De regering moet een (digitaal) loket openen waar uitkeringsfraude volgens een bepaald eenvoudig format kan worden gemeld. Een vanuit de politiek gemotiveerde en georganiseerde massafraude, gelijkende op de massale occupaties van volkswoningen en gronden, is daags terug op Sozavo ontdekt. Terwijl vanuit de samenleving een oproep gedaan wordt om de sociale zekerheden te handhaven en als het moet daarvoor een deel van de leningsgelden aan te wenden, hebben we de regering niet horen zeggen dat het sociaal zekerheidsstelsel efficiënt moet worden gemaakt en ontdaan moet worden van alle vervuiling. Er zijn landen waar de burgers er alles aan doen om in de uitkering te belanden, dat is namelijk het teken dat men beland is aan de onderkant van de samenleving. Burgers hebben in deze landen een zekere zelfrespect en trots. Soms is het zelfs zo erg dat ambtenaren van de sociale dienst die zelf op straat gaan om deze burgers op te zoeken, heel vijandig worden bejegend. De deur wordt hun in de deur dichtgesmeten, die burgers rennen voor deze ambtenaren. Niet in Suriname dus, de politiek heeft de burger van Suriname zijn zelfrespect en trots ontnomen en hem onafhankelijk gemaakt. De politiek heeft de Surinaamse burger tot bedelaar gemaakt en de Surinaamse burger heeft er geen bezwaar tegen, men zit graag in die positie.
Er zijn voor de wijkkantoren van Sozavo horden burgers die in de rij staan nog steeds om geholpen te worden. Zelfs werkende personen en kleine en middelgrote personen hebben hun invloed wel eens aangewend om een Sozavo-kaart (gratis dokterskaart) te bemachtigen, zonder enige gene. Vanuit de Surinaamse regeringen zijn er nooit pogingen ondernomen om de Sozavo-bestanden te zuiveren. Men heeft het altijd vervuild gehouden, omdat de Sozavo-kaart een middel was voor de politiek om stemmen te kopen en burgers in het gareel te houden van de eigen partij. Nu is in 2014 de Wet Nationale Basiszorgverzekering (WNB) ingevoerd en ook hier is voor een groep die geen premie kan betalen en niet tewerkgesteld is, de mogelijkheid geboden om van staatswege te worden verzekerd. De Surinaamse regering heeft het kunnen presteren om tijdens politiek getinte bijeenkomsten deze kaarten aan de mensen aan de onderkant van de samenleving uit te delen. De mensen zijn zichtbaar gemaakt en de Surinaamse burgers hebben dat niet erg gevonden. Handje ophouden wordt door de regering gestimuleerd en men mag er niet voor schamen.
Trouwens, de Surinaamse regering is in de internationale politieke constellatie ook zo. Ook nu is er dus een mogelijkheid dat burgers een gratis WNB-kaart van de staat krijgen, terwijl men ergens onderneemt of werkzaam is. Meestal gaat het om personen die actief zijn in de informele sector. De vraag rijst dus hoe een efficiënt en niet verspillend zorgsysteem in stand kan worden gehouden als er geen programma bestaat om het informele segment van de economie formeel te maken. De Surinaamse regering heeft zich niet uitgesproken over de informele sector, laat staan dat we weten welke minister er werk van al maken en hoe. Het sociaal zekerheidsstelsel staat onder druk, omdat er in de uitwerking van het systeem geen logica zit. Surinaamse regeerders zijn nog niet tot het besef gekomen dat elk stuk sociale zekerheid moet worden verdiend door de Staat c.q. de burger. Er bestaan geen sociale zekerheidsstelsels die op zichzelf staan en zonder productiviteit in stand worden gehouden.
Behalve de vervuiling via de illegaliteit en de informaliteit is er de corruptie. We verwijzen dan naar de 6.000 personen die door de politieke partij die Sozavo beheerde illegaal in het systeem zijn gezet om gratis een uitkering te krijgen als persoon met een beperking. Het bestand werd op gegeven moment verdubbeld. De echte mensen met een beperking hadden met hetzelfde geld een verdubbeling kunnen krijgen van hun uitkering, maar mensen die gezond en wel zijn hebben maandenland een uitkering ontvangen. Deze informatie is lange tijd op straat en de harde informatie vanuit het ministerie zelf luidt dat de betreffende politieke partij op Sozavo dit leegroven van de staatskas heeft ingezet om de burgers aan zich te binden voor de verkiezingen. Nu is duidelijk dat 6.000 sympathisanten van de partij de mensen met een beperking en de staat hebben benadeeld, maar nu rijst de vraag wat er met deze fraudeurs op Sozavo en onder de burgers zal worden gedaan Fraudeurs moeten strafrechtelijk worden vervolgd en in het systeem moeten er volgens de Personeelswet tuchtrechtelijke maatregelen worden getroffen. De boeven onder de burgerij die gratis geld hebben ontvangen, moeten dat terugstorten in staatskas. De regering moet ook kenbaar maken over welke periode deze fraudeurs uitkeringen hebben ontvangen en hoeveel in totaal in SRD de staat is benadeeld. Door deze fraude hebben de betrokken politieke partij, de betrokken minister en ambtenaren en de burgers, de uiterst kwetsbare groep van mensen met een beperking heel veel pijn, leed en schade berokkent. Je moet als mens behoorlijk veel ‘drey ai’ en meedogenloosheid en onbarmhartigheid in je hebben om dit soort frauduleuze praktijken ui te voeren. Het is te vergelijken met de roofmoorden die meedogenloos worden uitgevoerd, waarin ook verscholen ligt haat naar de samenleving toe. Nu het systeem is opgeschoond, en dit was kennelijk mogelijk omdat de betreffende partij niet meer in de coalitie zit (anders was het waarschijnlijk nooit zover gekomen), kan gegaan worden naar een verhoging van de uitkering voor de groep kwetsbare burgers.
