Door de nieuwe politieke organisatie Strei! is besloten om de gang naar de rechter in te zetten in het kader van een mogelijke overschrijding van het schuldplafond door de regering c.q. de minister van Financiën. Er is eerst aan de pg gevraagd om de minister van Financiën te vervolgen vanwege het overtreden van de ‘Wet op de staatschuld’. De pg heeft in twee verklaringen volgens Strei! twee verschillende verklaringen afgelegd. De Wet op de staatsschuld is een unieke stuk wetgeving geweest voor Suriname. Daar heeft een pas aangetreden regering het voor zichzelf onmogelijk gemaakt om losbandig en onbegrensd te gaan lenen ten laste van de staatskas. De pas aangetreden regering (NF) heeft het dus toen zichzelf onmogelijk gemaakt om vrij en blij te gaan lenen. Het mocht wel maar binnen een zekere bandbreedte. Op dit stuk is toen door die regering getoond dat bestuurders niet altijd gedwongen moeten worden om zichzelf te beheersen, men doet dat wel eens uit eigen beweging. De Wet op de staatsschuld is een wettelijke vaststelling van een financiële zelfregulering die door een regering op zichzelf was toegepast. Aanleiding was de hyperinflatie en de leningen die in de periode daarvoor zich hadden gemanifesteerd in de Surinaamse samenleving. Aan lenen in strijd met de wet staat vanaf toen een gevangenisstraf voor de minister van Financiën en voor de president van de Centrale Bank. Het koppel Telting en Hildenberg hebben een stevige en heel moeilijk te evenaren voorbeeld gezet voor prudent, fiscaal, monetair en financieel beleid binnen de Surinaamse context. Alhoewel deze autoriteiten, beide nu wijlen, op hun gebied baanbrekend werk hebben verzet en hebben getoond dat de Wet op de staatsschuld wel bestaansrecht heeft en kan worden uitgevoerd, zijn ook in hun periode de onderliggende kwalen die de zwakte veroorzaken in de Surinaamse economie niet verholpen. De zwakke smalle basis van de Surinaamse economie bleef voortbestaan. De nagenoeg complete afhankelijkheid van mining bleef voortbestaan. Van de stevige monetaire en financiële situatie werd geen gebruik gemaakt om grote investeringen te laten plegen in andere sectoren van de economie. Er is in deze tijd een afwijzende houding geëtaleerd tegenover de landbouw en veeteelt bijvoorbeeld. Dus de NF-regering heeft niet geprofiteerd van het kundig en integer beleid van Hildenberg en Telting. In 2010 resulteerden de verkiezingen in een politieke aardverschuiving. Alhoewel er erkenning was voor de verworvenheden neergezet door het koppel Hildenberg en Telting, is het de regeringen daarna, die uit dezelfde politieke snit zijn gesneden, niet gelukt om vervangers te vinden die deze twee autoriteiten kunnen benaderen. In een bepaalde politieke cultuur en bestuurscultuur zal steeds blijken dat de lat gelegd door deze twee autoriteiten, te hoog is gelegd. Het financiële stramien en het keurslijf, gesneden voor integere professionals met discipline, bleek te strak en enkele maten te klein voor de opvolgers van Hildenberg en Telting. Het keurslijf is te klein voor figuren waar de buik uitpuilt vanwege een niet te onderdrukken decadentie, het een en ander uiteraard figuurlijk bedoeld. Prudent beleid is eerst belachelijk gemaakt en dan weer gewaardeerd, dan weer gebagatelliseerd en wordt nu weer nagestreefd. Inmiddels is na 2010 het leningenplafond al twee keren bijgesteld en zijn er nu stemmen dat het een derde keer zal gebeuren. We zien het onder deze regering niet zitten dat ministers die in de fout gaan, zullen worden opgesloten of veroordeeld. Dat hebben we wel zien gebeuren tijdens de NF-regeringen. Er wordt veel met de wijde mantel der liefde bedekt. Het is opvallend dat het Bureau voor de Staatsschuld die een heel sterke eerste directeur heeft gekend, nu geruisloos door het leven gaat. Het Bureau voor de Staatsschuld begon zijn werkzaamheden op 1 augustus 2004. Alle aan het Bureau voor de Staatsschuld toebedeelde taken werden door het ministerie van Financiën en de Centrale Bank van Suriname aan het Bureau voor de Staatsschuld overgedragen. Onder verantwoordelijkheid van de minister van Financiën, heeft het Bureau voor de Staatsschuld het operationeel beheer van de staatsschuld tot taak. Deze omvatten het ontwikkelen en uitwerken van de strategie voor het schuldbeheer van de Staat Suriname, afgestemd op de staatsbegroting en het voeren van de centrale administratie van de staatsschuld in de meeste ruime zin en het aanbieden van de schulddocumenten ter registratie aan de Rekenkamer. Ze omvatten ook het verzorgen van uitgiften van staatsleningen en schatkistpapier door middel van openbare inschrijvingen, het verrichten van geld- en kapitaalmarktoperaties inzake schatkistpapier en
het verrichten van betalingen van renten en aflossingen in het kader van de schuldendienst van de staatsschuld, en de nakoming van andere met de staatsschuld samenhangende verplichtingen. Het bureau is ook belast met het houden van schuldregisters en rekeningenstelsels betreffende de staatsschuld overeenkomstig voorschriften bij wet, en het vervullen van de daarbij nodige verrichtingen, waaronder de afgifte van fysieke documenten als bewijs van inschrijving;
het zorgdragen voor de informaticasystemen inzake de staatsschuld. Er zijn op de website van het bureau een heleboel informatie te halen over de staatsschuld, waarmee economen heel weinig doen. Het is interessant hoe de rechter met de vordering van Strei! zal omgaan. Het is wel frappant hoe verschillende bestuursstijlen omgaan met wetgeving die financiële discipline afdwingt. Sommigen zijn per definitie niet gedisciplineerd, het is een tweede natuur.
