“Je kunt mensen niet zo dirigeren. Mensen hebben een sociaal leven. Er zijn ook culturele verschillen tussen de mensen in de samenleving. Met alle respect voor de bewoners van het binnenland merk ik op dat er zowel een veiligheidsprobleem, een verbindingsprobleem (transport), medisch zorgprobleem als een huisvestingsprobleem is in het binnenland.” Dit is de reactie van een leerkracht, die totaal niet ingenomen is met het beleid van de minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur voor het onderwijs in het binnenland. De minister heeft in zijn uiteenzetting in De Nationale Assemblee duidelijk aangegeven dat hij op basis van een berekening een rapport ontvangen heeft, waarbij het ministerie 541 leerkrachten boven de formatie heeft; 541 leerkrachten zullen verplicht worden gemuteerd naar het binnenland. Daartoe ziet de bewindsman ook ruimte en grondslagen in de Personeelswet.
“De randvoorwaarden zijn niet gekweekt om te zeggen dat je iemand van de stad, die misschien hier een gezin heeft, naar het binnenland kan detacheren om zogenaamd het binnenland tegemoet te komen. De mensen van het binnenland, zelfs die hier in Paramaribo afgestudeerd zijn, willen niet daarnaar toe”, stelt de leerkracht. De voorbereiding van het ministerie op detachering is van eminent belang. De districten waar vele leerkrachten vaak moeite mee hebben om naar toe gemuteerd te worden, zijn Sipaliwini, Brokopondo en Marowijne.
Probleem ontstaan na binnenlandse oorlog
Dit geheel heeft volgens volksvertegenwoordiger Particia Etnel een oorzaak. Het lastig werken in vooral deze districten is begonnen na de binnenlandse oorlog. Daarvoor was er helemaal geen probleem in deze districten voor de leerkrachten. Vroeger was het werken in het binnenland iets waar men naar uitkeek. Men vond het aangenaam. Volgens Etnel hebben na de binnenlandse oorlog regeringen heel weinig gedaan om ervoor te zorgen dat zaken weer normaliseerden.
Wanneer Peneux zoiets aankaart, tast hij volgens Etnel iets cruciaals aan, namelijk, hoe er precies moet worden omgegaan met het onderwijs in deze drie districten.
Leerkrachten wensen nu niet zomaar naar het binnenland te gaan. “Wij zullen gewoon stappen uit het onderwijs en zijn wij klaar met het ministerie. Wat gaat men op gegeven ogenblik doen als dat gebeurt? Hoe zal men het gat dan vullen? Als je bijkans 500 mensen uit het systeem krijgt, hoe doe je het dan met de scholen in de andere districten?”, vraagt een andere leerkracht retorisch. De politica denkt dat alvorens de minister leerkrachten muteert, de minister een seminar of een congres moet organiseren om de aanpak van het onderwijs in deze districten te bespreken. De drie districten hebben problemen waar leerkrachten op getraind moeten worden. “Een groot probleem is het meertalig onderwijs. Leerkrachten moeten speciaal getraind worden op meertaligheid. Men moet ook het leefprobleem aanpakken. Er is bitter weinig voor de kinderen in het binnenland. Het is meer dan lesgeven voor de leerkrachten. Vervolgens moet de minister ervoor zorgen dat hij de positie van de leerkracht in deze drie districten als prioriteit stelt. Het probleem is niet de mutatie van leerkrachten, maar de aanpak van onderwijs in deze drie districten”, meent Etnel.
Alle infrastructuur voor leef- en woonomstandigheden van leerkrachten is vernietigd door de binnenlandse oorlog. Etnel meent dat er tijdens de regering Venetiaan is getracht om veel te doen aan dit probleem, echter was het vele nog net niet genoeg om het probleem op te lossen.
Kavish Ganesh
