“Het is een schande dat wij de begroting voor het lopend jaar goedkeuren, nadat bijna de helft van het jaar al voorbij is. Het is tekenend voor de mate waarin de regering minachting heeft voor het financieel bestuur van Suriname. De resultaten zijn ook daar te zien in bijvoorbeeld de afwezigheid van discipline om de kosten in de hand te houden en de begrotingen binnen de internationale norm van 3% te houden.” Zo reageert de verontwaardigde econoom/ex-minister van Plos op de goedkeuring van de begroting van de regering voor het dienstjaar 2017.
Bij de begrotingsbehandeling werd door de minister van Financiën, op vragen van het parlement, met hoge mate van arrogantie en minachting naar de volksvertegenwoordiging gereageerd. Deze zeer denigrerende handeling passeert ook de hamer van de leiding van het parlement. “Ondervoorzitter Melvin Bouva riep op dat men samen achter de begroting moet staan, maar je moet eerst proberen samen parlementariër te zijn. Als je nu toestaat dat ministers komen en parlementariërs beledigen, is dat niet correct. Dat parlementariërs kritisch zijn is bekend. Vraag maar aan voorzitter Simons over toen zij in de oppositie zat”, stelt Raghoebarsing.
Het beleid van de regering komt met de ‘nieuwe’ begroting niet veel verder dan de aanwezigheid van een financiële crisis en leningen. Van daadwerkelijk beleid is weinig sprake. In de maatregelen die noodzakelijk zijn, lijkt ook een totaal gebrek aan inschattingsvermogen van waar de problemen liggen. Het parlement wordt volgens Raghoebarsing onder de huidige leiding gemuilkorfd om haar mening vrijelijk te kunnen ventileren. Hij vindt het jammer dat een deel van het parlement als pajong-waaier van de regering functioneert, in plaats van als kritische begeleider.
Vanwege de wijze waarop parlementariërs van de coalitie zich opstellen, is de ex-minister weinig hoopvol gestemd over de controlefunctie van het parlement. De fundamenten van een degelijke rechtstaat, onafhankelijke deskundige uitvoering, en onafhankelijke deskundige en onbevreesde controle wordt voortdurend ondermijnd. Een Sociaal Economische Raad, die na veel pressie vanuit de gemeenschap is ingesteld, wordt gemuilkorfd. De Rekenkamer krijgt ook geen podium meer. Voortdurende aanvallen op de rechtelijke macht zijn ook niet weg te denken.
Volgens Raghoebarsing is het probleem veel erger dan alleen een financieel-economisch probleem. Het probleem is een voortdurende aantasting van de fundamenten van een geordende democratische samenleving. De regering komt uiteindelijk vanwege deze voorgaande zaken niet verder dan blijven uitkijken naar leningen en wachten op mogelijke inkomsten uit de mijnbouwsector(olie). “Wat er zal gebeuren, is wat er al 7 jaren niet gebeurd is. Het beleid zal niet tot stand komen (de resultaten zullen niet zichtbaar zijn), maar het geld zal wel opgaan. Zij gaan het geld bossen. Het zal eindigen als de njang patu van de naschoolse opvang”, aldus Raghoebarsing.
Kavish Ganesh
