Er is een beleid dat we aan bagger geen aandacht besteden, maar wanneer de situatie midden in de regering van je land zit, dan kom je er niet onderuit. Suriname heeft geen vijanden van buiten nodig, we hebben genoeg vijanden binnen die elke dag bezig zijn het land uit te zuigen en te vernietigen. De voorzitter van de PL en van de ABOP worden tot die categorie gerekend, gezien de reacties op het kolder dat ze over het volk hebben uitgespuugd. Suriname is ‘gezegend’ met de meest waardeloze en achterbakse politici ter wereld, waar men denkt dat scholen zomaar worden gebouwd en daarom niet voor ze bestemd zijn. Ze gaan het gewoon even doen zonder te lezen, zonder kennis, met analfabetisme en zonder enige fatsoen. Deze twee heren hebben zoveel bagger uitgekotst over de bevolking heen, dat het allemaal teveel en te vergiftigend is om alles in een stuk te vatten.
Het wordt steeds duidelijker dat Suriname thans geregeerd wordt door de zwakste coalitie ooit in de geschiedenis. Het is de meest kunstmatige coalitie ooit, ook zwakker dan de ‘gekochte’ bijeenraapsel van 1996, toen critici de term ‘koehandel’ introduceerden bij de formatie van de regering. De term koehandel was een verwijtende en negatief geladen term, maar het is intussen na zoveel regeringsformaties gemeengoed geworden in Suriname. De meest onmogelijke en politiek-ideologisch niet bij elkaar horende politieke partijen komen bij elkaar met geslepen messen om Suriname verder op te delen en in hun zakken te stoppen. Iedereen wil in Suriname in de regering zitten, iedereen wil ook graag zeggen dat zonder hen een regering vormen niet mogelijk is. Daar zie je dat in de ogen van politieke partijen als de ABOP en de PL het regering een doel op zich is en geen middel om bijvoorbeeld de problemen van een land op te lossen.
Vandaar dat Somohardjo en Brunswijk, 0.0 aan ontwikkelingsvisie en oplossing van Surinaamse problemen hebben kunnen presenteren aan het volk. Laatstgenoemde heeft ergens gehoord, dat met bedreigingen naar geldwisselaars toe, een koers omlaag te brengen is. De man kijkt teveel naar Nollywood films die gedubd zijn door onze broeders hier in het land. Het doet de man duidelijk niet veel goeds, hij leeft in een wereld van grootheidswaanzin, het een en ander is uiteraard misplaatst. Suriname is met deze coalitie duidelijk een bananenrepubliek geworden, het volk heeft zwaar te lijden aan de meest waardeloze politici die je kan bedenken. Je kan gerust zeggen dat toen onze Heer verstand en fatsoen aan het verdelen was, de heren achteraan in de rij stonden en niet veel hen te beurt is gevallen.
Wij zijn danig ontevreden met het negeren en miskennen van de bevolking en het opdelen van de bevolking in ons en ‘deng’. Dat zijn gevaarlijke politici die gemakkelijk over kunnen gaan tot een burgeroorlog. Het enige wat daarbij nodig moet zijn, zijn 2 garanties: men zal niet worden opgesloten en er is flinke blad te maken. De pech die het Surinaamse volk heeft is dat een groot deel van de bevolking, misschien wel de binnenkant van de lagere school heeft gezien, maar er niet te lang genoeg is gebleven om als geschoold door het leven te kunnen gaan. Door een binnenlandse oorlog waaraan zowel Somo als Brunsi een hand in hebben gehad, is een groot deel van de Surinaamse bevolking minder goed geschoold en is er geen politieke bewustzijn. Men kan het niet helpen, men kan alleen dienen als stemvee.
Wij zijn ontevreden, omdat wij voor het eerst het onfatsoen meemaken dat politieke partijen midden in een regeertermijn aangeven dat niet de zittende president, maar zij over een aantal jaren president van het land willen worden. Indirect geef je daarmee aan dat de zittende president waaronder je als vp werkt, niet geschikt is als president. Maar, ondanks dat hij volgens de ABOP en de PL ongeschikt is als president, persisteren de 2 partijen om in de regering te zitten en vrienden en familie te bevoordelen. Met dat laatste bedoelen we bijvoorbeeld de broer van Brunswijk die ondanks dubieuze handelingen bij de EBS, toch als directeur van het bedrijf is benoemd. Dit politiek huwelijk is de meest promiscue huwelijk ooit in de geschiedenis van Suriname.
De politieke partners ABOP en de PL lopen open en bloot uit bij daglicht. Met de massameeting die in het AK Stadion bij elkaar is geroepen en de waarschuwingen die gericht zijn naar ‘deng’ (doelende op VHP) heeft deze regering het greintje legitimiteit dat het nog had helemaal verloren.
De ABOP en de PL hebben met de schaamteloze vertoning, de regering duidelijk opgedeeld in 2 delen. Deze regering is nu een regering geworden van 2 groepen van persoonlijke belangen. Of is het een groep die als grootste partij nog probeert om te regeren eventueel met presidentiële commissies. omdat de president om meer dan de helft van de ministeries (van de ABOP en de PL) niets te vertellen heeft en een deel dat in het huwelijk wil blijven. omdat er daarmee geld in het laatje komt.
Aan de vooravond van de Internationale Vrouwendag heeft een minister die hoofdverantwoordelijk is voor het genderbeleid nota bene, het gepresteerd om de vrouwen in de partijen buiten de ABOP en de PL te beledigen. Zo een minister kan in de pers getypeerd worden als een ‘idioot’ en totaal ongeschikt om niet eens in de buurt van een departement stoel te komen.
Suriname maakt jaren achter elkaar een hoge inflatie mee van boven de 50%. Geen enkel land heeft in de wereld deze structurele inflatie. Het normale volk is de grote dupe van dit waardeloze politieke huwelijk dat vanaf dag 1 door de kornuiten van Brunswijk wordt ondermijnd. Het is allemaal waardeloos, we moeten het zeggen, omdat het ons allemaal niet direct in onze zakken aantast. Dit alles lijkt nogmaals op de verhalen van Tarzan, waar de medicijnman plannen bevroedt om het stamhoofd die de legitieme heerser is, om zeep te helpen. Tarzan komt dan het rechtvaardige stamhoofd te hulp en elimineert de sluwe medicijnman en zijn kornuiten. Alleen, in het verhaal van Suriname is er niets of niemand die op Tarzan lijkt.
Het volk zit daarom echt onder het plak van een regering die inmiddels door de laatste handelingen van een aantal dorpsgekken op zondag, haar legitimiteit kwijt is. En onder deze omstandigheden kan men nooit een stabiele koers en een economie opbouwen en dat zien en merken we ook elke dag.
