“Wij hebben een unieke biodiversiteit in het land, waar wij heel zuinig mee om moeten gaan.” Zo begon hoogleraar Dennis Mans onlangs zijn inleiding op een lezing, georganiseerd door de Vereniging voor Biodiversiteit van het Guyana Schild in Suriname. Professor Mans sprak over het mogelijkerwijs komen tot een eerlijker en rechtvaardigere manier van inkomsten met de osodresi-kennis (in de medicinale plantensector).
Miljardenbusiness
Volgens een oud rapport van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij zijn er in Suriname meer dan 1000 planten, die worden gebruikt voor medicinale, cosmetische, rituele en culinaire doeleinden. Naar Mans zijn schatting is er een minimaal inkomen van US$ 2 miljard per jaar te halen, indien al de medicinale planten in Suriname tegelijkertijd worden ontwikkeld en verkocht. “Wij doen er te weinig mee. Wij benutten een fractie van de potentiele waarde. Wij zijn niet gewend om osodresi te produceren op een grote schaal. Ons kleinschalige productie is alleen voor lokaal verbruik”, stelt de hoogleraar.
Bewustzijn
Mans benadrukt dat Surinamers het bewustzijn missen dat de lokale mogelijkheden even goed zullen werken als de geïmporteerde producten. “Misschien waarderen wij onze eigen dingen niet voldoende. Men zal misschien bepaalde spullen gemakkelijker gebruiken als er Avon op staat”, stelt Mans. Mans wijst niet alleen op de economische voordelen, maar ook op de sociale voordelen. Hij denkt aan bijvoorbeeld de werkgelegenheid, ontwikkeling van vooral het achterland enz. Mans kijkt naar aspecten als marketing, kwaliteitsmanagement, onderzoek en ontwikkeling (R&D) en eigendomsrechten. Het belangrijke en lastigste waar naar gekeken moet worden, is het beschermen van de kennis. Tijdens de discussieronde is ook gebleken dat er veel kennis uit Suriname zonder erkenning aan de Surinamers in het buitenland wordt gebruikt.
Stil zitten is geen optie
De huidige economische situatie mag volgens Mans geen excuus zijn voor het niet denken in de richting van deze ontwikkeling. Het mag ook geen excuus zijn om voorbereidingen te treffen, al zouden die voorbereidingen alleen op de tekentafel geschieden. Hij is ervan overtuigd dat zulke zaken in minder financieel economische situaties kunnen worden aangepakt. “Als je bijvoorbeeld kunt aangeven dat je over 10 jaar de leider wil zijn in de export van een bepaalde osodresi, dan kun je nu al beginnen om de meest gunstige omstandigheden uit te zoeken. Je kunt niet stellen dat het economisch moeilijk is en niets doen. Je moet je huiswerk wel hebben gedaan”, stelt Mans. Net zoals de economische groei binnen de toerismesector wat tijd in beslag neemt, zal de medicinale sector ook voor haar ontwikkeling ook tijd in beslag nemen.
“Vroeger kenden wij alleen Colakreek, totdat de wegen werden gebaand. Niemand maakt zich druk om iets te gaan doen met de osodresi. Dit, totdat inderdaad de mensen die nu al bezig zijn, een momentum aangeven. Het is gemakkelijk om te zitten en niets te doen, maar wij moeten gewoon durven. Mensen die de durf hebben gehad in de toerismesector, krijgen hun geld nu dik terug. Dit zal ook gelden voor de medicinale plantensector”, aldus Mans.
Kavish Ganesh
