Met de Dag van de Arbeid in gedachten werden met personeel in vaste loondienst gesprekken aangeknoopt en geredeneerd over werkgevers. Een handjevol zwaaide lof toe aan werkgevers. “Het succes van de particuliere sector wordt niet alleen van de winstmarge afgelezen. Maatschappelijke betrokkenheid, een goede relatie tussen werkgever en werknemer is even, zo niet, belangrijker.”
Egoïsme
“De ene werkgever is de andere niet, generaliseren is daarom niet juist. Er zijn best wel werkgevers die over kennis en wijsheid beschikken en goede bedoelingen hebben. Deze enkelingen willen dat wij met ons allen er beter van worden. Het merendeel van de werkgevers is echter egoïstisch, hebben kennis noch wijsheid waardoor alles spaak loopt.”
Onverbiddelijk
Het overgrote deel van werknemers is onverbiddelijk. Met een stortvloed aan verwijten, beschuldigingen en verwensingen worden meningen en gevoelens kenbaar gemaakt: “Werkgevers vormen een kernprobleem, ze zijn egoïstisch en willen alleen voordeel voor zichzelf. De wantoestand in het land, wordt mede door de handel en wandel van werkgevers veroorzaakt.”
Schertsvertoning
“De vakbeweging wist een tripartietbeleid van de overheid en het bedrijfsleven af te dwingen. Dit orgaan wil middels gestructureerd overleg komen tot gemeenschappelijke visies, standpunten met betrekking tot maatregelen voor de bevordering van duurzame economische ontwikkeling, de vergroting van de welvaart en een rechtvaardige inkomensverdeling. Het is in werkelijkheid maar een schertsvertoning.”
Niet vakbond-minded
“Werkgevers en werknemers in de private sector zijn niet echt vakbond-minded. In veel bedrijven lig je onmiddellijk op straat als je het woord vakbond in de mond neemt. Er wordt broodvrees ingeboezemd.”
Verdeel en heers
“Het is onvoorstelbaar dat er in CAO’s van staats- en grote bedrijven is opgenomen, dat er niet mag worden deelgenomen aan de acties van derde organisaties. Solidariteit tonen en ondersteunen van benadeelde broeder-vakbonden elkaar wordt bewust in de weg gestaan. Daarmee wordt verdeeldheid geforceerd binnen de vakbeweging.”
Sociale zekerheid
“Een structuur dat het realiseren van een aanvaardbaar niveau van sociale zekerheid en het zoveel mogelijk elimineren van ongelijkheden voor iedere burger en ingezetene van Suriname beoogt, is ver te zoeken. Werkgevers weigeren om mee te werken aan een duurzaam sociaal zekerheidsstelsel.”
Vermogen ontbreekt
“Naast absurd lage lonen zijn secundaire voorzieningen heel schaars in de particuliere sector. Er wordt voet bij stuk gehouden, dat vanwege bedrijfseconomische omstandigheden het vermogen ontbreekt om ziektekostenregeling en andere voorzieningen voor de werknemers te bekostigen. Over het algemeen zijn alleen de werknemer verzekerd, gezinsleden zijn uitgesloten.”
Vakbond taboe
“Er wordt maar geschermd met arbeidsplaatsen creëren, zonder dat daar iets van terecht komt. Er wordt haast niet meegewerkt aan de totstandkoming van een eerlijk minimum uurloon, nationale basiszorgverzekering en pensioenregeling. Werkgevers en werknemers in de private sector zijn niet echt vakbond-minded. Er wordt broodvrees ingeboezemd. In veel bedrijven lig je onmiddellijk op straat als je het woord vakbond in de mond neemt.”
Splijtzwam
“Het is onvoorstelbaar dat er in CAO’s van staats- en grote bedrijven is opgenomen, dat er niet mag worden deelgenomen aan de acties van derde organisaties. Solidariteit tonen en ondersteunen van benadeelde broeder-vakbonden elkaar wordt bewust in de weg gestaan. Daarmee wordt verdeeldheid geforceerd binnen de vakbeweging.”
Kernprobleem
“Suriname heeft een importeconomie. De handelaren vormen een kernprobleem. De kapitaalbezitters investeren niet in industriële ondernemingen, die veel meer kopzorgen met zich meebrengen dan importeren en met enorme winsten verkopen. De importeurs onder de werkgevers oefenen via allerlei kanalen tegenwerking uit op de ontwikkeling van een eigen industrie en de daarvoor benodigde importbeperking.”
Nationaal inkomen
“Importeurs parasiteren op het geld dat de mijnbouw en de leningen in circulatie brengen. Bitter weinig van al het geld dat door de overheid in omgang wordt gebracht blijft achter in Suriname. Een groot deel van het nationaal inkomen wordt in het buitenland gedeponeerd.”
Meedogenloos
“Ondernemers zijn geen lammeren. Achter welbespraaktheid, vriendelijkheid en gefingeerde zorgzaamheid schuilt een duistere zijde. Het zijn schrandere personen die manipuleren en politieke spelletjes meespelen. Dragen voortdurend een masker. Doen alsof zij het beste met land en volk voor hebben, maar zijn ondertussen meedogenloos bezig eigenbelang te dienen.”
Ongewenste richting
“Bij het aandragen van een methode om Suriname uit het slop te halen zal de regering terdege moeten letten op het verschil in inkomen en voorzieningen tussen landsdienaren en werknemers in de particuliere sector.”
Loonstop
“Toen het Suralco voor de wind ging, heeft de regering onder druk van het bedrijfsleven een loonstop bij de bauxietonderneming bepaald. De motivatie was, dat het verschil tussen de overige lonen en dat van de bauxietarbeiders te groot werd en zich in ongewenste richting ontwikkelende. Anno 2022 is er scheefgroei tussen ambtenaren en werknemers in de particuliere sector. Op welke manier zal er nu worden ingegrepen?”
Wat er te halen is
“Als je geen werk kan vinden, grijp je op een gegeven moment van alles aan. De meeste mensen willen het liefst in dienst zijn van de overheid, omdat het salaris er beter is, er wordt anders dan bij het gros van particuliere bedrijven genoten van secundaire voorzieningen.”
Zwoegen
“Een schoonmaakster die twee uurtjes werkt bij de overheid ontvangt meer dan een houder van een middelbare school diploma bij het bedrijfsleven, die 8 uren per dag moete zwoegen, zonder secundaire voorzieningen en uitzicht op een pensioen”, aldus een greep uit meningen van willekeurige loontrekkers.
HD
