Hogerhand

In plaats van dat de puinhoop beperkt blijft of kleiner wordt, wordt deze alleen maar groter. Politieke averij is voor de NDP na 10 jaar regeren nu onafwendbaar. Deze regering is nu in een neerwaartse politieke spiraal terechtgekomen oftewel het heeft nu te maken met fyo-fyo. Na 10 jaar hebben regeringen het over het algemeen moeilijk, al hebben ze degelijk en goed bestuur neergezet. Vanuit de kant van de regering en de politici en hun handlangers treedt een stuk afstomping plaats. Het volk wordt moe van dezelfde gezichten, dezelfde stemmen en dezelfde intonatie, ook al zou men het goed doen. Nu wil het toeval dat deze regering het niet goed heeft gedaan. De vorige regering had een verworvenheid waar men niet om heen kon: stabiliteit. Deze regering heeft geen positieve verworvenheid, ze heeft geen wapenfeiten. Het volk is verarmd, de staat is verworden tot een internationale paria, een bedelaar. Maar niet zomaar een bedelaar, het is een bedelaar die uitgescholden, uitgekotst en weggejaagd wordt. Neem nu het geval van het IMF, althans wat er in de praatprogramma’s en de wandelgangen ervan wordt beweerd. Deze regering was eens op de stoep van het IMF. Men nam alvast een eerste tranche van gratis geld. Voor het echte geld moest men voldoen aan allerlei voorwaarden, waaronder een heldere en transparante huishouding. Precies daar haakte men af. De president vond dat het IMF koud en ongevoelig was voor de sociale situatie van de kwetsbaren in de samenleving. Dat was een grote leugen, het IMF-programma heeft een sociale paragraaf, maar de regeringen moeten daarvan de trekkers zijn. En nu wil het gegeven dat Surinaamse regeringen en dat van andere derdewereldlanden niet in staat zijn om invulling te geven aan de sociale paragraaf. Het IMF is er niet in de landen om zich met persconferenties te verdedigen, dus wordt de schuld geschoven in de schoenen van het IMF. En worden politici en presidenten de held en de reders van het volk uit handen van het IMF. Dat is ook in Suriname gebeurt. Nu was men enkele dagen terug weer op de stoep van het IMF voor een beetje gratis geld. Naar verluidt zou men netjes van de stoep van het IMF zijn weggejaagd. Dus, het IMF wil geen zaken doen met de onbetrouwbare regering van Suriname. Dat is dus de erfenis van deze regering. Het doek zal dus vallen en men zal zeker in zetels terug vallen.      

De oorzaak is dat tijdens deze regering, de politici de regels van de overheid aan hun laars hebben gelapt. De corruptiegevallen waren er enorm, maar ook wangedrag. Neem nu het voorbeeld van een dc die ziet dat een bepaalde straat is afgesloten. Hem wordt door de politie gevraagd om te rijden, maar hij weigert categorisch. Hij gaat in discussie met dienstdoende politiemannen en gaat zelfs ruzie met ze maken. Neem nu het geval van de president te Flora, waarvoor hij sorry moest zeggen om het hardwerkende Covid-team niet in verlegenheid te brengen. En neem nu het voorbeeld van het DNA-lid Aida Nading. Die wilde niet achter blijven op haar partijvoorzitter, sterker nog: zij wilde haar zelfs overtreffen. Het geachte lid Nading was enkele uren na het ingaan van de avondklok, op straat. En niet alleen, ze sjouwde met zich een hele horde van 13 man. Nading, zoals ze eenmaal waarschijnlijk is, heeft het niet nagelaten om een pass voor zichzelf te laten maken. De avondklok geldt niet voor haar, dat is door het NCCR of het BNV beslist. Maar Nading denkt ‘na mi regering, na mi partij de aan de macht, dus wij zijn de baas en wij beslissen’. Zij denkt dat omdat haar partij aan de macht is en haar voorzitter president is, zij ook mag bepalen dat uitzonderingen worden gemaakt voor haar mensen. Het geachte lid Nading overtreedt dus zelf 1 regel (samenscholingsverbod voor meer dan 10 mensen) en zet derden aan en geeft hen de gelegenheid om 2 regels te overtreden: de avondklok en het samenscholingsverbod. De politie houdt de mensen aan en brengt ze over naar het politiestations. En dan trekt het geachte lid Nading haar telefoon. Ze begint hier en daar te bellen totdat ze ‘hogerhand’ aan de lijn krijgt. En ja, hogerhand zou hogerhand niet zijn als hij/zij het geachte lid Nading in nood niet zou helpen. Hogerhand geeft opdracht aan de politie om hun vrijpostigheid om mensen aan de regels te houden, te laten varen en de mensen van het geachte lid Nading te laten gaan. De politie was dus teruggefloten, en zagen op gegeven moment er uit als vriendjes. Niet de burgers bezig om de regels te overtreden waren fout, maar de dienstdoende politie. Wat een afgang, wat een schande. Wie de mysterieuze hogerhand is, is niet bekend. Maar dit is de manier waarop dit land de afgelopen 10 jaren is geregeerd. Er is een ontheffing verleend aan vrienden en familie tegen alle regels en alle wetten in het land. De politieke hogerhand staat er achter. Op gegeven moment is dit heel beledigend, vernederen, frustrerend en demotiverend voor de politie en andere ambtenaren. Advies van deskundigen wordt niet opgevolgd. Alles op de eigen manier willen doen, zonder wetgeving in acht te nemen, is de oorzaak van de economische ellende waarin wij verkeren. Nu zien we dat de samenleving wacht op maatregelen vanuit de regering om de samenleving tegemoet te komen. We zien echter in beschaafde landen dat de hulp gaat naar bedrijven, werknemers en hulpbehoevenden (zwakke groepen als mensen met een beperking, ouderen etc..). Maat wat zien we onze president op de tv tot twee keren doen? Zijn focus is op de pokumangs en de mensen die zonder vergunning inkomens verwerven, nooit belasting afdragen en niet volgens de regels werken. Over werknemers die netjes een baan zoeken en hun gezin onderhouden en bedrijven die netjes zich aan de regels houden, belasting afdragen en nu in problemen zijn, wordt door het staatshoofd niets gezegd. Bij het concretiseren van een hulppakket denkt hij alleen aan hosselaars. En ook op dit stuk is onze regering niet bereid om volgens de economische wetmatigheden maatregelen te treffen.      

error: Kopiëren mag niet!