Salam Somohardjo (“El Libertador”) brengt “rust in Suriname”

Zoals een ieder in dit land verwacht had, heeft de voorzitter van de Pertjajah Luhur zijn ware aard weer tentoongesteld. Niemand had een andere opstelling van hem verwacht. Met een lang en zielig betoog heeft hij zijn achterban het amnestieverhaal omzeild, en heeft meer over zijn persoonlijke, politieke loopbaan gesproken. Hij heeft gesproken over zijn “betrouwbaarheid” in de politiek; over de arrogantie van het Nieuw Front; over de sterkte van de Pertjajah Luhur; over de geringe bijdrage van PSV, UPS en andere partners binnen de Volksalliantie; over de martelingen die hij heeft ondergaan; over zijn reis naar Indonesië. Zijn hele politieke levensloop heeft hij naar voren gebracht. Het was heel aangenaam om naar hem te luisteren, maar zij die hem beter kennen en ook nauw met hem gewerkt hebben, zullen uiteraard nimmer onder indruk van hem komen. De man is tekeer gegaan tegen de politiek-analist, de ex districtscommissaris, die hem steeds op de vingers tikt. Hoewel hij geen naam heeft genoemd wist een ieder wie Somohardjo bedoelde. Meneer Somohardjo heeft een grote partij, maar ontwikkelingsvisie heeft hij niet. Tot die conclusie is ook de president van de Republiek Suriname gekomen. Somo moet dus niet boos worden wanneer er analyses gemaakt worden over hem. Politici, DNA-leden zijn openbare, bespreekbare figuren en zij moeten ook bereid zijn positieve kritiek te accepteren en hun geringe ontwikkelingsvisie middels die kritiek bijstellen. Hij zit 40 jaren in de politiek, maar hij heeft nooit een boek of een stencil geschreven voor de huidige en de komende generaties. Daarvoor moet je als mens over meer verstand, meer kennis en over een hoger intelligentiequotiënt beschikken. Een mens met een Ulo-diploma, met veertig jaren politieke ervaring, is wel in staat zijn zielige, politieke levensloop te vertellen en alles wat hij heeft meegemaakt, maar diepgaande analyses gaat hij nooit kunnen maken en zal op het politieke niveau van “ lurah “ blijven.
De structuren ondersteunen hem
De voorzitter van de Pertjajah Luhur heeft meer dan een uur gesproken en de structuren hebben goede nota genomen over zijn zielige, politieke loopbaan. Weinig commentaar uit de zaal, maar toch een grote prestatie van de twee personen die het gedurfd hebben om in de zaal, in het bijzijn van alle anderen, nota bene tijdens een programma dat live werd uitgezonden via de staatstelevisie, hun mening te geven, hoe zij denken over de amnestiewet. De meerderheid heeft beslist en de voorzitter van de partij is een goede “democraat” en zal de wil van de meerderheid van zijn achterban moeten uitvoeren. Als goede moslim is hij vergevingsgezind. “Hij heeft de dood gezien tijdens de militaire periode, maar Allah heeft hem beschermd”. “Bij hem staat centraal dat de Pertjajah Luhur in de regering zit en het partijprogramma van de partij uitgevoerd wordt”. Zo gaat het in de politiek. De cultuur van het zwijgen heeft haar intrede gedaan. Ik zal de filosofie van professor Paulo Freire, de Nobelprijswinnaar, weer voor de geest halen: “het is niet de apathie van de massa, die tot de macht van de elite voert, maar het is de macht van de elite (de leider) die de massa apathisch maakt”. Het is jammer dat de achterban (de massa) op de Pertjajah Luhur-vergadering geen kritische vragen gesteld heeft aan de voorzitter van de partij. Ik zag goed geschoolde academici, met een hoge moraal, in de zaal zitten. Ik zag de ex-minister van Onderwijs en Volksontwikkeling in de zaal; ik zag de huidige Minister van Onderwijs in de zaal. Waar is de kritische geest van de Javaanse intellectuelen die in de Pertjajah Luhur zitten, gebleven? Gelukkig hebben twee kernleden zich kritisch opgesteld. Zij vragen zich af waarom er nu zoveel haast gemaakt wordt met de amnestiekwestie, terwijl het rechtsproces over enkele maanden ten einde is. De meerderheid heeft beslist en als goede “democraat” heeft Somohardjo zich moeten neerleggen bij de meerderheid van de structuren. Zoals de stand van zaken er nu uitziet, zal op maandag 2 april 2012 de amnestiewet in De Nationale Assemblee worden aangenomen. De politicus S.Somohardjo (El Libertador van Suriname) heeft in de politieke roos geschoten, zoals wij dat verwacht en voorspeld hadden. Voor zijn moedige daad en ‘betrouwbaarheid’ mag de voorzitter van de Pertjajah Luhur over enkele weken weer een lange reis naar het Verre Oosten maken. Het dagelijkse leven zal ook na maandag rustig doorgaan, want dan hebben wij ”politieke rust” in Suriname.
Hardeo Ramadhin

error: Kopiëren mag niet!