‘Wanneer de rijstboeren hem nodig hebben dan duikt hij onder. Toen we hem vroegen om over de padieprijs te bemiddelen voor ons, dan was hij gedokt. Maar om een lichtje te komen aansteken helemaal in Nickerie, hiervoor heeft hij wel alle tijd.’ Deze sneer en scherp verwijt slingert de voorzitter van de Surinaamse Padieboeren Associatie (SPBA) aan het adres van waarnemend president Ashwin Adhin. Het is een feit dat de Nickerie Dia op het Volksplein door de waarnemend president en zijn echtgenote zijn aangestoken. Dit is afgelopen zondag geweest. Maar toen de padieboeren hem middels een schrijven hadden gevraagd om te komen bemiddelen in de kwestie van de padieprijs was hij in geen velden en wegen te bekennen, aldus Oemraw tegenover Dagblad Suriname. Ook Oemraw heeft het Divalifeest gevierd gisteren. Wat hij middels zijn uitspraak wenst te nuanceren, is dat de beleidsmakers zich niet verdienstelijk stellen voor de hard werkenden. Maar wanneer het om populistische activiteiten betreft, zitten ze braaf op de voorste rij om slechts symbolische handelingen te verrichten. ‘Dan hoor je deze zelfde mensen zeggen dat ze van Suriname een voedselschuur van het Caribisch gebied willen maken.’
Eerder had Oemraw gesteld dat de rijstboeren dreigden om geen padie in te zaaien dit seizoen. Maar indien zij dit doordrukken zijn slechts zij de verliezende groep. Zij hebben een gezin om voor te zorgen met kinderen die studeren. Geen padie inzaaien betekent zichzelf naar een diepere afgrond helpen brengen. Het probleem waarmee de kleine rijstboeren momenteel te kampen hebben, is dat ze over heel weinig water beschikken om te kunnen inzaaien. Ze hebben geen financiën om waterpompen van derden in te huren. Dit kost allemaal geld gezien de steeds stijgende trend van de benzineprijs.
Via het Surinamekanaal dat naast de Nanizwamp staat, hebben de grote rijstboeren meteen toegang tot het water in de Nanizwamp. ‘Met hun machines zuigen de grote rijstboeren al het water op. Voor ons de kleine rijstboeren blijft er dan geen water over,’ aldus Oemraw.
Oemraw hoopt van harte dat deze problematiek de aandacht van de overheid geniet. De kleine rijstboeren beplanten in totaal een areaal van ongeveer 18.000 hectare. Op de Wakaypomp kunnen de kleine rijstboeren niet terugvallen. ‘Die zit eeuwig zonder brandstof of met een voorraad voor alleen enkele dagen.’
Oemraw hoopt dat zijn hulpkreet geen kreet zal zijn in de woestijn. ‘Want precies zo hadden we om hulp gevraagd aan meneer Adhin. Wij hebben onze padie heel goedkoop tussen de SRD 85 en SRD 90 moeten verkopen. We hadden geen keus, terwijl de padieprijs nu dicht bij de SRD 105 ligt.’
Asha Gajadien-Bhagwat
