Hypocrisie: a poenta

Ons stuk heden zal niet gaan over het ongelijk van de NPS en Henck Arron daags na het ondergaan van de festiviteiten rond 47 jaar onafhankelijkheid, daar gaan we het later wel over hebben, maar heden over een incident op een IMEAO-school waarop een klein deel van de samenleving vol verontwaardiging heeft gereageerd. Dat deel van de samenleving denkt dat ze boven de rest staat, beschaafd is en de rest moet leren wat beschaafd is. Wij kiezen vandaag om vanuit een andere positie naar het incident te kijken. 

Wij vinden dat de verontwaardiging om, wat voor een kaboelafeest kan doorgaan, gemaakt en onecht is. De verontwaardiging is hypocrisie. Wat we tijdens het feest op de school hebben gezien, is wat er buiten op de feesten bij bepaalde bevolkingsgroepen gebeurt en wat deze groepen, de vrouwen met zwarte en gekleurde waves, lange nagels en mooie valse wimpers, ook TikTok, Facebook, Twitter, Instagram, YouTube, Onlyfans etcetera, allemaal aan het vertonen zijn. Degenen die online zijn en surfen op het internet om te zien wat de jeugd en de burgers tot 50 jaar aan het doen zijn, die zien min of meer wat op het IMEAO-feest is te zien. Het mooie van het geheel is dat kaboela, boeken, grinden, whinen en twerken inmiddels allang niet meer beperkt zijn tot de creoolse en marronvrouwen en –mannen in Suriname. Inmiddels beginnen andere groepen ook het gedrag over te nemen, het wordt dus normaal en mainstream-gedrag. Al deze vormen van dansen en bewegen op muziek is de norm geworden. Wat normaal is op straat, is in principe ook normaal op school. 

De samenleving in zijn algemeenheid, met uitzondering van een behoorlijke groep hindoestanen en boeroes misschien, heeft geen moeite met kaboelamuziek en liederen waarin er door zangers over seks, seksualiteit, hoeren, hoerenlopers, uitlopen, seks voor geld en pooiers wordt gezongen, of over polygame relaties gebaseerd op rauwe seks en geld. De zogenaamde beschaafde heren en dames zingen wel mee: ‘ma efu ye huru dan ye uru nanga mi’. En, hebben we niet met duizenden gedanst op ‘kokolampu’ waar men opa nanga oma hun leven ook niet ongemoeid laat met ‘zet het waar je wil’? Wordt er niet over poenta gezongen en over squirten? En geheid dat onze president en misschien ook de huidige op deze poku’s zullen dansen. 

De hele nette samenleving, inclusief hooggeplaatsten bij de publieke en private sector, dansen op kaboela- en kawina-muziek, op kokolampu, op poenta. Dus laten we nu niet netjes en preuts lopen doen. 

Surinamers zijn losse mensen, de seksualiteit, seksisme vanuit de dominante macho man en sensualiteit en zingen over ‘motjo’s’ gaan hand in hand, met uitzondering van een groep onder de hindoestanen. Die zijn in hun uitingen ingetogen en te religieus, waarmee niet gezegd is dat ook daar bijvoorbeeld mensen uitlopen, naar de hoeren gaan en ontrouw zijn. De vraag is vaak gesteld waarom niet alle groepen in gelijke mate meedoen aan bijvoorbeeld het avondvierdaagse. Het antwoord is dat bepaald gedrag zal leiden tot problemen is de culturele groep waartoe men behoort, omdat het ver buiten het gedrag is dat verwacht wordt van mannen en vrouwen. Het heet dan dat deze groepen niet integreren en niet meedoen. 

De verontwaardiging die er is vanuit delen van de samenleving en ook MinOWC, is een verklaring waarom bepaalde groepen nog niet aan alles meedoen. In alle landen is een stuk cultureel imperialisme gaande, de creoolse kawinacultuur is dominant en penetreert in de andere cultuuruitingen, omgekeerd gebeurt dat niet. Het bewijs: luister goed naar de muziek die op verjaardagsfeesten wordt gespeeld bij de verschillende groepen. In elk geval kunnen we niet aan de ene kant stellen dat groepen niet aan alles meedoen en aan de andere kant veroordelen als er op school op een bepaalde manier wordt gedanst. 

Wij vinden niet dat de jongeren op de school iets hebben misdaan; zij hebben zich slechts overgegeven aan wat de norm aan het worden is in Suriname. Want, hoe anders kan je verklaren dat ABOP–exponenten videoclips laten maken met halfnaakte ‘twerking women’ die aan de tieten van de ABOP-ondervoorzitter zuigen? De zaken worden de hele dag op onze tv-zenders uitgezonden. De jeugd ziet dat en niemand heeft ingegrepen toen dat nog kon. 

Meer dan de helft van Suriname danst zoals op de school is gedanst. De vraag is of we bereid zijn om de cultuurvormen die in Suriname bestaan, te accepteren of niet. Trouwens, inmiddels hebben groepen mensen ook zo op het presidentieel paleis gedanst, naar verluidt met instemming en goedkeuring van het DNA-lid Dijksteel van de VHP. En als het met seksueel gedrag te maken heeft, er zijn grote groepen in Suriname waar jongens en meisjes seksueel actief zijn onder de 15 jaar al en zijn ze al op die leeftijd vader en moeder. Dus er is totaal geen reden om verontwaardigd te zijn, dit is Suriname en dit is een deel van de Surinaamse cultuur. Geen enkel onderdeel van de Surinaamse cultuur is beter dan de andere. 

Het probleem dat we met de verontwaardiging en veroordeling van hetgeen dat op de school is gebeurd hebben, is dat we niet consequent zijn: we accepteren feesten en shows waarin dit voor duizenden mensen op het podium en in de menigte gebeurt, maar we willen het niet op school. Ons lijkt hier dat er dan sprake is van discriminatie, te vergelijken met het weren van leerlingen die met dreadlocks of een hoofddoek op school komen. Wij vinden dat de leerlingen niets hebben misdaan, zij zijn gewoon vrij geweest. De normen van de samenleving, de grenzen van wat mag en wat niet, zijn niet meer de normen van de bijbel van de RK en de EBGS; de normen worden wel gemaakt door de rooms-katholieken en de gereformeerden en onze marronbroeders. 

De normen zijn verschoven, Cultuur en Cultuurdirecteur Braam accepteren kaboela en alles eromheen, het is onze cultuur. Laten we dat accepteren. Feesten worden op terreinen van de scholen gehouden, het territorium van de schoolleiding. Het enige waar we de schoolleiding op kwalijk willen nemen is dat ze niet erop hebben gestaan dat de studentenverenigingen een meer gebalanceerd programma hebben aangeboden, waarbij ook rekening was gehouden met de minderheid van 40-45%.

Het meest karakterloos en improductief vinden wij de reactie van de minister van MinOWC. Het is pure discriminatie wat in de verklaring van het ministerie staat: de minister minacht en keurt af een onderdeel van de ‘zwarte’ Surinaamse cultuur in Suriname. Het gedrag is normaal, omdat MinOWC nooit eerder heeft verklaard dat dit gedrag abnormaal is. De verklaring van MinOWC is puur ‘voor de bühne’ en gericht tegen de zogenaamd beschaafde groep die denkt boven de anderen te staan.       

error: Kopiëren mag niet!