Tijd voor iets nieuws

Zo. We zijn onafhankelijk; we staan op eigen benen, we zijn volwassen. Dat werd tijd. Maar ook tijd om oude koeien uit de sloot te halen, te analyseren wat er allemaal fout ging en de echo’s van het verleden te horen in elk stuk wat er dezer dagen weer verschijnt.
Tijd voor een ander geluid. Een nieuwe sound. Dat wil niet zeggen dat we de grote componisten van ons verleden afserveren. Maar de afkondiging van de onafhankelijkheid had als gevolg dat een deel van de bestuurlijke bovenlaag vertrok. De plekken werden opgevuld door minder opgeleiden, met minder ervaring. Er waren onvoldoende voorzieningen getroffen. Op de lage bestuursniveaus vond een soortgelijke verschuiving plaats. Ook in het leger gebeurde dit. De aanvulling met huurlingen uit Nederland zorgde juist voor demoralisering. Immers werden mensen die het land reeds de rug hadden toegekeerd, extra beloond. Dit heeft altijd overal ter wereld muiterij opgeleverd. Een dergelijke toestand vraagt dus op alle niveaus om wijs en stabiel bestuur. En erkenning dat deze interne zwakte een rol speelt, welke nog werd versterkt door de rol van familieverbanden. Zo kan een familie zeggenschap krijgen over leger en politie met dezelfde blinde vlekken als gevolg.
Vanwege de coup vertrok wederom een deel van de bestuurlijke top. Het was tijd voor de incompetentie van het geweld. Geen enkele stabiele samenleving werd zo ontwikkeld. De mensen die het echte ontwikkelingswerk doen ploeteren rustig voort en lossen met verstandige keuzen de problemen op. Zij die werken voor hun medemens. Dit betekent dat je geen valkuilen achterlaat voor hen die na je komen. Je ruimt die op! Stel je voor: je bent in het bos en je weet dat stropers je zijn voorgegaan. Zij hebben valkuilen en klemmen geplaatst. Jagers die beseffen dat mensen in hun voetsporen zullen komen, halen die weg. Alleen dieren laten de klemmen en valkuilen voor andere dieren, want ze weten niet beter.
De nieuw aangeschoven deels incompetente laag verdedigt zijn positie met hand en tand. Zo ontstond het anti-diaspora beleid via vals nationalisme terwijl ons land wordt vernietigd. Overal plaatst men administratieve valkuilen en klemmen omdat men goed door heeft dat bij normaal bestuur de juiste mensen zullen moeten inschuiven en de posities broodnodig overgenomen moeten worden door competente jongeren. Voorbeeld: zes procent van de bevolking is academisch geschoold maar bij de overheid is dat slechts 4% en van die 4% heeft slechts de helft een leidinggevende functie. Jonge mensen die elders zijn opgeleid aarzelen nu om terug te komen naar Suriname. Daarnaast is er ook nu weer een uittocht gaande van jonge competente mensen die hun heil elders zoeken, als ze daartoe de mogelijkheden hebben. Niet dat ze dat graag willen, maar het land richt zich niet meer op hun toekomst.
Incompetentie leidt tot corruptie omdat er met opzet niet transparant word gewerkt. En als we toch met names en faces werken maakt het niet uit wie de positie bekleedt en of die wel goed is uitgerust. Dus daarom worden mensen zo gemakkelijk vervangen. Mocht iemand blijken wel competent te zijn, en dus zijn kennis en kundigheid toepast, dan wordt hij razendsnel weggewerkt. Hij vormt immers een gevaar voor de bestuurdersgroep omdat hij informatie produceert die verifieerbaar is. Competente mensen gaan zonder angst om met iedereen. Ze zijn veerkrachtig en stappen over hun angsten heen. Verandering hoeft het leven niet perse verder negatief te beïnvloeden. Incompetente mensen proberen alles af te schermen en geheim te houden uit angst dat ieder ander hun onvolkomenheid zal zien en ze zodoende hun ten onrechte verkregen voordelen kwijt zullen raken. De jonge generatie heeft vele goed opgeleide en uitgeruste mensen, die zich eindelijk volwassen willen tonen en op eigen benen staan. We moesten eerst leren kruipen voordat we konden lopen. Vooruit nu, rennen misschien?
STREI!
Maisha Neus

error: Kopiëren mag niet!