Suriname heeft op uitnodiging van president Joko Widodo van Indonesië, namens de Caricom, deelgenomen aan de G20-top op Bali, als zijnde voorzitter van de Caricom. President Santokhi – Caricom-voorzitter had afgezien van de lange reis naar Bali vanwege de actuele situatie in eigen land – werd vertegenwoordigd door minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking, BIBIS.
In een donderdag 17 november uitgebracht persbericht van BIBIS gaat het ministerie in op waar de G20 voor staat, informatie die op het wereldwijde net snel te vinden is. De man en vrouw in de straat in Suriname wil natuurlijk weten wat minister Ramdin tijdens zijn verblijf op het toeristische eiland Bali zoal heeft gedaan en wat dat gaat opleveren voor Caricom en voor het Suriname. Kon de minister beide petten afzonderlijk dragen op Bali?
Maar, BIBIS besteedt in haar persbericht meer aandacht aan het hoe en waarom van de G20, dan aan wat haar minister concreet heeft gedaan tijdens zijn verblijf op Bali. Het ministerie vermeldt slechts:
“Suriname heeft twee interventies gehouden tijdens de thematische discussies over gezondheid, voedsel, energie
en veiligheid.” Meer dan dat wordt niet vermeldt. Wat waren die interventies en wat moet men verstaan onder interventies?
Ook schrijft BIBIS:
“Tijdens de G20 vergadering zijn er ook diverse bilaterale gesprekken gevoerd met verschillende landen, waaronder Frankrijk, Nederland, Zuid-Korea, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Brazilië, Argentinië en
Mexico. Er zijn ook met vertegenwoordigers van enkele organisaties gesprekken gevoerd, waaronder de Europese Unie (EU), de Islamic Development Bank (ISDB) en de Internationale arbeidersorganisatie (ILO).”
Dat klinkt allemaal heel interessant, maar ook hier is amper sprake van enige openheid ofwel transparantie. Een aantal landen wordt opgesomd waarmee zogenoemde bilaterale gesprekken zijn gevoerd. Maar, waar gingen die gesprekken over en met welke andere landen is ook gesproken? Ook stelt BIBIS, dat gesproken is met de EU, de IsDB en de ILO. Maar, met wie precies en waar gingen die gesprekken over? Wat gaan de Caricom en Suriname merken van al die gevoerde gesprekken tussen de palmbomen op Bali?
Overigens de goede lezer mag er toch vanuit gaan dat minister Ramdin alle gesprekken heeft gevoerd als de officiële tijdelijk vervanger van Caricom-voorzitter Santokhi, dus namens de Caricom en niet namens Suriname. Maar, de bewindsman is geen vreemde in de buitenlandse politiek en buitenlandse betrekkingen, dus hij zal ongetwijfeld ook hier en daar ‘zaken’ hebben gedaan voor het eigen land, Suriname, en niet specifiek voor de Caricom.
Mogelijk volgt de komende dagen nog een spervuur aan BIBIS-persberichten, waarin in ieder bericht afzonderlijk wordt ingegaan op alle gevoerde gesprekken, wat er is besproken, wat de resultaten zijn en wat de Caricom en eventueel Suriname ervan gaan merken. Het zijn ongetwijfeld boeiende dagen geweest voor minister Ramdin op Bali en een uitgesproken kans om allerlei al bestaande betrekkingen te verstevigen of nieuw leven in te blazen.
PK
