“Ik ben op een bepaalde leeftijd en wil genieten van mijn pensioen, maar het leven bepaalt weer iets anders”, zegt Martijn in gesprek met een redactrice van Dagblad Suriname.
Enkele burgers die op een bepaalde leeftijd zijn geven aan dat de situatie hen dwingt weer een baan te zoeken. Martijn die dacht na zijn pensioen te kunnen gaan genieten, geeft aan dat hij niet uitkomt en weer een baan moest zoeken.
“Ik ben niet iemand die een last wil zijn voor anderen of gaat vragen voor een ondersteuning. Ondanks mijn eigen onderdak, moeten de vaste lasten nog betaald worden. Ik heb kinderen, maar wil helemaal geen last zijn voor hen nog iemand buiten. Ik heb vaak mijn dingen zelf gedaan en wil dat blijven doen. Ik ben over de zestig, fit, 50 procent gezond en ben nog steeds in staat om te leren, dus ik ging er voor. Iemand die op mijn leeftijd is moet eigenlijk genieten met zijn of haar kleinkinderen of van zijn leven. Maar, ik moest mijn schema veranderen”, benadrukt Martijn.
“Ik krijg mijn ondersteuning, maar zie elke dag hoe mijn alleenstaande dochter die in Suriname woont moet zwoegen. Zij draagt de zorg van haarzelf en haar 3 kinderen. Haar twee broers wonen in het buitenland en proberen haar te helpen. Zij vertikt het land te laten ondanks dat het nu moeilijk is. Ik vind het wel jammer, dat de vader van de kinderen geen ondersteuning wil geven en dat heeft mij ook de moed gegeven een werk te zoeken”, aldus Martijn.
“Als man vind ik dat heel erg, maar ik merk dat het een normaal ding is in het land en ook andere landen. Als de vrouw geen stappen onderneemt dan komt er geen ondersteuning, maar ik heb mijn kinderen geleerd sterk te staan. Mijn dochter kan ook de harde weg op, maar laat alles over aan zijn geweten. Zij geeft aan, dat de vrouwen toch wel sterk zijn en de pijn doeners gestraft zullen worden in een tijd.”
Martijn zegt ook, dat hij naast zijn baan vrijwillig helpt bij een kerk. “Het leven is zwaar, maar ik probeer alles op alles te zetten, dat ik geniet van mijn kleinkinderen en mijn dochter. De moeilijke tijden gaan wij door dik en dun door en dat maakt onze band sterker. Ook tussen mijn andere kinderen in het buitenland, dat is samenwerking en niet wat men hier aan geeft”, zegt Martijn.
TM
