent, voorzitter Santokhi, en de twee guerrillastrijders, de heren Brunswijk en Somohardjo. Alle vier zijn actiegerichte mensen, doeners, niet alleen praters. Militairen, politieagenten en guerrillastrijders zijn gewend resultaatgericht te werken. Soms is eerst een vuist op tafel nodig en moet het dode hout opgeruimd worden en dat is iets waar alle vier de leiders goed in zijn. Dit is heel anders dan wanneer je onderwijzers aan het roer hebt. Ieder met hun managementsterkten en -zwakten, maar mooi om dit contrast te zien. Alle vier zijn zeker tegen elkaar opgewassen. De populairste personen blijven Bouterse en Brunswijk, terwijl de heer Santokhi inhoudelijk mogelijk het sterkst is. De heer Somohardjo is een goede schaker en weet altijd wel een belangrijke plek te veroveren nadat de stukken op het bord geplaatst zijn. Een groot manco, iets wat alle vier kampen gemeen hebben, is het gemis aan actiegericht kader van hetzelfde kaliber. Het is belangrijk om snelle oplossingen uit te voeren en vervolgens geneuzel in het parlement over punten en komma’s te trotseren.
Welke partij is volgens u de favoriet op dit moment?
Ik zie Bouterse met zijn populisme en danspasjes op het podium uiteraard als favoriet. Echter de heer Santokhi met zijn sterke inhoudelijkheid, populariteit in het buitenland en fatsoenlijk karakter is een uitstekende leider om samen met Brunswijk en Somohardjo een regering te kunnen vormen want de NPS lijkt in coma. Dus een samenwerking tussen de VHP en NDP is naar mijn mening onvermijdelijk deze keer. Veel Nederlandse Surinamers hebben Bouterse al vergeven voor de 8 decembermoorden. Dit merk ik in veel persoonlijke gesprekken die ik met mensen heb over Suriname. Volgens hen doet hij geweldig werk. Wat men niet ziet, is dat er ook veel moreel verval is waar een leider als Santokhi verandering in zou kunnen brengen.
Wat zou volgens u de speerpunt moeten zijn naar de verkiezingen toe?
Met de huidige economie op de rails en de veelbelovende stabiliteit die de volgende verkiezing met zich meebrengt, nog meer als de heer Santokhi president zou worden, zou Suriname een heel eenvoudige stap kunnen zetten een belastingparadijs te worden zoals vele andere succesvolle landen in de wereld. Met het onderwijs in Suriname zit het goed. Met de toepassing van kennis, dus ervaring voor de afgestudeerden zijn er minder mogelijkheden. Hier moet de focus op komen in de komende 10 jaar. En daar past het concept van een belastingparadijs prima bij. Op dit concept zal ik in een ander interview ingaan. Van belang is om actiegericht te zijn want ik kan u wel garanderen dat de VHP meer nodig zal hebben dan een plotselinge hagelbui om de NDP te verslaan.
