Vandaag worden in DNA de president en de vp gekozen. Daarmee wordt een begin gemaakt om de nieuwe regering van Suriname voor de periode 2020-2025 in het zadel te helpen. Eerst moet de voorzitter van DNA waarschijnlijk afstand doen van zijn functie en moet een nieuwe voorzitter in DNA worden gekozen. Dat wordt zeer waarschijnlijk Marinus Bee van de Abop. De verkiezing van de president en de vp vindt plaats in DNA. De aankomende oppositie heeft in de periode waarin de kandidaatstelling moet plaatsvinden, geen kandidaten voorgedragen voor de verkiezing. In DNA is al gezegd dat de NDP zich heeft berust en zich opmaakt om in de oppositiebanken plaats te nemen. De heen en weer geruzie tussen de nieuwe oppositie en coalitie is al begonnen, dat bleek op de vergadering van 10 juli 2020. De president van de republiek zal vanaf zijn verkiezing een handreiking moeten doen naar alle burgers en organisaties in het land. De vorige coalitie, alhoewel ze een desastreus economisch beleid heeft gevoerd, was wel in staat om buiten de partij te overstijgen bij het samenwerken met burgers en organisaties. Het was niet zo dat iedereen werd gewogen vanuit het partijlidmaatschap, de -participatie en de –sympathie. De geluiden die we nu horen is dat men uitgaat van een sterke partij-affiliatie om in de uitvoering tewerk te gaan. Daarmee gaan we wel enkele stappen terugdoen, waardoor burgers met veel potentie en deskundigheid niet inzetbaar zullen zijn omdat men hun niet ken en/of niet herkent vanuit de terreinen van de partijcentra. Dat is een ontwikkeling die niet veel goeds belooft na de verkiezing van de president en de vp. We merken verder dat de huidige coalitie uitgegaan is van een onderschatting van het landsbestuur. Dat merkten wij aan de snelle verdeling van de ministeries, zonder zich eerst de verdiepen in wat de ministeries doen en wat men met deze ministeries wil doen als regering. We hebben gezien dat men ministeries wil knippen en plakken, deleten en creëren zonder dat men een beeld heeft hoe de exacte staatszorg voor de komende 10 jaren en het totale landbestuur eruit zal zien. De omgekeerde werkwijze en het niet werken met objectief van tevoren vastgestelde profielen, leidt nu tot spanningen in de partijen over wie wel en wie geen lid van de regering kan worden. Er zijn partijen met veel mensen met een hbo- of een academische opleiding, maar dat is nog geen garantie dat in die groep de skills voorkomen technisch leiding te kunnen geven aan de ministeries. Het partijkader bestaat uit partijleden met een diploma. We merken in de partijen dat veel minder rekening wordt gehouden met de technische kwaliteiten van de kandidaat-ministers bekeken tegen de achtergrond van alle (en niet alleen een deel van de) taken van de ministeries. Door de aankomende president is ooit ergens verklaard dat hij de beste mensen die beschikbaar is in Suriname, zal opnemen in zijn regeerteam ongeacht de achtergrond van Surinamers. Dat pad is reeds lang verlaten. Oorzaak is dat de leiding van de coalitie het landsbestuur onderschat, men onderschat de bijzondere taken die expliciet en min of meer gedetailleerd bij besluit zijn vastgelegd. In Suriname is het cultuur geworden dat posten binnen de regering, lidmaatschappen van betaalde instituten, commissies en raden en dienstreizen toebedeeld worden als een beloning voor politieke werk dat partijmensen hebben gedaan. Na de verkiezingswinst is het tijd om de mensen die hard hebben gewerkt te belonen met dus de posten, de betaalde lidmaatschappen bij rvc’s etc. en dienstreizen. Daarbij is men geneigd binnen de partijen om bijna niet te kijken of men wat van die ministeries begrijpt. Het enige waar men naar kijkt, in sommige gevallen, is of de kandidaat in staat is Nederlands te praten. Deze cultuur is in Suriname nog niet verlaten. Kandidaat-ministers schijnen gegrepen te hebben naar de departementen zonder volledig te begrijpen wat de omvang daarvan is. Suriname is klein en bijna alles is te ‘googlen’. Namen die zijn genoemd zijn voor een deel niet al werkend gerijpt op het beleidsgebied waar ze naar toe worden gedirigeerd. Dat zal leiden tot zeer fragiele situaties vooral wanneer de spanningen straks oplopen, ook opgestookt door de oppositie zoals dat traditiegetrouw gebeurt en eigenlijk in de democratie normaal is. De opgebouwde problematiek in Suriname is niet mals en zal haar tol eisen op de totale regering, ook op de ministeries die relatief redelijk en goed zijn gerund. Het gevolg zal zijn dat vanaf de departementsdirecteuren naar beneden een druk zal ontstaan die daar niet behoort te worden ontwikkeld. Het gevolg zal zijn dat de stoppen intern binnen de departementen zullen doorslaan. Het gevolg zal zijn in bepaalde gevallen mutaties in de administratie etc. De onderschatting van het landsbestuur en dus de taakstelling van de ministeries in onderlinge samenhang, heeft als waarschijnlijke oorzaak de waardering die men voor de regering in de periode 2010-2020 niet kan opbrengen. Daarbij beoordeelt men de regering per onderdeel, maar hangt men alles op aan de minister van Financiën en de president. En beoordeelt men de gehele regering naar de corruptie vanuit de regering en ondersteund door de regering. Bepaalde ondernemers hebbend daar misbruik van gemaakt en intussen hebben enkelen naar verluidt de oversteek gemaakt naar de andere coalitie.
De gezondmaking van Suriname, zal ingezet moeten worden op de ministeries van waaruit de destructie van de Surinaamse economie is ingezet, maar zal een tol eisen van alle ministers en ministeries. Na de verkiezing is het zaak dat een team aantreedt dat in de verschillende sectoren goed liggen en overstijgend zonder schijn van partijdigheid de belangen van de burgers en de doelgroepen kunnen dienen. Wij wensen de president die formeel en de coalitieleiders die informeel het kabinet samenstellen, veel wijsheid en volwassenheid om partij-overstijgend de regering te completeren.
