Veestapel: statistieken zonder census

In DNA wordt een door LVV voorbereide wet behandeld die de slacht van vrouwelijke runderen zal beperken. De beperking is gebaseerd op basis van leeftijd en ouderdom van de vrouwelijke dieren. De bedoeling is om de dieren in leven te houden in de reproductieve leeftijd, zodat die kalveren kunnen werpen waardoor de veestapel kan toenemen. We nemen aan dat voordat LVV deze maatregelen neemt, uit statistieken is gebleken, dat de  veestapel is gedaald of dat het niet groeit volgens de streefnormen. Zulke cijfers zijn bij LVV niet bekend. We gaan er überhaupt ook vanuit, dat  LVV zelf gegenereerde data heeft over de veestapel. 

Er zijn in een bericht cijfers gedeeld over de veestapal waarbij blijkt, dat die in een periode van 10 jaar constant is gebleven. We vragen ons af wanneer de veetelling voor het laatst is gehouden. We kennen geen veetelling in het afgelopen jaar, waardoor we de cijfers die door het ministerie zijn gepresenteerd, in twijfel trekken. Er zijn ooit in de koloniale tijd, toen LVV-ambtenaren graag heel vroeg in de ochtend in de velden van de boeren stonden, wel regelmatig veetellingen gehouden. 

En weet u allemaal wel wat er de laatste tijd over veestatistieken wordt verteld? Dat de luie ambtenaren van de afdeling Statistiek, en die zijn er in alle regio’s, gewoon de hele dag binnen zitten in de schaduw, weg van zon en modder, en dat ze gewoon op de vergeelde formulieren wat fictieve cijfers bijzetten. Dat wordt dan jaarlijks opgeteld en dat is dan de veestapel van Suriname: niet gebaseerd op informatie van de boeren, maar gewoon uit de duim gezogen. Suriname heeft in 2021 een veecensus gehad. Daarvoor en daarna gaat het allemaal om verzonnen cijfers, want wij zien de LVV-mensen geen vee tellen bij de boeren. 

Dan rijst dus de vraag wat de bedoeling is van de wet die nu in behandeling is in DNA. We weten dat de huidige Surinaamse regering en een bepaalde partij daarin, heel warme banden onderhoudt met de Bharatiya Janta Party van Narinder Modi. Deze hindoe nationalistische partij hanteert het principe van hindutva: India is van en voor hindoes. Officieel is India een seculiere staat waar staat en kerk gescheiden zijn, maar onder het leiderschap van Modi is de sadhoe en de pandit steeds meer op de stoel en de schoot van de politieke regeerder gaan zitten. We weten dat Modi ook trots ontleent aan de mensen met een Indiase oorsprong in Suriname, vooral bij bepaalde religieuze uitingen in staatszaken. Opvallend is dat Modi dan de mensen die een Indiase achtergrond hebben, alleen interessant vindt als ze van het hindoe geloof zijn en uit de heilige boeken hun inzegening plaatsvindt. Zijn ze van een andere religie dan besteedt onze beste Modi daar geen aandacht aan. 

Wij weten dat er onder de exponenten van de grootste partij in de coalitie er politici zijn die de BJP ook feliciteren wanneer die extreemrechtse daden stelt tegen kleine geloofsgroepen in het land. Zo is markant de felicitatie van een vooraanstaand parlementslid van de partij toen ook de rechter in India bij de vernietiging van een eeuwenoude moskee, in het voordeel van de hindoegemeente besliste. Het DNA-lid bedankte en feliciteerde Modi toen met het terugbrengen van de rechtvaardigheid. Er zijn dus elementen in de Surinaamse politiek die zich vereenzelvigen met het extreem hindoe nationalistische gedachtegoed van Modi en de BJP, die gekant is tegen andere geloofsgroepen. De koe is in dit gedachtegoed heilig en worden in naam van die heiligheid ook criminele handelingen, zoals lynchpartijen georganiseerd. Principieel hebben we geen bezwaar tegen soortgelijke maatregelen, maar van het een kan ook het ander komen. 

De wetgeving om de heilige koe, gau mata, te beschermen, moet niet dienen ter behartiging van een buitenlandse extreemrechtse agenda. Het begint meestal met een onschuldig lijkende maatregel, maar het kan uitgroeien tot een infiltratie van buitenlandse krachten in de binnenlandse politiek.

Extreem hindoe nationalisme is vanwege de politieke relaties tussen partijen en islamitisch extremisme vanwege religieuze samenwerkingsverbanden met organisaties uit Pakistan, India, Afghanistan en Nederland, zijn een grote bedreiging voor Suriname. Over de moslimfundamentalistische dreiging hebben we het hier een paar keer gehad.  Suriname moet zeer alert zijn voor buitenlandse invloeden, vooral uit landen waar religieuze minderheden worden onderdrukt. En die invloeden zijn er wel. We hebben een behoorlijke religieuze tolerantie in het land, maar het kan een keertje, een dagje, gaan verkeren. We hebben onrustige tijden in Suriname gehad, onder andere het gestook van Pakistaanse mullahs vanuit hun lijnen in Nederland, die geprobeerd hebben om de cultuur van de meest barbaarse en achtergestelden in de wereld hier te implanteren: van de Swat vallei. Er is een tijd geweest dat een religieuze leider die geweld aan het voorbereiden was tussen Surinamers, moest worden uitgezet en worden gepost via het vliegtuig. 

We hebben niets tegen het wetsvoorstel, maar we vinden het wel frappant dat LVV zonder tellingen zulke exacte cijfers heeft. En we maken ons wel zorgen om de buitenlandse agenda van extreemrechts en fundamentalistische religieuze groepen die overal een vaste voet aan de grond proberen te krijgen. De wet mag worden goedgekeurd, maar Suriname moet tegen beïnvloedingen van buiten die ons kunnen opdelen en tegen elkaar kunnen opzetten, waakzaam zijn. We willen geen Indiase, Pakistaanse en Afghaanse toestanden hier in het land.                

error: Kopiëren mag niet!