Waarschijnlijk de grootste zoölogische ontdekking van de 21ste eeuw, is aangekondigd door wetenschappers, met de bekendmaking van de ontdekking van een nieuwe tapir (bofru) in de Amazone. De tapir kreeg de wetenschappelijke naam Tapirus kabomani naar de naam voor ‘tapir’ in de lokale taal van de Inheemse stam Paumari: ‘arabo kabomani’. De gangbare naam zal Kobomani tapir zijn en is de vijfde in zijn soort die in de wereld ontdekt is sinds 1865, toen de eerste tapirs door de wetenschap beschreven werden. Het is het grootste landzoogdier dat sinds decennia ontdekt is.
Door de lokale Karitiana stam wordt het de ‘kleine zwarte tapir’ genoemd en werd vaak gerapporteerd als ‘een andere soort tapir’. De wetenschappelijke wereld heeft hier geen aandacht aan besteed omdat lokale kennis niet gewaardeerd werd en de mening leefde dat de stammen de wetenschappelijke indeling niet begrepen. In de beginfase van de ontdekking werd genetisch materiaal afgenomen van de tapir exemplaren die de lokale stammen brachten. Ondanks de sterke gelijkenis met andere tapir soorten bleven de lokale jagers keer op keer dezelfde soort mee te brengen, en wisten precies de soort te onderscheiden van andere soorten. Verbazingwekkend is dat Theodore Roosevelt in 1912, nadat hij zijn functie als president van Amerika had neergelegd en zijn jachtgeweer had opgepakt, al een exemplaar had geschoten tijdens zijn reis door de Amazone. Deze staat nog steeds in het Natural History Museum in New York. Toen noemde de lokale jagers het al een apart type tapir.
Het Amazone-gebied en Guyana Shield regio staan onder grote druk van intense landschapsaanpassingen, met ontbossing en de groei van het aantal mensen in de regio. Het gebied is kwetsbaarder voor klimaatsverwarming en wordt gezien als een belangrijke plaats van biodiversiteit. Door de grote hoeveelheid diersoorten is de Amazone en Guyana Shield een bron van nieuwe diersoorten die uitwaaieren over Zuid-Amerika. Grote projecten van projecten waarbij wegen worden aangelegd, dwars door het gebied, zorgt voor een grotere druk en tast in een versnellend tempo het gebied aan. Nu de nieuwe tapir soort zich bekendgemaakt heeft aan het wereldse publiek, zien onderzoekers en natuurbeschermers de weg voor zich die genomen moet worden om de diersoort te beschermen. In het vervolg onderzoek moet er bepaald worden wat de eigenlijke verspreiding en voorkomen is van de tapirsoort. Wetenschappers vermoeden dat de soort ook in landen als Suriname en Frans-Guyana voorkomen, gezien de lokale kennis uit het gebied.