Mismanagement van het pompgemaal te Wakay gedurende een lange periode voor en tijdens de padie inzaaiperiode waarbij de aanvoer van voldoende irrigatiewater naar de rijstpolders in Nickerie zeer gebrekkig plaats heeft gevonden, is in belangrijke mate de voornaamste oorzaak van de verhoogde productiekosten van padieboeren.
Door het gebrek aan voldoende water hebben boeren hun eigen waterpompen moeten inzetten om hun arealen te kunnen bevloeien ten behoeve van de inzaai. Dit heeft behoorlijk brandstofkosten met zich meegebracht. Deze kosten werken door op de totale kosten per hectare padieaanplant. Volgens calculaties komen de kosten dit seizoen op gemiddeld rond de SRD 12.500 per hectare te liggen.
Deze verhoogde productiekosten van padieboeren gerelateerd aan de oogstopbrengsten per hectare vormen het voornaamste heikel punt bij de besprekingen tussen boeren en opkopers om te komen tot de vaststelling van de padieopkoopprijs.
Besprekingen
Gisteren, woensdag, zouden partijen weer om de tafel zitten om te komen tot de vaststelling van de padieopkoopprijs. Tijdens een bespreking vorige week zondag waarbij ook aanwezig waren de leiding van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en VIsserij (LVV) en vertegenwoordigers van de verschillende waterschappen, hebben de opkopers c.q de rijstverwerkers een prijs van SRD 792 (USD 22) voor een baal padie van 79 kilogram aangeboden. Boeren van hun kant stellen op basis van hun kostprijscalculaties en de oogstopbrengsten per hectare een opkoopprijs voor van SRD 1.435.
In kringen van opkopers c.q. rijstverwerkers bestaat enigszins begrip voor de positie van de padieboeren. Vanwege het probleem van gebrekkige aanvoer van water hebben boeren inderdaad veel meer kosten moeten maken. Echter wordt gezegd, dat die extra kosten niet op de opkopers verhaald kunnen worden. Opkopers bieden een prijs aan opdat ze de padie na verwerking tot rijst weer moeten kunnen verkopen (lokaal en/of export). Wat ook speelt bij de bepaling van de opkoopprijs is de kwaliteit van de padie.
Slechte kwaliteit
Evenals het vorige seizoen is de kwaliteit van de padieoogst dit seizoen erg slecht. Door de aanhoudende droogte zouden de padiekorrels eerder zijn gaan rijpen, met als gevolg veel breuk bij het pellen.
Zowel opkopers als padieboeren vinden dat de overheid zou moeten inkomen met de verhoogde kosten van de boeren. Het is immers de Staat die voor voldoende aanvoer van water moest zorgdragen.
Over de misstanden die de overheid heeft geconstateerd bij het beheer van het pompgemaal wordt overigens nu niet meer gesproken. In februari is door de minister van LVV veel poeha gemaakt dat er aangifte bij de politie zou worden tegen medewerkers van OWMCP (Overliggend Waterschap Multipurpose Corantijn Project) die verantwoordelijk gesteld werden voor de misstanden en mismanagement bij het pompgemaal te Wakay.
Terwijl door het mismanagement een aantal duizenden boeren in de kosten zijn gejaagd en de sector voor miljoenen aan schade is berokkent, lijkt het erop dat de misstanden te Wakay toch met de mantel der liefde worden bedekt.
SS
