Dat er veel kritiek is op het beleid van de NDP over de afgelopen 6 jaar op nationaal en internationaal niveau is in feite het gevolg van het beleid van 10 jaar Nieuw Front ( 2000 – 2010). Indien het beleid naar tevredenheid van het electoraat zou zijn geweest, gericht op duurzame ontwikkeling en gediversifieerde economie, dan zou de NDP nooit de verkiezingen mogen winnen in 2010 en 2015.
Het tien jaar Nieuw Front beleid
Het beleid van Nieuw Front was grotendeels gebaseerd op herstel van de economie na ondergang door het beleid van voormalige president Wijdenbosch en de besteding van de resterende verdragsmiddelen van 1975. In 2004 waren de verdragsmiddelen wel in zijn geheel uit besteed, maar de doelen voor duurzame ontwikkeling van de Republiek Suriname en een weerbare economie zijn niet gerealiseerd. Met uitzondering van een lening van $12 ,- miljoen bij de IDB en $50 miljoen credit line van India voor vervangen van de energie transmissielijn van Paranam naar Paramaribo heeft het Nieuw Front geen grote buitenlandse leningen genomen . Een lening van $12 miljoen voor het BEIP ( Basic Educational Improvement Project ) voor een 8 jarige basisschool is nooit gerealiseerd. Verlies van $12 miljoen voor de staat. Veel deviezen van de staat werden besteed aan buitenlandse reizen, met als toppunt in 2005; toen was dit opgelopen tot US$2,- miljoen. Tijdens het Nieuw Front bewind was er ook armoede, werkloosheid, criminaliteit en huisvestingsprobleem.
Einde 100 jaar bauxiet exploitatie
Reeds in het jaar 2000 had de Suralco kenbaar gemaakt dat de reserves aan kustvlakte-bauxiet tot 2014 beschikbaar zouden zijn . Met uitzondering van de Gross Rosebel investering ( in 2003) had het Nieuw Front geen lange termijn planning gemaakt hoe de economie van de staat gediversifieerd moest worden zonder bauxiet ontginning. Men ging van het standpunt uit dat de Suralco nog 50 jaar bezig zou zijn met bauxiet-exploitatie in west-Suriname. Anno 2014 zijn de wereldmarktprijzen van bauxiet, aluinaarde en aluminium niet rendabel voor MNO investeringen voor de productie van aluinaarde en aluminium.
Het militair bewind had in het jaar 1980 het geïntegreerd West Suriname Plan ( van bauxiet ontginning en Kabalebo stuwdam ) stopgezet. De prijs voor bauxiet, aluinaarde en aluminium was in die periode heel gunstig voor de staat. Uit de verdragsmiddelen is NF200 miljoen geïnvesteerd in een spoorlijn van 52 km, die echter nooit is gebruikt. De plaats Apoera zou door het multiplier effect van bauxiet export en energie ontwikkeling de tweede stad worden van Suriname. Een partij van het voormalig Nieuw Front heeft in 2013 wel een duurzaam ontwikkelingsplan gepresenteerd n.l. “ Vision 2030 “, weliswaar veel te laat als illusie en een droom voor de 17e “ rijkste staat”. Dit plan zou in feite reeds in het jaar 2000 of 2010 moeten zijn gepresenteerd.
Beleid 10 jaar Nieuw Front : geen duurzame projecten
Het Nieuw Front heeft geen basis gelegd voor diversificatie van de economie o.a. betere ontwikkeling van de toerisme sector en de landbouw. Er zijn een aantal project dossiers van buitenlandse investeerders in de laden verdwenen die nimmer operationeel zijn gemaakt. Waarschijnlijk hebben partijbelangen een concurrerende rol gespeeld bij deze projecten. Investeerders uit India hadden belangstelling voor de teelt van jovitra voor de productie van biodiesel in Suriname. Hiervoor was 90.000 ha. grond nodig. Dit project werd niet gerealiseerd vanwege de andere visies die erbij kwamen kijken een rol hebben gespeeld bij het nemen van een besluit. In Guyana is wel door dezelfde onderneming met particuliere ondernemers het jovitra project operationeel. Op de 13e Ghandi diaspora bijeenkomst in India in 2013 hebben de Presidenten van India en Guyana een overeenkomst getekend voor de constructie van een Oost – west wegennet in Guyana. Voor dit project werd een bedrag van $ 50 miljoen uit een fonds beschikbaar gesteld. Bovendien heeft Guyana geïnvesteerd in een biobrandstof project voor de productie van 40 miljoen gallon ethanol per jaar; dit in tegenstelling tot het ethanol project van de Staats Olie op Wageningen welke abrupt is stopgezet. Verschillende ondernemers uit India hadden belangstelling om te investeren in Suriname, maar hadden door een streng buitenlandsbeleid op de ambassade van Suriname in India geen toegang. Dit in tegenstelling tot de Chinezen die vrij makkelijk toegang hebben gehad om te investeren in de economie. De Minister van Buitenlandse Zaken van India had in een van de jaren van de Nieuw Front regering een bezoek gebracht aan Guyana en Trinidad maar uit protest is de delegatie niet naar Suriname gekomen vanwege het gehanteerde visa beleid voor Indische investeerders in Suriname.
De economie van Guyana is sedert 2015 beter gediversifieerd dan Suriname”: suiker brengt jaarlijks gemiddeld $137 ,- miljoen , rijst $ 55,- miljoen en vis $65,- op voor de Guyanese economie. Wat is de bijdrage van de Chinezen in de economie van Suriname, heden ten dage? Waarom is er een te kort aan deviezen in de staat sedert de Chinese investering in Suriname? Dit is beslist de moeite waard voor een onderzoek. Chinezen hebben tot nu toe geen bijdrage geleverd in de productie sector van de economie in Suriname. De investering in de handel legt een druk op de import component van de staat.
Het beleid van NDP coalitie 2010 – 2016
Het beleid van de NDP coalitie was gebaseerd op een stabiele economie van ruime deviezenvoorraad en voor de productie van delfstoffen ( aardolie, goud, bauxiet ) waren de wereldmarkt prijzen zeer gunstig. Het gevolg hiervan was de toename van deviezen reserves tot meer dan US$ 1 miljard in 2013. De reserves zijn niet besteed voor duurzame ontwikkelingsprojecten. De lopende projecten van de vorige regering werden verder uitgevoerd en aangevuld met projecten van het sociaal akkoord.
Duurste politiek bestuurlijk systeem in Suriname: veel te veel praatclubs
Geen enkele staat in het Caraibisch gebied en in de wereld heeft een politiek bestuurlijke orde van DNA , Staadsraad , Sociaal- Economische Raad, Ressortraadsleden, Districtraadsleden en Jeugd Assemblee . Dit systeem van praatclubs is gebaseerd op patronage , bureaucratie en verspilling van belastinggelden van de staat. Daarnaast zijn er praatclubs van beleidsadviseurs, werkgroepen, commissies en consultants die geen enkele bijdrage leveren voor duurzame ontwikkeling en verhoging van de productie in het land.
De resortraadsleden vergaderen 1 keer per week in hun resort en brengen verslag uit voor een districtplan bij de districtsraden en het ministerie van Regionale Ontwikkeling dat geen enkele bijdrage leveren voor verbetering van het woon- en het leefmilieu in de ressorten. Er wordt ook niet meer gesproken over het plan voor decentralisatie van de districten. Er is veel geld hierin geïnvesteerd zonder resultaat. Kapitaal verlies. De vergoeding van de ongeveer 800 resortraadsleden werd in 2013 verhoogd tot SRD 1093,- per maand. Deze organen worden ook ingezet voor de verkiezing van de president in de Verenigde Volks Vergadering. De discussie is deze organen niet in te zetten voor de keuze van de president in de VVV voor de besparing van de kosten voor het land. Waarom worden dan deze organen niet verwijderd uit het kiesstelsel? De maandelijkse vergoeding van deze organen zou het best besteed kunnen worden in een fonds voor productie verhoging in de tuinbouwsector, veeteelt, visserij etc. voor het creëren van werkgelegenheid of de bouw van volkswoningen voor minder draagkrachtigen. De Jeugd Assemblee zou het best verwijderd mogen worden uit het systeem van de overheid. In het moderne communicatiesysteem zijn er genoeg mogelijkheden in de sociale media waar de jeugd met elkaar hun gedachten, kennis en inzichten kunnen uitwisselen. Een andere mogelijkheid is de financiële ondersteuning van NGO `s en service clubs en niet afhankelijk zijn het bureaucratisch systeem van de staat.
Financiële middelen van de staat worden ook besteed bij de vergoeding van beleidsadviseurs voor hun hele leven en ex-ministers die een jaar in functie zijn geweest. Er zijn beleidsadviseurs op ministeries zonder een behoorlijke opleiding. Is het vergoeden van ex- ministers en ex-beleidsadviseurs tegen de wet zonder een tegen prestatie ? Waarom waren tijdens het beleid van het Nieuw Front wel financiële middelen beschikbaar voor ex-ministers en beleidsadviseurs zonder een tegen prestatie en niet voor verhoging van de kinderbijslag ? De kinderbijslag was tijdens Nieuw Front SRD 3,- per maand, niet eens genoeg voor een pak melk per dag.
Protest acties tegen het beleid
Het Nieuw Front had niet willen meewerken aan loonsverhoging voor ambtenaren en leraren. De reden was dat elke loonsverhoging een instabiele economie tot gevolg zou hebben en kwetsbaar zou zijn voor devaluatie en inflatie. De realiteit is dat bij het beleid van de NDP zonder loonsverhoging toch devaluatie heeft plaats gevonden en een inflatie van 60 % .Het gevolg hiervan is armoede en verval. Met uitzondering van de BvL kwam het niet tot massa protest acties tegen het beleid van Nieuw Front. Het NF had een strategie toegepast voor vakbondsleiders met hoge en meerdere functies te faciliteren zodat zij geen reden hadden voor massa protest acties. De zelfde strategie past de NDP toe voor faciliteren van vakbondsleiders die nu een sleutelpositie vervullen in de samenleving.
Minister van Sport- en Jeugdzaken in plaats van Planning en ontwikkelingssamenwerking
Is er behoefte in Suriname als ontwikkelingsland aan een Ministerie van Sport en Jeugd Zaken? Dit ministerie is opgezet in plaats van het ministerie van Planning en Ontwikkelingssamenwerking. Waarom werd het ministerie van Planning en Ontwikkelingssamenwerking opgeheven? Suriname is lid van de ACP landen waarin 79 ex-koloniën van West- Europese landen participeren. In al deze staten participeren de Minister van Planning en Ontwikkelingssamenwerking bij de EU/ACP conferenties. In Suriname vindt de planning nu op het Kabinet van de President plaats door beleidskaders, zonder een opleiding in planologie die op de universiteit ruim zes jaren duurt.
M. Johannes
