Het SVB-bestuur lijkt niet in staat om de zaak van de dubbele nationaliteit te trekken. Dat blijkt uit de eerste alinea van de ‘Inleiding’ van zijn stuk van 19 juni 2014. Uit die alinea blijkt dat de SVB de zaak niet begrijpt, niet serieus neemt en zeker de capaciteiten mist om de zaak bij te benen. De discussie over het meedoen van Surinaams bloed met een vreemde nationaliteit in de selecties die meedoen aan WK-kwalificaties lijkt weer te zijn opgelaaid. Er zijn Surinamers die hun land een keer op een wereldpodium willen zien schitteren. En waarom zou men zo een droom niet mogen hebben, uit onze gelederen, de nazaten van de Surinamers is er meer dan genoeg talent geboren dat bewezen heeft op een wereldpodium mee te kunnen. Het Nederlandse elftal zal nooit een eerlijke kans geven aan het Surinaams talent, aan onze familieden en ons bloed. Over het jeugd EK van 2007 onder Foppe de Haan en de Surinaamse vlaggen hebben we vaker hier geschreven. Nederland is geen Frankrijk, vandaar dat Nederlandse Marokanen, kiezen voor Marokko. Het Fifa-statuut geeft aan dat voetballers een ‘permanente nationaliteit’ van het land waarvoor ze willen uitkomen moeten bezitten (art. 15). Vier categorien personen kunnen in aanmerking komen om onder deze regeling te spelen waaronder kleinkinderen van een oma of opa die in Suriname is geboren (art. 16). In elk geval moet er een WK-koorts ontbranden bij de SVB en dat is nooit het geval geweest. Het SVB-bestuur dokt en toont zich niet aan het publiek met een visie en een droom. Het SVB-bestuur is derhalve qua inborst en qua capaciteit niet gechikt om de WK-koorts te krijgen, ze zijn immuun ervoor. Voor het geval er wetgeving moet worden gemaakt, moeten er genoeg DNA-leden met ballen en liefde voor Suriname in het volkshuis aanwezig zijn om te bouwen aan een legitieme droom. Uit een reeks van reacties die zondag online is gepubliceerd, blijkt dat op Roselli Cotino na, een aantal DNA-leden zeer onverschillig heeft gereageerd. Kennelijk gaat het om mensen die zich liever zitten te vergapen aan de grootheid van andere landen. Er zijn indertijd niet drie zoals SVB schrijft maar twee wetsvoorstellen aangeboden aan politici om de zaak van de dubbele nationaliteit te helpen tot stand brengen. Alhoewel het prijzenswaardig is dat de SVB wetsvoorstellen probeert aan te bieden aan de politici om wettelijk de zaak in orde ta maken, moet gesteld worden dat mede vanwege het feit dat er al zoveel materiaal van juristen als Ahmadali ter beschikking is, de aanpak van de SVB als super-amateuristisch kan worden aangemerkt. Ten eerste moet de SVB de zaak niet aan willekeurige politici aanbieden, maar aan de ministers die de kar in deze moet trekken en dat zijn die van Juspol en Sportzaken. Door de zaak gewoon in de ether te gooien is de focus dus totaal zoek. Ten tweede is in de 14 pagina’s die 2 wetsvoorstellen en 1 concept-staatsbesluit en een uitleg omvatten, nergens te lezen waarom de wet moet worden gewijzigd. Nergens is te lezen wat de Fifa-regels, met vermelding van exacte document en artikelnummers, exact aangeven over het meedoen van sporters die oorspronkelijk niet de nationaliteit bezitten van het land dat hun wil inzetten. De documenten lijken qua verpakking wel op wetsvoorstellen, maar met goed fatsoen kunnen ze geenszins als wetsvoorstellen worden bestempeld. Het is ongelovelijk dat 12 juristen, waaronder professoren en academici met dubbele titels, maar 14 pagina’s inhoudende 2 wetsvoorstellen, een staatsbesluit en maar 2 pagina’s ‘veel gestelde vragen’ produceren’. Ook is het ongeloofwaardig dat wetgevingsjuristen verantwoordelijk zijn voor dit wetsproduct. Politici en zelfs Juspol kan er niks mee doen. De SVB heeft kennelijk het werk onderschattend enkele personen ingezet om goedgekeurde wetswijzigingen na te bootsen en die gewoonte heeft de SVB steeds getoond. Ook aan het SVB-reglement wordt zo gesleuteld. Technisch gesproken zijn er dus geen deugdelijke papers en wetsvoorstellen ter beschikking van politici of DNA om onderhavige zaak aan te pakken. De SVB heeft de zaak niet eens behoorlijk toegelicht. De vraag rijst waarmee de SVB en de mensen in zijn dienst allemaal bezig zijn. De onbruikbare documenten moeten opnieuw herschreven worden, en wel voor zover nodig. Want ten eerste moet blijken of deze wetsvoorstellen nodig zijn en waarom. De wetgeving moet gebaseerd zijn op Fifa-wetgeving. De SVB moet dus het huiswerk door echte juristen laten uitvoeren of Juspol moet deze zaak overnemen en niet eeuwig ermee bezig zijn zoals we gewend zijn. Het meest efficient is als de SVB een kort onderhoud heeft met de Juspol-minister en een kleine commissie benoemt die binnen enkele maanden en dit jaar nog betere wetsvoorstellen tot stand brengt. Deze worden dan overgenomen door Juspol en eventueel Sport- en Jeugdzaken en verder begeleid via de raad van ministers en Staatsraad. Het blijkt uit het SVB-stuk dat het ‘van rechtswege verkrijgen van de nationaliteit’ volgens de jurispridentie en/of de doctrine en/of de Nederlandse wetgeving voorkomt dat men de oorpsronkelijke nationaliteit verliest. Het moet niet gaan om een incidentele naturalisatie, maar een ‘permanente nationaliteit’. Op de inhoud van deze wetsvoorstellen komen wij binnenkort terug. Als de info in het SVB-stuk juist is, dan moet bevestigd worden dat 2 sportjournalisten al dan niet moedwillig verkeerde informatie op de staatsradio hebben verkondigd recent over de dubbele nationaliteit, want het kan wel degelijk.
