Voorzitter Wilgo Bilkerdijk van de Associatie van Surinaamse Fabrikanten (Asfa) spreekt tegen dat de invoerrechtenvrije maatregel de Staat berooft van miljoenen SRD ‘s aan inkomsten. Onzin, zegt Bilkerdijk. Hij wijst erop dat de heffing die wordt kwijtgescholden niet wordt betaald op het eindproduct, maar op grondstoffen en kapitaalgoederen, waarvan de laatsten voor jarenlang gebruik worden aangeschaft. Deze kapitaalsgoederen worden niet op continue basis geïmporteerd. Volgens sommige assembleeleden zou de heffingsvrij op deze goederen de Staat benadelen, wat ook zijn invloed zou hebben gehad op het huidige kastekort. De invoerrechtenvrije import heeft positieve effecten op de economie.
De gemeenschap zal die positieve effecten pas op lange termijn merken, zegt de Asfa-topper. Hij verduidelijkt dat het invoerrechtenvrij aanschaffen van halffabricaten en grondstoffen niet automatisch leidt tot verlaging van de prijzen van goederen in de winkels. De invoerrechtenvrije hulpgoederen of grondstoffen worden verder verwerkt in het eindproduct. Dit eindproduct is echter ook afhankelijk van andere componenten, die continu in prijs stijgen. Een daarvan is onder andere de steeds fluctuerende brandstofprijs. Het effect van goedkopere producten op de schappen zal daarom moeilijk te merken zijn op korte termijn. Het effect van goedkopere goederen zou direct te merken zijn als de heffingsvrije import gegeven was op eindgoederen die de handel importeert.
De invoerrechtenvrije maatregel van deze regering is geïnitieerd met de bedoeling de productie in ons land te stimuleren. Bilkerdijk ontkent echter niet dat de invoerrechtenvrije maatregel een kostprijs verlagend effect heeft. Die kostenverlaging heeft volgens Bilkerdijk de mogelijkheden voor andere investeringen uitgebreid, waardoor in een aantal bedrijven de arbeidsplaatsen zijn toegenomen. De Asfa-topper vindt het klinkklare onzin dat sommige parlementariërs stellen dat de Staat miljoenen SRD ‘s derft aan inkomsten, omdat producenten geen invoerrechten betalen op goederen. De aanschaf van machines, waarvoor 90 procent heffingsvrij wordt gegeven, is een investering op langere termijn. Zo wordt een machine meestal pas na vijf of tien jaar vervangen. Dat betekent dat de overheid absoluut niet veel verdient daarop.
