‘De ontmanteling van het Suralco emplacement en de impact op het Surinaams bedrijfsleven’, is onderwerp van discussie binnen de samenleving. De KKF (Kamer van Koophandel en Fabrieken) heeft het in deze gedachtewisseling onder andere over, dat er geen vast omlijnd ontwikkelingsplan op tafel ligt hoe verder te gaan met Paranam. Het definitief ontmantelen van de raffinaderij is een zorgpunt bij ondernemers.
Industrialisatie op de helling
Het voortbestaan van de Paranam raffinaderij is volgens menig ondernemer een conditie om ondernemerschap en daardoor economische groei in Suriname te versterken. Door het voortijds beëindigen van de bij wet geëffectueerde Brokopondo Overeenkomst en de ontmanteling van de raffinaderij is de industrialisering en de verstedelijking van het Paranam gebied op de helling komen te staan. Het bevorderen van de omslag naar een industriepark is daardoor onzeker geworden. Velen zagen in het continueren van de bauxietindustrie in eigen beheer, goede mogelijkheden om Suriname vooruit te helpen.
Verwijten aan de regering
De regering wordt verweten dat er toestemming tot slopen is gegeven zonder dat er een vastomlijnd plan is gemaakt waarlangs de industrialisering en verstedelijking van het gebied zal plaatsvinden. Het is niet duidelijk welke richting er nu zal worden opgegaan. Men heeft het over een bedrijvenpark, maar niet over welke soort bedrijven, in welke sector en welke omvang? Welke zijn de sociale en milieu impacts? ‘Er is veel, teveel onzekerheid hierover’, is de mening van KKF-leden.
Eerst ontmantelen dan nagaan hoe verder is fout
Het is niet bekend aan welke industrieën worden gedacht, er zijn geen concrete mogelijkheden en vooruitzichten aangegeven en geen haalbaarheidsstudie gemaakt. Eerst ontmantelen dan bekijken hoe verder te gaan wordt fout genoemd. De gedachte om een industriepark uit de grond te stammen is door de ontmanteling op losse schroeven komen te staan. Dit idee ging uit van het voortbestaan van de Suralco Paranam Plant. Met de raffinaderij en de energie van de Afobakadam zouden industrieën kunnen worden neergezet. Door goedkope energie zouden een aantal industrieën mogelijk zijn in het gebied. De bauxietindustrie zou behouden worden en als katalysator dienen voor andere bedrijvigheid. Nu de ontmanteling van het Suralco emplacement vaststaat, twijfelen ondernemers over de perspectieven van het plan.
Winnen van water de nieuwe industrie?
Om het industrieelontwikkelingsproces te bespoedigen, wordt uitgekeken naar een basisindustrie die als katalysator dient. Het enige idee voor een nieuwe industrie dat tijdens de discussiebijeenkomst van de KKF werd belicht, is de mogelijkheid van waterindustrie, die door Derrick Ferrier werd belicht. Er is voldoende oppervlakte- en bronwater, van goede kwaliteit, aanwezig. Suriname kan voordeel halen door deze natuurlijke hulpbron op economisch en ecologisch verantwoordelijke manier aan te boren. ‘Water is goud’, werd enthousiast door een ondernemer gereageerd. Gezien deze en andere reacties uit de zaal mag worden aangenomen dat het waterproject van Ferrier de aanwezigen aansprak.
Grootschalig
De waterindustrie is een lang termijnplan, dat de aanzet voor andere industrieën moet geven. Er wordt niet klein gedacht. De Surinaamse markt is klein, er wordt gemikt op export. De energie goedkoop geven aan winkels, bars en dienstverlenende bedrijven is natuurlijk meegenomen. Maar het gaat hoofdzakelijk om noemenswaardige industriële bedrijvigheid, productie met een spin-offeffect. Dit effect wordt als waardevoller dan de op te zetten waterindustrie gezien. Het winnen van water zal weliswaar een grote groep van laag geschoolden aan werk helpen. Het zal echter niet zo zeer werkgelegenheid bieden aan hoogopgeleiden. Verwacht wordt, dat de spin-off zal zorgen voor ‘high value jobs.’
Toegankelijkheid van de haven van Paranam een voorwaarde
Om Paranam te ontwikkelen is de toegankelijkheid van Paranam belangrijk. De Surinamerivier tot Paranam zal uitgebaggerd moeten worden, zodat grote moderne schepen geaccommodeerd kunnen worden. Uitgerekend is, dat het uitbaggeren van de Surinamerivier tot Paranam, tien jaar in beslag zal nemen. Om dit plan te kunnen uitvoeren, zullen er investeerders moeten worden gevonden die hun kapitaal kunnen terugverdienen uit heffing per ton aan vracht die via deze waterweg getransporteerd zal worden. Er zijn als gesprekken geweest met drie potentiele investeerders. De belangstelling gaat zo ver, dat de gegadigden bereid zijn om een studie te maken en te onderzoeken hoe het plan het best uitgevoerd kan worden. De investeerders die benadert zijn hebben scheepvaart belangen en connecties. Zij zorgen er zelf voor dat er schepen naar Suriname gedirigeerd worden, zo kan de haven van Paranam uitgroeien tot een doorvoer/transitohaven. Ferrier benadrukte, dat voor er met de waterindustrie begonnen wordt, het zaak is om eerst zaken met Alcoa op een correcte manier af te handelen.
HD
