Er zijn toeristen die speciaal naar Suriname komen voor een Surinaamse belevenis. De verhouding familiegerelateerd en niet-familiegerelateerd is nog scheef, daarvoor moet gerichter de Surinaamse destinatie worden gebrand. De op handen zijnde vondst van olie schijnt de branding van Suriname te bevorderen. Zo is het laatste tijd op BBC en CNN opvallend dat bij de weersverwachtingen vaker specifiek Suriname en Guyana worden belicht. Als die namen vallen wordt het land vanzelf bekender. De buitenlanders die naar Suriname komen, die houden over het algemeen van de Surinaamse djoegoedjoegoe. Om toerisme te stimuleren is namelijk het pilotproject ‘Warm welcome’ gestart op onze internationale luchthaven. Er is een werkgroep ‘Project Warm Welcome JAP International Airport’ ingesteld. Het is positief dat de regering en private bedrijven en toerismeorganisaties samenwerken in deze projecten. Gedurende het hele jaar zullen op nationale feest- en herdenkingsdagen o.a. muziekgroepen optreden voor de personen die arriveren op Zanderij. Waarop zeker gelet moet worden, zijn de medewerkers die zichtbaar zijn voor de toeristen. Het geheel moet een professioneel indruk maken, en niet erop lijken alsof hangjongeren zijn toegelaten tot de luchthaven. We denken bijvoorbeeld aan de beladers. Bedelgedrag moet streng worden verboden. Aankomen op Zanderij met vakantie en ontvangen worden met Inheemse of andere culturele muziek, bepaald naar de culturele of religieuze periode in Suriname, kan een prachtige inluiding zijn van een vakantie in het tropisch land. Het kan de nieuwsgierigheid om nader kennis te maken met cultureel en culinair Suriname, bevorderen. Ook groepen die internationaal willen doorbreken kunnen van het podium dat nu geboden wordt op de luchthaven gebruik maken. Het is onderdeel van het uitrollen van de rode loper voor de toerist. De balans moet goed gevonden worden waardoor het geen overlast wordt en het geheel aangenaam blijft. Maar die rode loper moet ook in de landen van waaruit we toeristen willen aantrekken, worden uitgerold. In elk geval kan met gemak de ‘destinatie Suriname’ verkocht worden in de landen waar Suriname een belangrijke diasporabevolking heeft (Nederland, België en USA). Het toerismeministerie dient in deze gemeenschappen ambassadeurs aan te stellen die Suriname op de toerismekaart zetten. In de etalages van de reisbureaus en de tourorganisaties moet de destinatie Suriname ook prijken. Wat Suriname te bieden heeft is volgens ons wel voldoende gedefinieerd, er bestaat daarover intern noch extern een meningsverschil. Suriname heeft bijvoorbeeld een unieke multiculturele samenleving zonder minderheidsgroepen. Dat is ook vertaald in de politieke en maatschappelijke participatie van alle groepen. De gebedshuizen in Suriname moeten daarom meer open staan voor de toerist dan elders in de wereld. Het is ons cadeau in de wereld. Zo is er in de wereld geen vreedzaam situatie waar een gebedshuis van de moslims en de joden vredig naast elkaar in operatie zijn. De joodse synagoge is onderdeel van de wereldwijde joodse geschiedenis. Dit joodse gebedshuis moet door Stichting Toerisme Suriname (STS), in nauw overleg met de gemeente, toeristisch worden beheerd. Tegen een bepaald entreebedrag moeten toeristen in de synagoge kunnen gaan en eventueel op bepaalde dagen een rondleiding kunnen krijgen. Ook op de begraafplaats ter plekke aan de Keizerstraat kan men een rondleiding krijgen. De toerist moet een gecombineerd ticket kunnen kopen voor entree in de synagoge en de moskee. Dat is een zaak die door de toerismebranche moet worden georganiseerd. De moskee moet ook open waardoor toeristen een rondleiding kunnen krijgen en misschien ook diensten kunnen aanschouwen. Er zijn veel oude houten kerken in en rondom het centrum van Paramaribo die goed zijn onderhouden en allemaal een heel interessante geschiedenis hebben. De bel luidt nog heel mooi vanuit deze kerken. Deze kerkbellen moeten vaker door de week luiden en in geheel Paramaribo hoorbaar zijn. Ook de azaan (de oproep tot het gebed) moet in Paramaribo hoorbaar zijn op de donderdagavond en op de vrijdagmiddag voor het vrijdaggebed (djoema). De Hindoe gebedshuizen moeten op gezette tijden ook hoorbaar zijn, alhoewel deze gebedshuizen niet voorkomen in of rondom het centrum van Paramaribo. Ook aan de rand van Paramaribo zijn er kerken die een mooie geschiedenis hebben. Sommige kerken zijn van die statuur dat een bepaald type religieuze toeristen deze zouden kunnen aandoen. De STS heeft tot nu toe nagelaten om onze oude gebedshuizen, een deel van het Surinaams cultureel erfgoed, te verbinden aan het toerisme. Hetzelfde geldt voor het presidentieel paleis. De STS heeft haar echte rol in het toerisme niet herkend en daardoor is ze overbodig geworden. De oorzaak is aanhoudende mismanagement. Dit moet ten minste gedeeltelijk opengesteld worden voor toeristen uiteraard tegen betaling van een kleine penning. Een opmerking die we per conclusie willen maken, is dat het onmogelijk is dat hartje Paramaribo na 5 uur een spookstad is. De stad moet ten minste tot 21.00 uur nog open zijn. Bepaalde bedrijven kunnen zelfs iets langer open zijn. De ondernemers die hun zaak in het centrum van Paramaribo hebben, begrijpen op vele fronten hun verantwoordelijkheid niet. We noemen ten eerste hun bijdrage aan de stadsverfraaiing (in samenwerking met elkaar en niet individueel) en hun verantwoordelijkheid om van Paramaribo een levendige stad te maken. Op beide fronten laten bedrijven het schromelijk afweten en leveren ze geen bijdrage aan het economisch weerbaar maken van Suriname.
