Velen vragen zich af of het Jeugdparlement er nog is, wat hun bezigheden zijn en hoe de leden proberen de jeugdigen te bereiken met hun activiteiten. Dagblad Suriname had de gelegenheid om met een van de vele jeugdparlementariërs te praten.
Verheugd en vol respect was Shaouchkhan Rufai Abdul. bereid om zijn verhaal te delen met Dagblad Suriname. “Ik heb meer dan 80 projecten uitgevoerd in mijn district Nickerie”, geeft hij vol trots aan. Hij is er trots op dat hij als jeugdige de gelegenheid heeft gekregen om zijn district tot ontwikkeling te brengen.
Op de vraag of de jeugdparlementariërs nog bestaan zegt hij: “Ja we zijn er, maar zoals we allemaal weten gaat het economisch niet zo goed met het land en ook wij als jeugdparlementariërs voelen het in deze moeilijke tijd, desalniettemin doe ik 90% uit mijn eigen zak voor mijn district. Ik heb Suriname, maar in het bijzonder mijn geliefd district, zowel nationaal als internationaal al mogen vertegenwoordigen en dat is meer dan eer.”
“Met de minister en alle andere instanties heb ik als jeugdparlementariër nog steeds goed contact”, zegt hij op de vraag of het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken wel ingrijpt als hij aanklopt voor noodzakelijke redenen.
“Twee projecten die me nu gelijk bij komen, zijn mijn voedselpakketten project, waar ik tenminste 50 mensen blij heb kunnen maken met een voedingsmiddelen pakket en een ander is het bushuisjes project geweest waarbij ik studenten die in het bijzonder uit verre districten komen en in de regen moeten staan om op de bus te wachten, heb geholpen om lekker in een bushuisje te kunnen zitten om te wachten op hun bus.”
“Te concluderen is dus, dat de jeugdparlementariërs er nog zijn en dat we niet veel kunnen doen, maar waar we kunnen, helpen we zeker. Wanneer de volgende verkiezingen zijn weten we niet, maar voor nu gaan we gewoon verder met de bestaande groep van jeugdparlementariërs.”
GW
