Ingezonden: Vrouwelijke verdachten na gepleegd misdrijf tegen partner of kind niet meteen achter slot en grendel zetten

Soms lees je in media van die berichten over een vrouw die zich gedwongen heeft gevoeld om haar gewelddadige partner ‘een koekje van eigen deeg’ te geven en hem te verwonden of zelfs te doden met een vuur- of steekwapen of scherp voorwerp.

Bijna dagelijks wordt de samenleving geconfronteerd met berichten over mannen die hun (ex-)echtgenotes of (ex-)vriendinnen hebben mishandeld, bedreigd of zelfs gedood. Mannen schijnen niet met hun emoties om te kunnen gaan en op bijvoorbeeld momenten dat hun partners ze verlaten op gewelddadige wijze uiting geven aan hun woede.

Niet langer tolereren

Een enkele keer besluit een vrouw om het gedrag van haar partner niet langer te tolereren en neemt het recht in eigen hand, door datgene te doen, dat haar man al zo lang stelselmatig met haar deed. Ze mishandelt of doodt haar in vele opzichten agressieve partner, uit woede en vaak ook uit zelfverdediging. Vervolgens wordt dan de vrouw, als verdachte van een misdrijf, opgepakt, in de boeien geslagen en in een cel opgesloten. Maar, is dat echt nodig? Is zo’n vrouw direct een crimineel wanneer ze heeft besloten om in actie te komen tegen een man die haar constant molesteert, bedreigt en/of mishandelt? Heeft zo’n vrouw, die veelal uit zelfverdediging heeft gehandeld, geen psychologische hulp en ondersteuning nodig, in plaats van opgesloten te worden als een heuse crimineel?

Menselijk

Ben ik de enige die zich dat afvraagt? Neen, want dit kritische geluid over het vervolgingsbeleid is vaker te horen. Gaan de politie- en justitiële autoriteiten wel op een correcte en menselijke wijze om met deze vrouwen, waaruit geen enkel gevoel blijkt voor de psyche van die vrouwen…..

Waarom in hoofdletters

Iedere keer wanneer ik lees dat een vrouw in een cel is gegooid, omdat ze zichzelf heeft beschermd tegen een agressieve en gewelddadige man, vraag ik me in hoofdletters af, waarom? Zo’n vrouw is geen crimineel, voelde zich genoodzaakt om in actie te komen, ze is niet vluchtgevaarlijk. Neen, zo’n vrouw zou juist geholpen moeten worden. Ze heeft psychische schade opgelopen door haar daad. Ze heeft misschien kinderen thuis. Laat zo’n vrouw, desnoods onder voorwaarden – zoals contact met een psycholoog – vrij, steun en help haar in de nasleep van haar daad.

Gelukkig slaagt nu en dan een advocaat erin een vrouw vrij te krijgen en dat is een goede zaak en zo’n advocaat begrijpt de situatie waarin de vrouw terecht is gekomen en dat zij niet thuishoort in een cellenhuis of Penitentiaire Inrichting. Laat zo’n vrouw plaats maken voor een echte crimineel die wel willens en wetens een misdrijf heeft begaan.

Meisje in paniek

Overigens, onlangs konden we het dramatische verhaal lezen van een 16-jarig meisje dat in paniek een baby ter wereld bracht en vervolgens die baby heeft begraven op een perceel bij een in aanbouw zijnde woning. Het meisje werd opgespoord, aangehouden en in een cel opgesloten…. Waarom moest dat meisje worden opgesloten, een meisje dat in een vlaag en waas van angst en paniek een drastisch besluit nam om haar pasgeboren baby te begraven. Was het niet beter geweest om na verhoor het meisje heen te zenden onder begeleiding van een hulpverlener, een psycholoog? Ook dit jonge meisje is geen crimineel.

Het is goed om op te treden door politie en justitie wanneer wet- en regelgeving worden overtreden en over te gaan tot de opsporing en aanhouding van een verdachte. Maar, de omstandigheden waaronder bepaalde misdrijven door een vrouw of meisje zijn gepleegd, waarom ze tot een bepaalde daad is gekomen, moeten tegen het licht worden gehouden vanuit een menselijke benadering en niet in eerste instantie vanuit een juridische, strafrechtelijke benadering. 

Leren begrijpen dat zij slachtoffers zijn en geen criminelen

Justitie en politie moeten leren begrijpen, dat vrouwen en meisjes, nadat ze een bepaald misdrijf hebben gepleegd, juist niet in een cel moeten worden gegooid, maar psychologische hulp en steun moeten krijgen om psychisch te verwerken wat ze hebben gedaan. Opsluiten in een cel ergens in een cellenhuis of Penitentiaire Inrichting kan zo’n vrouw of meisje nog meer psychische schade berokkenen. Sluit ze niet op, maar zorg voor steun en hulp, het zijn immers geen criminelen, neen, ze zijn slachtoffers!

Viktor Aardenburg

error: Kopiëren mag niet!