Dit is de kernachtige vastlegging van de gebeurtenis in het leven van een Surinaamse vrouw van nog net 30 jaren oud. Een ontwikkelde vrouw met een normale goede baan binnen een gangbaar milieu. Zij werd op een gegeven moment ziek, kreeg huid irritatie met veel jeuk. Door de dokter werd antibiotica en zalf toegediend. De behandeling had niet als zodanig effect en bij warm weer namen de jeuk en irritatie ergere vormen aan. Na bijkans een jaar kwamen er puistjes over het gehele lichaam. De puistjes leken op de komst van pokken gepaard gaand met veel jeuk. Ook kreeg zij schimmels op meerdere plekken waar er pus uit kwam. Haar situatie werd erger en de schimmels, puistjes en pus verschenen rond de oren, ogen, hoofd en verder. De nagels deden enorm zeer en de nagelriemen waren opgezwollen, de gehele huid werd donker. Zij werd als maar zieker en kon op gegeven moment niet meer lopen. In de benarde situatie werd ook hulp gezocht bij een “kruidendokter/ bonuman”. Bij de “bonuman” moest zij ter plaatse een maand verblijven, waarbij de situatie verergerde en de familie te horen kreeg dat het geen “datra ziekie” was. Aardig wat geld is daarbij verspild zonder enig herstel, in tegendeel begon haar lichaam te ontbinden en werd zij bedlegerig. Het lichaam begon te rotten, zat onder de schimmel met pus en een ondragelijke rottingsgeur. In deze feitelijke terminale fase vernam men omtrent de activiteiten van de natuurgenezer Richard Cullimore. Daar niemand echt dood wil en de familie niet echt iemand kwijt wil, werd de praktijk van de heer Cullimore bezocht. Deze case is voor de heer Cullimore de meest erbarmelijke geweest. Haar lichaam was aan het ontbinden, waarbij veel vocht werd afgescheiden en de geur ondragelijk was. Intussen was de mevrouw reeds bijna 4 jaren ziek en had al langer dan een jaar niet kunnen lopen. Benadrukt moet worden dat zij niet meer kon worden gebaad daar de huid aan het afbreken was. Reeds was zij enkele jaren aan de aidsremmers, echter zonder zichtbare positieve resultaten. De behandeling door de heer Cullimore middels kruiden, bewees reeds na een week effect. De afbraak van de huid werd duidelijk getemporiseerd. Kort hierna kon de mevrouw zich al middels krukken voortbewegen. Na iets meer dan vijf weken begon de huid zich te herstellen en was het ergste, het lugubere (ontbinding van de huid, schimmels met pus en veel vocht afscheiding met de ondragelijke stank) voorbij. Tijdens het genezingsproces bleef men haar de aidsremmers, die eerder geen verbetering teweeg brachten, toedienen. Ook zijn goede voeding en het gebruik van multivitaminen noodzakelijke componenten hielpen mee in het genezingsproces. Na bijkans een jaar was het genezingsproces volledig. Zij gebruikt ook geen aidsremmers meer, die reeds eerder systematisch werden verminderd. In september 2017 zijn verschillende medische testen gedaan, waarbij de resultaten verrassend goed bleken te zijn. In juli 2018 zijn er wederom medische testen gedaan die betere resultaten aangaven dan de vorige. Eveneens zijn geen indicatoren boven water gekomen, die de ziekte aangeven. De mevrouw heeft haar leven weer volledig opgepakt, heeft haar oude baan terug en verricht haar normale activiteiten. Haar aanschouwend zou nimmer het idee ontstaan dat zij zo een situatie heeft doorstaan. Zij heeft feitelijk middels de hulp van kruiden, en de liefde en gebed van haar naasten de dood verdreven. Het is echter belangrijk dat mensen alert blijven en zich bewust zijn van het bestaan van erge ziekten die het leven tot een hel maken. Het moet de heer Cullimore van het hart dat er vele kwakzalvers zijn, maar ook landgenoten die nogal wat afweten van kruiden die een fortuin maken met het leed van anderen. Hij kan zich niet voorstellen dat de kennis omtrent kruiden niet wordt gebundeld en anderen wordt aangeleerd om het leed van mensen, maar in het bijzonder van onze “Sranan pipel”, te verzachten. Hij geeft aan dat vele “genezers” patiënten overvragen, niet genezen, en hun leed verergeren. De kruiden groeien hier in onze natuur en ze zijn niet van goud, waarom dan zoveel geld aftroggelen van eigen landgenoten en hun leed vergroten? Het devies is gezond eten, bewegen, ziekten preventief aanpakken, maar vooral veel vrolijkheid en liefde met elkaar delen.
P.S Dit verslag is tot stand gekomen na gesprekken met de behandelde persoon en de heer Richard Cullimore. Eveneens na het bezichtigen van foto’s van de eerdere situatie van de mevrouw in kwestie en de resultaten van haar medische onderzoeken.
F.L.
