Over enkele uren is het jaar 2017 voorbij. Het jaar 2017 is gekenmerkt door het onvermogen van de huidige regering om een beleid dat Suriname uit het dal moet brengen, te presenteren. In het haast afgelopen jaar is het de regering niet gelukt om minder onafhankelijkheid te creëren van de Surinaamse economie van maar enkele mijnbouwproducten. De diversificatie van de economie is niet van de grond gekomen omdat de productieministeries niet er aan toe zijn gekomen om investeringen aan te trekken, de lokale bedrijvigheid te bevorderen (kleine en middelgrote ondernemingen), noch is men in staat geweest om investeerders aan te trekken die de duizenden banen kunnen creëren die nodig zijn om de werkloosheid omlaag te brengen en de afhankelijkheid van de euro’s en pakketten uit voornamelijk Nederland terug te dringen. In zijn jaarrede heeft de president erkend dat hij geen weg ziet voor een economisch herstel en dat bleek uit het verkopen van gebakken lucht aan de gemeenschap namelijk het goede nieuws dat aardolie en aardgas gevonden zal worden voor de kust van Suriname. Inmiddels weten we dat de laatste boring een enorme teleurstelling was. Bij velen leeft echter ook de vrees dat op het moment er olie wordt gevonden, de voorraden bij voorbaat zullen worden verkocht om de lopende kosten en het ‘dweilen met de kraan open beleid’ van de regering voort te zetten. Het jaar 2017 is ook gekenmerkt door een uiterst zwakke oppositie die gebukt gaat onder haar eigen aandeel in corruptie en gebrek aan slagvaardigheid bij het bevorderen van investeringen en de diversificatie van de economie. De oppositie kan geen vol gas geven, omdat er in de coalitie corrupte DNA-leden zijn die met materiaal over corruptie lopen en daarmee letterlijk in DNA zwaaien, niet om het land te bevrijden van het grootste juk waaronder het gebukt gaat, namelijk corruptie, maar om de oppositie ervan te weerhouden om in deze tijd vol gas te geven. Deze DNA-leden houden de Staat Suriname gegijzeld en zijn strafbaar bezig omdat ze open en bloot zeggen dat ze op de hoogte zijn van strafbare feiten die zijn gepleegd, maar deze ook niet vanuit hun hoge ambt aangeven bij de politie of de pg. Er zijn DNA-leden dus in de coalitie die medeplichtig zijn aan strafbare feiten en corruptie die door oppositieleden zijn gepleegd. Het jaar 2017 ging voorts gepaard met gebrekkig functionerende ministeries over de gehele breedte. Markant was ook de dominante aanwezigheid van malafide aannemers die dicht bij het leiderschap van de coalitiepartij zitten en zwaar aan de touwtjes trekken. Deze malafide ondernemers hebben vrij spel. Er worden nog steeds miljoenen besteed aan projecten die tegen miljoenen weer doorverkocht worden, zoals door de oppositie weer gemeld over de bouw van een ziekenhuis. Het project wordt besteed voor 5 miljoen USD en wordt voor 4 miljoen doorverkocht, iemand maakt 1 miljoen USD zonder een vin te verroeren. Het jaar 2017 wordt verder getypeerd door de intimidatie door de regering richting de pers en de intimidatie van werknemers in het land die opkwamen tegen de veranderde woon- en werkomstandigheden in het land. Voor het eerst na jaren werden actieleiders met gebruikmaking van geweld opgepakt en voor enige tijd opgehouden op het politiebureau. Een sterk punt in 2017 was het stand houden van de rechterlijke macht tegen de intensieve en actieve intimidatie vanuit de regering in het 8 decemberstrafproces. In dit proces zijn nu straffen geëist tegen de vermoedelijke daders. Een van hen heeft inmiddels zelfmoord gepleegd. In 2017 heeft de regering nog steeds nagelaten om de vele corruptiegevallen te onderzoeken, de coalitie vraagt intimiderend aan burgers om maar met bewijs te komen. Ook het jaar 2017 is haast voorbij zonder dat vanuit Financiën wetsvoorstellen zijn gedaan om de jarenlang aangekondigde en nu nijpende noodzaak van de verschuiving van de directe naar de indirecte belastingen, uit te voeren. In 2017 zijn maatregelen aangekondigd om de bezitters van rechten op domeingrond (huur, erfpacht, grondhuur) meer te belasten, een maatregel die noodzakelijk is maar waarbij matigheid aan te bevelen is om sociale onrust en faillissement van de kleinlandbouw te voorkomen en om de landbouwstand toch nog te behouden. Het jaar 2017 is gekenmerkt door de verslechtering van de situatie van de openbare gezondheidszorg en het evident onder druk komen te staan van de financiering van het sociaal zekerheidssysteem in de vorm zoals het in Suriname bestaat. Er zijn exponenten uit gemeenschappen die niet willen bijdragen, maar wel willen profiteren, die de status quo willen handhaven. Suriname worstelde ook in 2017 met een informele sector die niet bijdraagt aan formele systemen, waardoor de armoede op het microniveau moeilijk op te lossen is en een groot deel van de bevolking toch voor de deur staat van Sociale Zaken, soms gaat het om burgers die bovenmodaal verdienen. De vervuiling in het zorgsysteem is niet verholpen in 2017. Er zijn groepen jonge Surinamers die afgestudeerd zijn van de universiteit en een bestaan hier willen opbouwen, maar geen baan op hun niveau kunnen krijgen of niet eens SRD 2000 verdienen. Met de verhoogde bouwkosten is het heel moeilijk voor deze groep om in Suriname een bestaan op te bouwen en wordt deze groep uit het land geduwd. De regering moet een project starten op de universiteit om alle afgestudeerden die niet al in het bezit zijn van een stuk domeingrond en geen uitzicht hebben om een stuk grond te verkrijgen van de ouders, standaard te helpen met een bouwkavel en een bouwlening. Weinig hoopgevend voor de toekomst is de wijze waarop de regering naar buiten treedt over de meest cruciale aangelegenheden die onzekerheid veroorzaken in het leven van de burger. Met name geven de getoonde onwil van de minister van Financiën om verantwoording af te leggen aan het parlement en het negeren en zelfs denigreren van DNA-leden geen aanleiding om uit te gaan van verstandig financieel beleid met oog voor de belangen van de komende generaties.
