Diverse bonden, onder aanvoering van vakcentrale C-47, hebben vorige week besloten om in actie te komen tegen de aangekondigde tariefsverhogingen van de Energie Bedrijven Suriname, EBS. De bonden riepen hun leden op om thuis te blijven en daar werd massaal gehoor aan gegeven, van leerkrachten tot agenten, van ambtenaren van een paar directoraten van ministerie van Openbare Werken tot douanepersoneel.
Bewindslieden ook in actie…
Inmiddels zijn twee bewindslieden ook in actie gekomen. Minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie heeft een Kort Geding aangespannen tegen de Politiebond en zijn collega Riad Nurmohamed van Openbare Werken heeft zijn actievoerende, thuis blijvende, ambtenaren gewaarschuwd, gedreigd, met ‘no work, no pay’. Beide ministers hebben een punt: er is geen arbeidsconflict. Immers, de agenten en de OW-ambtenaren hebben geen conflict met hun respectievelijke werkgevers. Het gaat om een conflict van de bonden met de regering, er is geen sprake van een arbeidsgeschil tussen werknemers en werkgevers.
Straatprotest
De vraag kan gesteld worden, waarom de bonden niet besluiten om al hun leden op te roepen om op een zaterdag of zondag de straat op te gaan. Laat de leden hun stem, hun ongenoegen, letterlijk en luid horen over de verhoging van de stroomtarieven. Met een dergelijk groots straatprotest geef je als bonden en leden ook een duidelijk signaal af richting de regering en worden werkgevers – en anderen – niet direct getroffen.
Kortom, bonden hebben diverse creatieve en druk-opvoerende middelen om met hun leden in actie te komen. Maar, iedereen moet wel in ogenschouw nemen en houden, dat een protest of een actie niet gericht moet zijn tegen werkgevers, wanneer het in feite om een geschil met de regering gaat en niet om een arbeidsgeschil tussen werknemers en werkgevers.
Met de zogenoemde ‘thuis-blijf-actie’ wordt nota bene niet de regering rechtstreeks geraakt, maar zijn het de werkgevers die de dupe zijn. En, niet te vergeten scholieren, leerlingen, die gedwongen thuis moeten blijven, omdat hun leerkrachten ook deelnemen aan de ‘thuis-blijf-actie’ van hun bonden en konden genieten van een extra lang weekend. Het onderwijs wordt met deze actie ook weer zwaar getroffen en scholieren en leerlingen worden weer geconfronteerd met enige achterstand in hun leerproces.
De bonden, die – dat moge duidelijk zijn – grote moeite hebben met de wijze waarop de regering een EBS-tariefsverhoging door de strot van het volk duwt, kunnen hun leden niet voor hun vakbonds karretje spannen om het geschil dat zij, de bonden, hebben met de regering, uit te knokken.
PK
