Een kijkje over de westergrens

Er is een enorm burgerinitiatief gaande in Guyana om het geode nieuws uit het land de wijde wereld in te sturen. Verschillende sectoren van het land waaronder het toerisme worden zeer agressief gepromoot. Guyana begint steeds meer op Miami te lijken. Een project dat flink in het nieuws is, is dat van het upgraden van de seawall (zeedijk) dichtbij een zeer groot hotel is flink in het nieuws. Bij ons blijven we het project PURP dat gehuisvest is in een zeer mooi koloniaal gebouw volgen. Terwijl Guyana stappen zet richting het moderniseren en verfraaien van hun land, zien we zoals we hadden voorspeld geen beweging vanuit PURP. Dit duur programma heeft als doel om onder andere onze seawall ook de verfraaien.

We hebben al bericht dat bij Waterkant een heus dorp van zwervers de plaats heeft bezet, met bedden, hangmatten en gehangen kleren. De laatste wapenfeiten van Suriname die er wel toedoen dateren uit de tijd van de vorige regering toen de Wakapasi werd gemaakt. Maar regelmatig wordt gerapporteerd dat het Surinaams varkensgedrag niet ophoudt, ook daar wordt er vuil gedumpt. Ook de ontwikkeling van de internationale luchthaven naar Europese standaarden is flink in het nieuws in Guyana. Het is wel allemaal om zeer jaloers van te worden.

We hebben in Guyana nu een president die internationaal zeer serieus wordt genomen. Dat komt omdat deze president minder praat en meer doet. Daarmee ontwapent hij politieke tegenstanders die niet veel kunnen dan met open mond kijken naar de grote stappen die Guyana onder zijn leiding blijft zetten. We willen in meer detail 2 projecten beschrijven waarvan Suriname alleen maar zal kunnen dromen. Het landbouwministerie en het leiderschap aldaar in het buurland is op een ander niveau. Het inspireert ongetwijfeld de burgers van het land. Er is een enorm project voor de teelt van maïs en sojabonen, geïnitieerd door president Irfaan Ali in 2021. Dit project heeft tot nu toe enorm succes gehad.

Onze importeurs en hun vrienden in de hogere kringen die wringen zich nu al in de handen om deze mais en soja vanuit Guyana in Suriname te importeren. De productie zal van Guyana zijn, de ontwikkeling ook, in inkomsten voor de fiscus ook en de werkgelegenheid ook. De handel zal hier importeren en het ergens afzetten. En dat wordt voer gemaakt en tegen een veel hoger prijs wordt kip etc.. afgezet op de markt hier. De consument blijft de gebeten hond.

De Guyana Stock Feed Limited, de Royal Chicken, Edun’s Poultry Farms and Hatchery, SBM Wood, Dubulay Ranch, Bounty Farm Limited en een Braziliaanse investeerder komen in dit project in met arbeid en kapitaal. Zij trekken het project in de plaats Ebini. In Suriname hebben we ook van die zogenaamde pluimveeboerenverenigingen, laten ze dit ook organiseren. Het zal ze niet lukken omdat het nog enorm schort aan de ontwikkeling en het vermogen om samen mooie dingen te doen.

De president van Guyana prees de groep ook voor hun inzet en toewijding en daagde hen uit om hoger te mikken. “We moeten dit nu vertienvoudigen in de volgende oogst, en daarna gaan we natuurlijk stapsgewijs meer produceren totdat we de volledige productie hebben bereikt”, zei president Ali. Hij wees er ook op dat het project de regering een kans zal geven om de Guyana Sugar Corporation (GuySuCo) verder te diversifiëren. “We zijn al aan het bespreken hoe we deze samenwerking kunnen uitbreiden en een van de dingen waar we het in GuySuCo altijd over hebben gehad, is diversificatie. Het plan is al uitgesproken: exporteren binnen Caricom.

Op het sociale niveau zet Guyana ook stappen voor de mensen onderaan de samenleving. Onder de PPP/C-regering is het huisvestingsbeleid in het land veranderd. De groei aan woningbouwprojecten in alle 10 regio’s van Guyana en het ordenen van het krakersprobleem hebben in zekere zin geresulteerd in een nieuw Guyana, zegt een redactioneel stuk van een Guyanees krant. Dit huisvestingsbeleid geeft duizenden Guyanezen een hernieuwd gevoel van optimisme. Er is hoop op een veiliger en economisch beter leven. In 2021 zijn duizenden Guyanezen de trotse eigenaars geworden van een eigen huis als gevolg van het robuuste huisvestingsprogramma van de regering, dat niet alleen voorziet in de huisvestingsbehoeften van de burgers. De projecten omvatten de aanleg van wegen, de levering van elektriciteit, water en andere sociale voorzieningen om een ​​huiselijke omgeving te creëren voor de burgers in hun respectieve gemeenschappen. Bij dit alles zijn de binnenlandse gemeenschappen niet buiten beschouwing gelaten. Meer dan 100 gezinnen in de regio’s 1, 7, 8 en 9 zullen ook profiteren van de bouw van huizen en subsidies voor woningverbetering in het kader van het huisvestingsprogramma.

In overeenstemming met een belofte van president Irfaan Ali, was het ministerie van Volkshuisvesting in staat om zijn jaarlijkse doelstelling van de distributie van 10.000 huiskavels in 2021 te overtreffen en de prognoses om tegen het einde van zijn eerste ambtstermijn 50.000 huiskavels te realiseren zijn goed binnen bereik. Guyana kent een New Building Society (NBS) die ook in het geheel is betrokken. Het bedrijfsleven profiteert ook van een grotere verkoopomzet van bouwmaterialen, er ontstaat werkgelegenheid in de bouwsector. Uit de gegevens blijkt zelfs dat de PPP/C-administratie in één jaar meer huiskavels heeft verstrekt aan daarvoor in aanmerking komende Guyanezen dan de APNU+AFC in staat was te doen in haar hele ambtstermijn.

De Surinaamse regeringen en de ambtenaren op de ministeries die de projecten moeten trekken, en niet steeds zeuren over hoge prijzen en hun lage lonen, moeten nu een voorbeeld nemen van de ontwikkelingen in het buurland. Het draait niet alleen om kapitaal, maar meer om de wil om je eigen land vooruit te brengen en aantrekkelijk te maken. Doen we dat niet dan zullen we onze jonge burgers naar het buitenland zien vertrekken. En zullen we dure leningen blijven nemen en zullen mensen in project management units blijven zitten en hun dollarlonen opstrijken, maar zullen we niets opschieten.    

error: Kopiëren mag niet!