Geneeskunst inheemse en tribale volken heeft economische waarde

Er is heel interessant nieuws medegedeeld in Suriname: eindelijk worden 2 osodresi’s door de wetenschap onderzocht op hun curatieve waarde. Zijn ze in staat om ziekten te genezen. Ook wordt onderzocht of ze in staat zijn het immuunsysteem enige waarde toe te voegen. De minister van Volksgezondheid heeft hiermee een hand gereikt naar de wereld van de traditionele genezers en dat is een zeer goede zaak.

Eerder heeft de minister aangegeven dat hij niet eraan kan meewerken om medicijnen of middelen die niet zijn onderzocht te promoten. De minister reageerde daarmee op beweringen als zou er een middel bestaan in Suriname dat Covid-19 zou genezen of het immuunsysteem zodanig kan aansterken dat het lichaam bestand zou zijn tegen het virus. Er zijn zelfs Assembleeleden die in de Assemblee dat hebben beweerd en hebben aangegeven dat er een alternatief is.

Surinaamse regeringen hebben al decennialang aangegeven, dat de inheemse en tribale geneeskunst economische waarde zou hebben en dat het zou worden ontwikkeld. Echte stappen zijn door de Surinaamse regeringen nooit genomen. Regelmatig wordt wel beweerd dat westerlingen naar de inheemse en tribale volken afreizen, er enige tijd doorbrengen en medische kennis meenemen. En dat ze daarna medicijnen ontwikkelen zonder een cent terug te geven aan de gemeenschappen.

De farmaceutische industrie is een zeer machtige industrie. De belangen zijn groot en ze zijn soms machtiger dan regeringen van landen. Wel eens wordt beweerd dat de farmaceutische industrie allang haar menselijk gezocht heeft verloren, als ze dat al ooit had. De industrie wordt uitsluitend gerund op basis van winstbejag. In Suriname zijn er traditionele genezers die internationale erkenning genieten. Door de vorige regering is pas de stap genomen om enkele traditionele genezers te certificeren. Daardoor kunnen hun therapieën als erkende genezingswijze worden aangemerkt door bijvoorbeeld verzekeringsmaatschappijen.

De eerste stap die Suriname moet maken is om alle traditionele genezers te registreren. Daarna kan een proces van certificering starten. Opvallend in het bericht over het onderzoek van 2 osodresi’s is dat een aantal traditionele genezers zich niet heeft aangemeld na de oproep van de minister. Verder hebben de 2 genezers die zich hebben aangemeld, nagelaten om te registreren wat ze in hun geneesmiddelen doen. De vraag rijst of er op zo een wijze een onderzoek kan plaatsvinden naar de actieve bestanddelen van de als geneesmiddelen aangeboden dranken of vaste stoffen.

Samen met het traditioneel gezag moet een heel eerlijke deal worden gesloten zodat de kennis van de inheemsen en de tribale volken niet verloren gaat. Juist dat het gebruikt wordt om de gemeenschappen te versterken zodat ze op dezelfde wijze en sterker kunnen voortbestaan. Er moet een eerlijke deal met ze worden gesloten zodat ze niet misbruikt worden. Ook moet de ontwikkeling van de traditionele kennis van onze inheemse en tribale volken bijdragen aan behoud van het bos en bescherming van het milieu. En moet het een middel van bestaan opleveren die een tegenhanger wordt van de vervuiling die in de bossen plaatsvindt. Internationale organisaties als de WHO en de Unesco kunnen hierin een rol spelen. Duidelijk is wel dat er een wantrouwen vanuit de traditionele genezers bestaat naar de regering toe. Dat heeft te maken met misbruik en het slechte imago van de farmaceutische industrie die meedogenloos zou zijn en die wel eens als een maffiaorganisatie wordt neergezet. Zo wordt beweerd dat de farmaceutische industrie goedkope en niets kostende middelen en kennis tegen ziekten tegengaat, omdat ze daardoor niet kan verdienen. 

De farmaceutische industrie produceert verpakte geneesmiddelen. Ook wordt er in deze type industriesector veel onderzoek en ontwikkeling (R&D) verricht op het gebied van de farmacologie. De fabrikanten van geneesmiddelen opereren meestal mondiaal. Verpakte geneesmiddelen zijn geregistreerd door de registratieautoriteiten. De fabrikanten en importeurs leveren meestal de geneesmiddelen aan de groothandel die de distributie aan apotheken, drogisten supermarkten en benzinestations verzorgen. Soms vindt er een tussenstap plaats, en worden de geneesmiddelen eerst verpakt of omgepakt om geschikt te worden gemaakt voor de nationale markt. Ook hiervoor bestaan speciale bedrijven, farmaceutische contractverpakkers genaamd.

De omzetten in de farmaceutische industrie zouden de triljoen USD$ per jaar passeren. De industrie is nauwe verbonden aan marketing en public relations. In elk geval is het een positieve zaak dat eindelijk de actieve middelen in 2 osodresi’s worden onderzocht. Hopelijk gebeurt dit niet met het doel om de middelen af te wijzen. De sfeer van wantrouwen moet plaats maken voor vertrouwen. Daarvoor is oprecht dialoog noodzakelijk.  Dat wordt onderzocht en daarmee zijn we nog niet begonnen.

error: Kopiëren mag niet!