Stibula staat voor Stichting Buurtwerk Latour. De stichting is op 17 maart 1967 opgericht en is gevestigd in de wijk Latour in Paramaribo. De stichting heeft als doel behulpzaam te zijn bij de vorming van de bewoners van Latourproject en omgeving op lichamelijk, geestelijk, cultureel en maatschappelijk gebied en dit vanuit een Christelijke levensbeschouwing. Afgelopen vrijdag heeft de stichting haar 50-jarig bestaan gevierd. Er werd een dankdienst gehouden en er heeft een kleine boekpresentatie plaatsgevonden met als onderwerp Stibula zelf.
De presentatie werd gehouden door Jus van Nil. Hij is als jongen van 12 jaar vertrokken vanuit Latour naar Nederland. Het boek heet ‘De Parels van Latour’. Het bevat een weergave van Latour van toen en nu. In zijn dagen bevatte de stichting niet de faciliteiten die hij nu heeft. Het boek geeft een terugblik aan zijn leeftijdgenoten om te zien welke veranderingen hebben plaatsgevonden en hoe die ontwikkelingen tot stand zijn gekomen.
De avond was er voor de bewoners. Het was geen feest maar meer een bijeenkomst van mensen, die vanaf het begin aanwezig waren bij het ontstaan van de stichting. “Men heeft teruggeblikt naar de periode toen Stibula er pas was. Er is tevens een oproep geweest naar organisaties om mogelijke steun te bieden aan de stichting. Steun niet alleen aan Latour, maar aan alle buurtorganisaties”, zegt centrumcoördinator Wilgo Koster. Deze meent dat doordat er geen mensen zijn om de buurtorganisaties te ondersteunen of jongeren te begeleiden, er meer bandeloosheid en jeugdproblematiek heersen. “We zouden in principe terug moeten gaan naar die sociale controle die er was vroeger.”
Koster is er voorstaander van dat de overheid faciliterend optreedt, zeker als het gaat om buurten waar organisaties als Stibula al zijn. In deze wordt er niet zozeer gesproken over subsidie, maar meer over het plaatsen van deskundigen in de verschillende wijken om te komen tot een ontwikkelingsprogramma. “Verder behoeft het gebouw wat werk”, zegt Koster. “Het dak van het gebouw lekt als een zeef. We hopen dat we dit jaar een weldoener kunnen vinden die wil helpen met de renovatie van het gebouw. Onderhoud kost de stichting veel geld, geld dat wij als sociale instelling niet hebben. Het baart ons dus veel zorgen”, aldus Koster.
