In zijn toespraak zei Oemrawsingh het volgende. “Tegenover de samenleving, die in 1982 herstel van de democratie en rechtsorde eiste, stond een vijandige minderheid die verantwoordelijk is voor wat zich binnen de muren van Fort Zeelandia 36 jaar geleden heeft voltrokken. Een brute, kalme en kille moordpartij. 15 burgers van het land werden standrechtelijk geëxecuteerd, omdat ze spraken, opstonden voor en streefden naar democratie, recht en waarheid. Maar de moordenaars misten hun doel, want in plaats om democratie, recht en waarheid het zwijgen op te leggen, werd deze roep juist luider. Deze roep zal niet onbeantwoord blijven, ook toekomstige generaties zal het sterken in de strijd voor behoud van datgene waarvoor deze 15 mannen stierven.”
Oemrawsingh memoreerde ook de mediahuizen Radika, Radio ABC en Dagblad De Vrije Stem, die werden opgeblazen en in brand gestoken. “Ook De Moederbond onderging het zelfde lot. In de nacht van 7 op 8 december werden deze 15 mannen, zonen, vaders, partners, echtgenoten, broers door militairen uit bed gelicht om nooit meer levend terug te komen, hun dierbaren achterlatend. Grove leugens werden daarna verspreid. Hier werd 36 jaar geleden, de grootste leugen van de 20ste eeuw geboren. Dat deze vermoorde zonen van Suriname een complot beraamden voor een invasie door de CIA en dat zij in de nacht van 7 op 8 december op de vlucht zijn doodgeschoten. Deze leugens hielden geen stand in de rechtszaal, waar de waarheid werd onthuld, namelijk dat de 15 mannen met voorbedachte rade zijn vermoord.”
Oemrawsingh zei dat er waardering en erkentelijkheid moet worden uitgesproken voor de moed en integriteit, die de rechterlijke macht heeft getoond in het uitvoeren van het proces voor gerechtigheid. De voorzitter van Stichting 8 December 1982 sprak bijzondere dank uit aan wijlen Ilse Labadie, toenmalige voorzitter van de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede, en wijlen Freddie Kruisland en Stanley Marica, advocaten van de nabestaanden en alle andere personen die hebben bijgedragen en tot nu toe bijdragen aan de instandhouding van de rechtsstaat.
Oemrawsingh zegt zich ervan bewust te zijn dat op het pad naar recht en gerechtigheid meer aanvallen op de nabestaanden en rechtsstaat in het verschiet kunnen zijn. “De overwinning van de rechtsstaat kan alleen feit worden wanneer het Openbaar Ministerie, het Hof van Justitie en de Orde van Advocaten ondubbelzinnig laten blijken dat de uitkomst van elk rechtsproces geëerbiedigd moet worden. Wij als samenleving zullen deze voorhoede van de rechtsstaat moeten ondersteunen. Het is het recht van de nabestaanden en de plicht van de Republiek Suriname om de feiten naar boven te halen en deze te laten oordelen. Er mag nooit de indruk gewekt worden dat de eis van de nabestaanden voor gerechtigheid en de plicht van de republiek om de waarheid naar boven te halen, aanleiding zijn voor het veroorzaken van geweld en onrust in onze samenleving. Elke dreiging van onrust en geweld is slechts te wijten aan de houding van de verdachten, die toevallig nu politieke macht hebben om de uitkomst van het rechtsproces te doorkruisen. De nalatenschap van het offer, gebracht door de 15 helden, biedt ons als samenleving een opstap naar een gemeenschap, gefundeerd op rechtvaardigheid, vrijheid en moed.”
RB
