1 mei is de internationale dag van de werkende klasse. Bij deze dag moeten de werkers even stilstaan bij hun werk, hun werktijden, hun lonen en salarissen, hun overige arbeidsverhoudingen en hun ambities voor de toekomst. Dit jaar is een bijzonder jaar voor de werkende klasse. In de eerste plaats is het op 1 mei 2020, 88 jaar geleden dat de Dag van de Arbeid voor de eerste keer werd georganiseerd door de Algemene Werkers organisatie, SAWO, toen onder voorzitterschap van Theo Sanders, een tijdgenoot van Louis Doedel. Het is verder dit jaar 50 jaar geleden dat de toenmalige minister van Arbeid, toen tevens minister-president dr. Jules Sedney, 1 mei als nationale vrije dag in ons land heeft geïntroduceerd. Dit jaar is de Dag van de Arbeid als gevolg van de Covid-19 crisis in het kader van de social distancing door de arbeidersklasse op bescheiden wijze herdacht en gevierd.
Huidige en toekomstige uitdagingen
De naweeën van de economische crisis van 2015 en 2016 zijn nog nauwelijks voorbij of de volgende crisis heeft zich aangediend. De nieuwe crisis treft ons land in een situatie, waarin vooral de openbare financiën zwak zijn en de nationale munt onder grote druk staat. De nieuwe crisis, het Covid-19 -virus crisis heeft zich sedert 13 maart 2020 in ons land aangediend en heeft zijn oorsprong in de gezondheidszorg. Maar de gevolgen zijn nationaal en internationaal en treffen sedert de ‘partiële lockdown’ is ingegaan, al tal van sectoren van de economie en ook tal van maatschappelijke groepen.
Ravaksur maakt zich zorgen over de mogelijke volgende inkrimping van onze economie en voor de gevolgen als bedrijfssluitingen, werktijdverkortingen, inkomenstekorten en werkloosheid. Deze vrij voorspelbare zaken zien er voor de werknemers niet goed uit. Ravaksur roept daarom de werknemers op om zich te verenigen, waardoor hun belangen beter kunnen worden verdedigd.
