De regering van Suriname heeft 2 dagen van rauw afgekondigd in verband met het overlijden van voormalig president Jules Wijdenbosch. Wijdenbosch staat het meest bekend om zijn periode als president van de Republiek Suriname in de periode 1996 – 2000. Het was een zeer turbulente periode die eindigde met grote stakingen die resulteerden in voortijdige verkiezingen. De periode was turbulent ook omdat de regering in 1996 was gevormd door verraad binnen grote partijen zoals de VHP met behoorlijke aantallen overlopers.
In deze periode zijn de twee grote bruggen gebouwd waarvan een formeel genoemd is naar Wijdenbosch. De brug over de Surinamerivier heet populair Bosjebrug, vernoemd naar de bijnaam die Wijdenbosch had, op zijn Surinaams afgeleid vanuit zijn familienaam. Wijdenbosch was een zichtbare en aanwezige president die geliefd was bij cabaretiers vanwege zijn typische manier van praten waarmee hij zich van anderen onderscheidde.
Gedurende zijn presidentschap heeft Wijdenbosch zware periodes gekend met veel verzet. Hij kon ondanks de druk zijn kalmte bewaren, althans zichtbaar uit balans was hij nooit.
Wijdenbosch kwam voort uit de NDP, hij zou een van de mede-oprichters zijn of bij zijn geweest in het begin van deze partij, maar op gegeven moment ging hij apart en richtte de parij DNP op die geen lang leven beschoren was. Na de teloorgang van deze partij, keerde Wijdenbosch terug naar de NDP maar profileerde hij zich niet als een politicus. Het scheen alsof hij ook als voormalig president boven partijen wilde staan.
Toen de NDP de verkiezingen won in 2010 behoorde hij tot de 3 wijze mannen die de hoogste adviseurs waren van de regering en delen van dagen doorbrachten op het Kabinet van de President.
Wijdenbosch was een bestuurskundige en ten minste een keer kwam hij naar buiten tijdens een openbaar moment met een relaas waarin hij verwees naar gezaghebbende literatuur vanuit zijn discipline, met naam, toenaam en bladzijdenummer. Toen waren vriend en vijand wel overtuigd, op een wijze zoals het niet vaak voorkomt.
Wijdenbosch staat bekend als de president van de 2Â bruggen, maar hij stond ook bekend als de man van het desastreuze economische beleid van de lege staatskas, de verdwenen goudreserves en de hoge staatsschulden. Inmiddels behoort hij niet tot een selecte groep van 1 persoon. Na president Venetiaan is het vast patroon dat de president van hetzelfde wordt beschuldigd.
Jules Wijdenbosch was een in zijn jonge jaren een sportman, maar als voorname staatsman kon hij de verleiding wel weerstaan om populair te doen, bijvoorbeeld door dwangmatig mee te doen aan allerlei culturele- en volksdansen. Waarschijnlijk weerhield de politieke druk die hij vanaf dag 1 op zich had, van deze vrijheid die andere regeringsleiders zich wel hebben kunnen aanmeten. Wijdenbosch was in zijn periode vooral bezig met regeren, met keuzes die correct en minder weloverwogen kunnen zijn geweest. De indruk was er niet dat Wijdenbosch bezig was met een tweede regeertermijn.
Maar Wijdenbisch was niet alleen bekend als president en voorzitter van de DNP (Democratisch Nationaal Platform 2000). Hij was eens ook minister van Binnenlandse Zaken. Uit deze periode kwam het concept van de decentralisatie van het bestuur met rr’s en dr’s. Als bestuurder heeft hij de decentralisatiegedachte steeds uitgedragen. Een ding moet ook van Wijdenbosch gezegd worden: hij heeft zich nooit laten verleiden tot het bespreken van etnische groepen, van etnisch discriminatoire uitspraken en zelfs niet eens het bekritiseren van anderen op dit gebied. Wijdenbosch hield zich altijd boven de bevolkingsgroepen en profileerde zich als te zijn afkomstig van geen bevolkingsgroep of van alle groepen.
Uit online bronnen lezen we dat Wijdenbosch een vakbonds- en jeugdleider was en in de haven werkte als douanebeambte. Hij vertrok naar Nederland voor een studie politicologie en bestuurskunde aan de Universiteit van Amsterdam. In februari 1975 bracht hij een boekje uit met de titel “Schets Surinaamse Republiek Eigen Stijl”, waarin hij klassieke regeringsvormen liet vallen en een landsbestuur wilde met veel raden en een grote bevoegdheid voor de president. Rond 1978 was hij voorzitter van de Amsterdamse SV Real Sranang. Voor de gemeente Amsterdam was hij een tijdlang deelraadambtenaar. Eind jaren 1970 keerde hij terug naar Suriname.
Tijdens de militaire jaren was hij rond 1984 een functionaris van de Volksmobilisatie en voorman van de 25 Februari Beweging, ook wel de eenheidsbeweging Stanvaste genoemd. 25 februari verwijst naar de staatsgreep van 1980, door de militairen een revolutie genoemd. Van 1985 tot 1988 leidde Wijdenbosch het ministerie van Binnenlandse Zaken. Allereerst volgde hij gedurende het kabinet-Udenhout II op 28 juni 1985 Frank Leeflang op als minister van Binnenlandse Zaken, Districtsbestuur en Volksmobilisatie. Aansluitend werd hij van 16 juli 1986 tot 13 februari 1987 minister van Binnenlandse Zaken, Districtsbestuur, Volksmobilisatie en Justitie in het kabinet-Radhakishun, waarin hij onder premier Pretaap Radhakishun ook diende als vicepremier.
Vanaf 13 februari 1987 was hij enkele maanden premier van Suriname en behield hij de portefeuille van Binnenlandse Zaken. Daarnaast had hij de verantwoordelijkheid over Algemene Zaken, Districtsbestuur en Volksmobilisatie. Tot 7 april 1987 had hij ook de leiding over Justitie en Buitenlandse Zaken. Hij bleef aan tot 26 januari 1988, toen na ruim zeven militaire jaren het democratisch gekozen kabinet-Shankar aantrad. Dit kabinet werd op 25 december 1990 afgezet middels de telefooncoup. Op 29 december werd de regering opgevolgd door interim-president Johan Kraag, met van 7 januari tot 16 september 1991 Wijdenbosch als interim-vicepresident en minister van Financiën. Na de verkiezingen van 1991 nam hij zitting in DNA.
Van 1996 tot 2000 was Wijdensbosch president van Suriname. Nog tijdens zijn presidentschap had Wijdenbosch DNP 2000 opgericht. Zijn partij verkreeg tijdens de verkiezingen van 2000 twee zetels in De Nationale Assemblée: een voor hem en een voor Yvonne Raveles-Resida. Tevens fungeerde hij tot 2010 als fractieleider van de Volksalliantie Voor Vooruitgang (VVV). Na het aantreden van Desi Bouterse als president werd Wijdenbosch in 2011 aangesteld als Raadsadviseur van de president voor bestuurlijke en staatsrechtelijke aangelegenheden.
Op 30 april 2025 overleed Jules Wijdenbosch, twee dagen voordat hij 84 zou zijn geworden. Wijdenbosch is een bekende Surinamer die een actief en betrokken leven heeft geleid in Suriname. Hij liet zich altijd leiden door de studie die hij had gedaan aan de universiteit, als bestuurskundige, daaraan hield hij wel vast. Alhoewel niet alle keuzes van Wijdenbosch als correct en wijs zouden kunnen worden bestempeld, zoals dat het geval zal zijn met alle actieve regeerders die durven keuzes te maken, kan de eindconclusie wel worden getrokken dat de Surinamer zijn hart op de juiste plek had voor zijn land.
Familie en vrienden wensen wij veel sterkte met het verlies. Â