Toen Dolly Parton besefte dat ze zangeres wilde worden, zette ze haar zinnen op een optreden in de Grand Ole Opry. Ze gaf kleine optredens, maar zij en haar oom Bill verloren nooit hun doel uit het oog om haar op het podium van de historische locatie te krijgen. Toen ze daar eindelijk de kans toe kreeg, kwam ze alleen het podium op omdat ze een regel had overtreden.
“Niemand heeft me ooit verteld dat je niet alles kon doen wat je wilde doen”, zegt Parton in het boek Dolly van Alanna Nash.
“Ik dacht altijd: ‘Nou, het enige wat je hoeft te doen is er gewoon heen gaan en als je goed zingt, kun je op de Grand Ole Opry zijn. Het lef krijgen was waarschijnlijk het moeilijkste deel, maar we waren altijd gezegend met meer sowieso zenuw dan gevoel.”
Ze bereikten het backstage, waar Parton leerde dat ze niet zomaar het podium op kon walsen en voor het publiek kon zingen. Ze was te jong en het was not done.
“Ott Devine zei dat ik te jong was, maar nu weet ik dat het alleen maar regels waren – je kunt niet zomaar binnenlopen en op de Grand Ole Opry zijn”, zegt ze. “Maar zo gemakkelijk gaf ik het niet op. En mijn oom en ik bleven backstage met iedereen praten, ik weet het zeker.”
Ten slotte gaf een andere artiest, Jimmy C. Newman, haar zijn plek. Manager Ott Devine zou er niet blij mee zijn geweest, maar ze glipte hem voorbij.
‘Haar naam stond niet op de lijst,’ zei Devine. “Ik heb haar afgewezen omdat we een beleid hadden tegen het gebruik van kinderen van die leeftijd. Je moest achttien jaar oud zijn, volwassen. Ze is daar gewoon met Jimmy naar binnen geslopen.”
