Suriname heeft onlangs projecten toegewezen gekregen ter optimalisering van de agrarische sector. Enkele hiervan zijn: Samap (Suriname Agriculture Market Access Project) en First (Food and Nutrition Security Impact, Resilience, Sustainability and Transformation). De financiering hiervan is mogelijk gemaakt door de Europese Unie (EU) en bedraagt € 12.8 miljoen. Ook de Indiase president heeft financiële middelen ter beschikking gesteld om de agrarische sector op te krikken. Alhoewel kapitaal thans geen belemmerende factor vormt, merkt Soedeshchand Jairam, landbouwkundige tevens leider van PV 2020, op dat er in de praktijk weinig gedaan wordt aan stimulering van de agrarische productie. “We horen iedere keer allerlei projecten die onze agrariërs ten goede zullen komen. Suriname zou ook pompen krijgen van India. Waar blijven al die plannen? Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) zou met de verkregen financiële middelen de agrarische sector binnen no time moeten upgraden”, accentueert Jairam in gesprek met Dagblad Suriname.
Hij constateert dat de vele misstanden binnen deze sector ondertussen verder zijn verergerd. De vicieuze cirkel van late inzaai en late afoogst is bovendien intact gebleven, met alle gevolgen van dien. “Het blijkt dat de meeste rijstboeren weer een lagere padieprijs hebben gekregen zonder op tijd uitbetaald te worden door het gros van de opkopers/verwerkers. Hierdoor zijn al de activiteiten van de rijstboeren gestagneerd, wat een zeer ernstig probleem is.” Zo kunnen de agrariërs niet aan hun maandelijkse verplichtingen (zoals inzaaien, aflossen van kredieten en het onderhouden van de gezinnen) voldoen. Daarnaast is de wateroverlastproblematiek evenmin verholpen; de aan- en afvoerleidingen in Wageningen en omgeving zijn nog steeds verstopt. De pompen van Stichting Machinale Landbouw (SML) zijn ook al jaren defect. “Dus wanneer is LVV van plan om de agrarische projecten uit te voeren? De rijstboeren zijn radeloos.”
De inzaaiperiode nadert overigens de deadline van 15 juli 2018. Jairam heeft meerdere malen gesteld dat het inzaaien en afoogsten buiten het reguliere schema van LVV veel financiële narigheden met zich meebrengen. Desalniettemin is een urgente aanpak vanuit de autoriteiten uitgebleven. Volgens Jairam kan ‘moni no de’ momenteel niet als smoes gehanteerd worden. Waaraan is de stagnatie dan te wijten? De landbouwkundige ziet geen andere motieven dan het beleid en managementteam die voor belemmeringen zorgen. “Het landbouwbeleid is pas volledig wanneer er daarin een interventie- en subsidiebeleid is opgenomen. Zonder die interventie vanuit de overheid is de landbouwontwikkeling nimmer effectief. Om de sector in stand te houden en verdere faillissement van de rijstboeren te voorkomen, dient de LVV-minister institutionele voorzieningen (wet- en regelgeving en organisatieontwikkeling) te treffen. Ook het waterprobleem en slechte infrastructuur moet onmiddellijk aangepakt worden”, aldus Jairam.
KSR
