Een NDP-prominente heeft een enorme compliment gemaakt naar de nieuwbakken voorzitter van de DOE. Tegelijk heeft hij blijk gegeven van een gedachtegoed dat niet direct strookt met het humaan zijn. Door de politicus is verklaard dat de nieuwe DOE-voorzitter en kind op de intensive care heeft geadopteerd. Dat is een humane daad van formaat geheel volgens de christelijke principes. Een kind dat op de intensive care ligt verdient ook liefde, misschien meer dan andere kinderen en andere mensen. Er zijn ouders en samenlevingen waar zieke kinderen en zieke mensen in het algemeen worden verbannen het moment dat ze ziek zijn en er risico’s zijn dat ze kunnen overlijden. Soms overlijden deze mensen juist door de verwaarlozing. De landen waar zieke mensen worden verwaarloosd, zijn landen die nooit in staat zijn om collectieve welvaart te genereren. Het zijn landen waar veel mensenrechten worden geschonden en waar er veel geweld wordt toegepast op kwetsbare burgers, het zijn onbeschaafde landen, het zijn corrupte landen. Er zijn mensen en gemeenschappen die neerkijken op zwakke mensen, op kwetsbare groepen, op mensen met een beperking, op zieke mensen. Daar gaan de burgers ervan uit dat men schuld heeft en verwijtbaar is als men zich in die posities bevindt waarbij men kwetsbaar is. Enkele samenlevingen gaan ervan uit dat het een straf is als men kwetsbaar is, eventueel voor handelingen uit een vorig leven. Gelooft de Surinaamse politiek ook hierin? Gelooft de huidige politieke regeercoalitie ook daarin? Het gedachtegoed welke deze politicus onbewust blijk van geeft, strookt niet met het sociale beleid welke formeel en informeel door de huidige politieke coalitie gedeeld is met de samenleving. In deze regeerperiode is namelijk het sociaal beleid uitgebouwd met de zogenaamde 3 sociale wetten die gaan over minimumloon, algemeen pensioen en de basiszorgverzekering. We hebben eerder ons positief uitgesproken over het verder uitbouwen van de sociale bescherming in Suriname en de kardinale fout die de oppositie maakte om weg te lopen bij dit moment. Achteraf heeft de oppositie toegegeven dat ze een kardinale fout hadden begaan. Maar het was ook te wijten aan de regering dat men geen ‘common ground’ kon scheppen in DNA waardoor het uitbouwen van het systeem met algemene stemmen kon worden aangenomen. De huidige politieke constellatie heeft zich dus uitgesproken voor het zieke kind, er behoort ook hoop te zijn voor het zieke kind, de samenleving moet haar handen niet afhouden van een kind dat op de intensive care ligt. De Surinaamse politiek moet zich duidelijk distantiëren van de zeer misplaatste en discriminerende opmerkingen die gemaakt zijn tegen kinderen die op de intensive care liggen. De politiek moet zich uitspreken hoe ze staat tegen het zieke kind op de intensive care en de kinderen bijvoorbeeld die met hiv zijn geboren. Het moet niet zo zijn dat er twijfel bestaat over het standpunt van de coalitie, de garantie moet er zijn dat er geen verborgen informeel beleid is om zieke kinderen te verwaarlozen. Die garantie is van belang omdat de laatste tijd vaker gevallen in de media zijn verschenen waarbij ouders van zieke kinderen op de bedeltoer gaan en daarbij geholpen worden door ngo’s en daarbij lijkt het soms erop dat deze kinderen opgegeven en in de steek zijn gelaten door de overheid. De opmerking van de politicus getuigt van een zeer onbarmhartige opstelling en heeft alle ingrediënten om kwetsend te zijn naar ouders van zieke kinderen. We hebben herhaaldelijk hier benadrukt wat het belang is van het kind voor de ontwikkeling van Suriname. Deze is onmogelijk zonder investeringen in het kind, ook het zieke kind. Kinderen lopen vanwege hun lichamelijke en geestelijke ontwikkeling een groter risico om ziek te worden. De politici worden aanbevolen om in het typeren van situaties en het gebruiken van beeldspraak, kwetsbare groepen zoals vrouwen, mensen met een beperking en kinderen, weg te laten. Ook wordt aanbevolen om geen verwijzingen te maken naar vooroordelen die bestaan over sociale en bevolkingsgroepen. De politicus heeft kennelijk bedoeld dat de nieuwe voorzitter van DOE een partij overneemt die behoorlijke verzwakt is en daarbij heeft hij geen ongelijk. De DOE is verzwakt en dat komt door de participatie van deze partij in een coalitie die technisch bekeken onmogelijk was. Het gedachtegoed van deze partij en de wijze waarop prominenten van de grootste coalitiepartij zich hebben geprofileerd zijn onverenigbaar met elkaar. Bovendien hebben enkele prominenten van de DOE zich niet gedragen zoals de christelijke waarden waarop de partij is gestoeld, dat van hen verlangen. De partij is inderdaad afgezwakt door de participatie in de coalitie en de wijze waarop de partij in haar totaliteit zich heeft opgesteld.
