De afgelopen dagen na de volksprotestmanifestatie van zaterdag 20 mei 2017, hebben vraagstukken van de regering en van de samenleving in het middelpunt van de belangstelling gestaan. Ook de verschillende podiumbijdragen van oppositionele partijen tijdens de manifestatie zijn in zowel positieve als negatieve zin flink belicht door en in de media, en het einde is nog lang niet in zicht..
Bij het beantwoorden van vragen heeft NPS-voorzitter Gregory Rusland gezegd dat de protestmanifestatie onderdeel is van een stappenplan; dus eerst de eis voor beleidsombuiging, daarna de vaststelling van een termijn om dat te realiseren en vervolgens kan een eis worden gesteld om te stoppen met het willen besturen van Suriname; de eis tot aftreden!
Duidelijke taal…De avonturiers die nu de regering uitmaken, moeten gestopt worden, want de schade aan land en volk is nu al niet meer te repareren in twee regeringstermijnen.
De systematische fout die bij de acties wordt gemaakt, is het ventileren van meningen door betogers. Alleen is het zo dat mensen van mening kunnen veranderen. Dit betekent dat er een andere aanpak vereist is. Wat nodig is, is inzicht. Inzicht komt voort uit informatie, ervaring en overdenking.
Rusland heeft het over een stappenplan. Wie zal dat stappenplan dan uitvoeren? Zijn politieke partij of doet hij dat samen met partners? Wanneer de strategie en een plan van aanpak is opgesteld, zal Rusland dat dan voorleggen aan een soort van volksvergadering? Zal Rusland dit bedoelen met een stappenplan dat gevolgd wordt? Indien dat het geval is, rijst er nog een vraag: “Wie zullen de volksvergadering organiseren?
Allemaal vragen die voortvloeien uit reacties na de manifestatie van zaterdag 20 mei jongstleden. NPS heeft een prachtige voorgeschiedenis, waarin omkoperij of het zich laten omkopen geen rol hebben gespeeld. Bij andere politieke partijen in de oppositie is dit negatieve aspect helaas wel deel van hun geschiedenis. Zij hebben niet de sterke partij discipline en ethiek dat geld niet alles is. Met deze wetenschap in de bagage is het voor de NPS nu tijd en noodzaak serieus naar binnen te kijken en zich fundamenteel te zijn in de opstelling naar buiten toe.
In een artikel dat gepubliceerd is in de NPS-krant Frambo uit 2003 over het optreden van oud premier Henck Arron en voorzitter van de NPS staat het volgende: “Arron nam onverwachte, verrassende initiatieven waarop zijn tegenstrevers geen passend antwoord hadden. Zijn leiderschap balanceert het spanningsveld tussen idealisme en pragmatisme. Voor de onafhankelijkheid van Suriname was hij bereid de consensus democratie onder druk te zetten. Hij demonstreerde dat een leider op grond van universele waarden soms beslissingen moet nemen waarvoor de volgelingen nog niet helemaal klaar zijn.”
Deze informatie roept op tot nadenken over de acties van de huidige NPS-voorzitter Gregory Rusland. Hij is een denker wat voor velen niet te doorgronden is. Zal hij ook verrassingselementen presenteren aan vriend en vijand, dwars door alle spanningsvelden heen? Is dat voor zijn volgelingen een stapje te ver en voor Rusland een gedurfd risico? Zal het alternatief kunnen zijn wanneer de NPS onder leiding van de intellectueel Rusland alleen de politieke strijd voortzet?
Wanneer de tijd rijp is, zal er met partners verder worden gepraat. Nu even niet, zo u wilt NPS-voorzitter voorlopig helemaal niet. De grote uitdaging is om te studeren op deze laatste belangrijke opmerking. Ondertussen NPS Voorwaarts!
Roshny
