‘Discriminatie’ jegens ondernemers transportsector

Een deel van de particuliere bushouders wenst onafhankelijk te worden van de overheid voor wat de prijsbepaling van de busritten betreft. Vele bushouders zijn de situatie al zat. Elk kwartaal lijkt het voor bepaalde bushouders op ‘bedelen’ voor hun eigen geld. Wanneer zij bij passagiers gewoon het volle bedrag konden innen, hoefde dit ongerief niet te bestaan. Individuele bushouders die Dagblad Suriname hebben benaderd, wensen markconforme tarieven. Het Actiecomité van Particuliere lijnbushouders heeft al een tariefsaanpassing van 20% geëist. Vanuit de Particuliere Lijnbusorganisatie is er echter nog geen reactie hierop gekomen. De vraag is als dit streven van de bushouders wel een goed streven is, in acht nemende de belangen van de passagiers.
Betaalcultuur van de overheid
Volgens parlementariër Dew Sharman zou de bron van het probleem meer aandacht moeten krijgen. Hij noemt als bron de betaalcultuur van de overheid. De situatie is nu dat ondernemers die de kosten maanden geleden gemaakt hebben, nu geconfronteerd worden met een gedevalueerde achterstand in tegoeden bij de overheid. “Dit is de ongerustheid bij niet alleen deze groep ondernemers, maar bij een ieder die diensten levert aan de overheid. Mensen zitten te huilen om hun geld”, stelt Sharman.
Discriminatie door vrijheid aan taxiwezen
Aan de andere kant is op te merken dat er discriminatie plaatsvindt door de overheid tegen ondernemers in de transportsector. Taxihouders bijvoorbeeld zijn niet zoals de bushouders gebonden aan een maximumtarief of een vaste route. De regels voor de bushouders zijn duidelijk vastgelegd in de ergunningsvoorwaarden, terwijl de taxihouders al sinds hun bestaan soortgelijke regels niet kennen. Volgens Sharman zou er ook in dit kader ordening moeten worden gebracht. De taxiwet die al jaren klaarligt, is tot op heden niet behandeld in het parlement, terwijl er daar al jaren door taxihouders zelf naar wordt gevraagd. “De taxihouders zitten momenteel wel wat gemakkelijker in de business, omdat zij zich niet hoeven te houden aan speciale regels van de overheid. Dit is voortrekkerij en niet correct naar de particuliere bushouders toe”, meent Sharman.
Marktconformiteit
De bushouders maken de kosten en wensen liever de kosten direct te verhalen op de passagiers. Sharman snapt hier ook de bezorgdheid van de overheid, die ervoor moet zorgen dat openbaar vervoer betaalbaar blijft. Als de tarieven zodanig liggen dat het voor de doorsneeburger onbetaalbaar wordt, dan komt de regering in nog meer problemen. “Het is voor de economie natuurlijk fijn als zaken marktconform worden opgetrokken. Maar als je ergens iets loslaat richting markconformiteit, zal je uiteindelijk de hele economie moeten loslaten. Ik weet niet als dat op dit moment haalbaar is, maar de overheid moet haar afspraken op tijd nakomen”, stelt Sharman. Als de overheid haar afspraken niet nakomt, kan het volgens Sharman voor de bushouders een signaal zijn om de overheid los te laten. De samenleving zal gedupeerd worden, maar de ondernemers kunnen niet markconform uitgeven en niet marktconform verdienen. Sharman vraagt zich ook af hoe lang de overheid de ondernemers achter zal houden met een achterhaald tarief.
Kamlesh Ganesh