Het is al jaren bekend dat politici grondaangelegenheden van ons land niet op een correcte manier uitvoeren. Één van de redenen is, dat als alles op een correcte manier gebeurt, men niet in staat zal zijn grond te stelen voor zichzelf, vrienden en familie of hun stromannen.
Uiteindelijk worden al deze gronden niet gebruikt voor de correcte doeleinden, maar om door te verkopen en gemakkelijk rijk te worden.
Nu zien we bij het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer, dat coalitiepartner de VHP onder leiding van Chandrikapersad Santokhi het niet eens is met hoe de zaken bij dat ministerie verlopen.
Ex-minister Diana Pokie moest het veld ruimen destijds mede namens haar partij de ABOP, die haar hadden voorgedragen. Pokie kwam intern in problemen met haar partij, omdat zij geen zaken wilde uitvoeren die bij haar niet goed zaten. Uiteindelijk moest zij weg, ondanks dat zij gelijk had: de president haar gedumpt in opdracht van de ABOP. Om er blijkbaar zo voor te zorgen, dat er geen scheuring zou komen in de coalitie. Desondanks zagen we, dat de president alsook VHP-leden nog steeds een gevoel van onbehagen hebben.
Na de benoeming van de huidige minister Dinotha Vorswijk, zagen wij het Sabaku schandaal naar boven komen, waarbij gronden zijn uitgereikt aan mensen die het inderdaad nodig hebben, maar ook aan een groep die het niet nodig heeft. De actie van de president in deze was dat hij middels zijn grondwettelijke taak en bevoegdheid, deze handeling van de minister heeft stopgezet. Dat wil zeggen, dat de actie tot verdeling van de gronden nog niet kan plaatsvinden en de notariële overdracht niet kan plaatsvinden.
De president is de persoon die ministers benoemd en ontslaat. In plaats dat hij de minister verantwoordelijk voor de daad hard aanspreekt, grijpt hij ondanks zijn presidentiële bevoegdheid niet in.
Ook bij dit schandaal zijn mensen van zijn eigen partij betrokken die voor informatie hadden en mede hebben gecollaboreerd.
Ook binnen zijn eigen partij de VHP, waarvan hij voorzitter van is, heeft hij niet gehandeld. Wanneer iemand niet handelt geeft dat aan, dat het stilzwijgend wordt gesanctioneerd.
VHP’ers op hun beurt zijn niet tevreden over de wijze waarop gronden van mensen zijn ingetrokken die er reeds jaren op wonen en dat deze terreinen zijn toegewezen aan derden. En natuurlijk gaat de president een commissie benoemen, weliswaar om de GBB-minister heen, die deze zaken moet onderzoeken en een presentatie over de bevindingen zal moeten doen toekomen aan de staatshoofd.
Mensen mogen dan hun klachten deponeren niet bij een klachtenafdeling van het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer, maar bij een ingestelde commissie betaalde commissie op het Kabinet van de President.
Wanneer het resultaat van dit onderzoek bekend is, is de vraag wat de president zal doen tegen de huidige minister, die onder de ABOP valt onder leiding van zijn vicepresident Ronnie Brunswijk. Zal de president bij eventuele bewezen incorrecte handelingen van de minister ingrijpen, of zal hij doorgaan met de coalitie ondanks het feit dat zaken mogelijk niet correct zijn?
Het is best mogelijk dat niets gebeurd, omdat de president eerder wil dat de regering doorgaat, al ontstaan er hobbels en gaat het met horten en stoten, terwijl deze manier van regeren tot irritatie leidt bij de burgerij.
Overigens wordt dit als een teken van zwakte van het staatshoofd gezien, dat hij geen sancties kan treffen wanneer iets niet correct verloopt.
Geen wonder dat uit een recente peiling op de website van Dagblad Suriname over het vertrouwen in de regering blijkt, dat dat vertrouwen drastisch is afgenomen.
Wanneer dat reeds post heeft gevat binnen een samenleving, gelooft men uiteindelijk niet meer wat je doet, als je nog iets goeds zou willen doen. Maar, naar het schijnt leven de verkozenen in een andere wereld, behalve in Suriname.
Lloyd van G.
