Het was weer eens zover: een taxichauffeur die na een rit met een klant, een passagier dus, geen wisselgeld had voor de klant die de ritprijs wilde betalen, maar het verschuldigde bedrag niet gepast had.
De rit in de stad, Paramaribo, kostte SRD 26. De klant wilde betalen met SRD 30, een briefje van tien en een briefje van twintig. De taxichauffeur had echter geen SRD 4 wisselgeld terug voor zijn klant. Hierop gaf de klant de chauffeur SRD 25. Na het nodige gehaal en getrek en een onbeschofte taxichauffeur die bij hoog en bij laag bleef volhouden, dat de passagier ervoor moet zorgen, dat die gepast geld heeft om een rit te kunnen betalen, accepteerde hij morrend en moe geworden van zijn eigen gehaal en getrek de SRD 25. Overigens, in dit geval ging het om een taxichauffeur die voor een van de grote bekende taxibedrijven rijdt, waar de chauffeurs beschikken over een ritprijs meter in hun taxi en waar je verwacht dat de chauffeurs altijd beschikken over voldoende wisselgeld en ook hun passagiers op een correcte wijze bejegenen.
Het is echter de omgekeerde wereld, dat een taxichauffeur van zijn of haar passagier verwacht dat die met gepast geld betaalt. De taxichauffeur dient ervoor te zorgen dat hij altijd voldoende wisselgeld heeft. De taxichauffeur is een dienstverlener, het is een dienstverlenend beroep. Hij of zij rijdt een passagier, klant, van een locatie A naar een locatie B. Na een rit betaalt de passagier de ritprijs en indien nodig geeft de taxichauffeur netjes wisselgeld terug aan de passagier. Maar, te vaak komt het voor dat een taxichauffeur geen wisselgeld heeft. Nogmaals, hij is de dienstverlener, hij moet ervoor zorgen dat hij voldoende klein (wissel-) geld heeft. De taxichauffeur kan niet van een klant verwachten, dat die altijd de ritprijs met gepast geld kan betalen. Immers, die klant weet veelal niet van tevoren wat de ritprijs gaat worden.
Dat een taxichauffeur uitvalt tegen een passagier, omdat die de rit niet met gepast geld kan betalen, is ongehoord, ongemanierd. Die taxichauffeur kan niet van zijn passagiers verwachten, laat staan verlangen, dat die allemaal gepast geld op zak hebben om een taxiritprijs te kunnen betalen. Andersom, kan een passagier wel van de taxichauffeur verwachten, er zelfs vanuit gaan, dat die beschikt over – voldoende – wisselgeld.
De passagier is de klant van de taxichauffeur en die klant is, waar dan ook, koning. Maar, dat lijkt niet op te gaan voor alle taxichauffeurs in Suriname. Die mannen en vrouwen zijn hele dagen op de weg en hebben toch voldoende gelegenheid om ergens even wat briefpapier (geld) om te wisselen voor wat kleingeld, zodat ze constant voldoende wisselgeld hebben. Of, is dat teveel gevraagd?
PK
