De export van Surinaamse rijst is reeds geruime tijd in gevaar. Het is van groot belang dat er wordt uitgekeken naar afzetmarkten om te voorkomen dat de export lam komt te liggen. De voorzitter van de Vereniging van Rijstexporteurs (VRE), George Pahlad, heeft onlangs een onderhoud gehad met de Nickeriaanse rijstexporteurs. Met hen is van gedachten gewisseld naar welke afzetmarkten uitgeweken kan worden.
Dagblad Suriname sprak met Pahlad die vooral de nadruk legt op de ernst van de situatie. ‘De afzetmarkt is bar slecht.’ Tot nog toe exporteert Suriname naar Europa en het Caribisch gebied. Vanwege de ongunstige positie waarin de Surinaamse rijst verkeert, dreigen deze markten ook weg te vallen. De voorzitter zegt dat beslist niet uit het oog verloren moet worden dat er thans sprake is van een overschot aan rijst in de wereld. Vooral Azie produceert goedkope rijst vergeleken met Suriname. ‘Onze kostprijs is heel hoog. Voor de andere landen in de wereld worden er voorzieningen getroffen, waardoor zij goedkoop kunnen produceren.’ Pahlad haalde ook als voorbeeld aan buurland Guyana dat heel goedkoop rijst verbouwt door de voorzieningen die boeren van hun eigen regering krijgen. ‘Guyana en de overige landen in de wereld die rijst verbouwen, verkeren in een gunstige positie, wij niet.’
Naar alle waarschijnlijkheid zal de VRE de komende week een onderhoud hebben met de beleidsmakers. Verbetering van de exportmarkten en een gunstige positie van de Surinaamse rijst zijn de onderwerpen waarover van gedachten gewisseld zal worden. De VRE houdt reeds voorbesprekingen met de verschillende actoren binnen de rijstbouw.
Dagblad Suriname sprak ook met rijstproducent en exporteur Leakat Mahawatkhan. Voor het overgrote deel vindt de export naar het Caribisch gebied plaats, legt hij uit. In het Caribisch gebied wordt merendeels ‘parboiled’ rijst geconsumeerd. Slechts Jamaica en Barbados consumeren witte rijst. Guyana exporteert parboiled rijst. Hun afzetmarkten verkeren in een betere positie dan die van Suriname. Hoewel Jamaica rijst importeert uit Suriname, wordt ook de Basmati rijst geïmporteerd uit India. ‘Het komt voor dat mensen de Basmati rijst, die vele malen duurder is dan de Surinaamse rijst, kopen.’
Het afgelopen seizoen bedroeg de prijs van een metrieke ton cargorijst USD 590. De prijs is thans gedropt naar USD 460. De prijs is met USD 130 gedropt. Ook de opkoopprijs van padie is een vraagstuk waarover breed gediscussieerd wordt. ‘Ik wil ook graag dat een baal natte padie voor minimaal SRD 100 wordt opgekocht. Maar de vraag is, ‘wie gaat het kopen’. En wanneer het voor dit bedrag wordt opgekocht, is het een automatisch proces dat de consument meer moet betalen voor een zak rijst.’
Asha Gajadien-Bhagwat
