Met ‘blue planning’ wordt gekeken naar de manier waarop de zee wordt gebruikt. Hierbij wordt ook de biodiversiteit die in de zee voorkomt, bestudeerd. WWF Guianas en Green Heritage Fund Suriname hebben samen met andere stakeholders recentelijk een training hierover georganiseerd. Enkele deelnemers gaan in dit artikel in op wat blue planning voor hun organisatie betekent.
Staatsolie
Joan Telgt, Health Safety and Environment Engineer bij Staatsolie, geeft aan dat zodra Staatsolie een activiteit wil uitvoeren, dat gebeurt in samenspraak met Nimos, die controleert wanneer je bepaalde werkzaamheden het beste kan verrichten. “Dit is een internationale richtlijn waarmee maatschappijen rekening moeten houden”, zegt Telgt. “In deze is blue planning belangrijk, omdat je een heel gebied in kaart brengt om na te gaan wat er in een bepaald seizoen gebeurt, zodat voor de uitoefening van activiteiten vastgesteld kan worden wanneer deze wel of niet kunnen plaatsvinden. Staatsolie volgt de richtlijnen van Nimos, waarbij samen met Nimos en de overige stakeholders wordt gekeken naar wat gedaan moet worden en vooral op welke manier. Dit is voor Staatsolie niet nieuw”, licht Telgt toe. “Blue planning zal in een breder kader moeten worden toegepast. Staatsolie alleen kan geen blue planning toepassen. Blue planning moet voor Suriname nog toegepast worden”, zegt Telgt. “Staatsolie past de richtlijnen van Nimos toe als voorbereiding voor haar projecten.” De Health Safety and Environment Engineer zegt de training belangrijk te vinden, omdat we hiermee met zijn allen kunnen komen tot het toepassen van blue planning voor Suriname.
Nimos
Field Officer Monique Sewnath van Nimos reageert dat voor organisaties zoals Staatsolie inderdaad een environmental en social impact studie wordt gedaan. Er wordt gekeken naar de social impact van bedrijven. Binnen het Esia proces van Nimos zijn er verschillende fasen, waardoor heen gegaan moet worden. Het Milieu en Sociale Effecten Analyseproces (Esia) is een proces waar de effecten van project- en bedrijfsactiviteiten, de zogenaamde economische activiteiten op het milieu, worden bestudeerd en beoordeeld. Het Esia-proces is vooralsnog nog steeds een vrijwillig proces dat nog niet bij wet is vastgesteld. “De bedrijven doen dit echter vanuit hun corporate social responsibility”, zegt Sewnath . Om de mogelijke impact op het marine leven te kunnen bepalen, zal er eerst een studie moeten plaatsvinden voordat er activiteiten mogen plaatsvinden. Ook de multinationals gaan door dit proces van Nimos heen, dit gebeurt ook in bijvoorbeeld de goudindustrie.
“Blue planning brengt je marinegebied in kaart, waarbij bescherming voor bepaalde gebieden nodig is. Dit kan alleen als je over data van deze gebieden beschikt”, zegt Sewnath. Dataverzameling is heel belangrijk. Hierbij moet ook gekeken worden naar de manier waarop je een gebied onderzoekt; neem je het hele gebied in een keer of doe je dit in stappen. Sewnath geeft de voorkeur aan een fase-gerichte aanpak, omdat je dan meer overzicht hebt, waarbij je opgedane kennis kan toepassen op de volgende gebieden. Bovendien zijn de kosten overzichtelijker, aldus Sewnath.
Districtscommissariaat Nickerie
Ook Joyce Toelsie van het districtscommissariaat Nickerie zegt dat de training heeft bijgedragen aan het inzicht om compromissen te sluiten. Het district is veel bezig met water. “Als eerste zijn we een grensdistrict en de ontwikkelingen op het gebied van near coast drilling staan niet stil. Je hebt ook een haven in ons district, en diverse activiteiten overlappen. Je hebt bijvoorbeeld de industriële visserij, maar ook de mining van gravel en zand. Ook in het Bigi Pan-gebied heb je diverse ontwikkelingen die moeten worden bekeken. Je zal moeten plannen om dit alles in goede banen te leiden. De een zal een beetje moeten inleveren en de ander zal het hart een beetje moeten vasthouden, want je kunt niet alles tegelijk doen”, verduidelijkt Toelsie.
RB
