Ramnandanlal wil productie minded bevolking

Henk Ramnandanlal, ondervoorzitter van de Palu en ex-assembleelid, heeft getracht een vergelijking te maken tussen het Stabilisatie- en Herstelplan en de IMF-overeenkomst. Als hij de twee documenten naast elkaar legt, dan ziet hij dat de overeenkomst zeer goed is uitgewerkt. De IMF-overeenkomst bevat naar zijn mening een goed gedefinieerd tijdsplan, met meetmomenten en concrete resultaten, op basis waarvan de voortgang en uitvoering zal worden gemonitord. Het Stabilisatie- en Herstelplan echter is erg vaag, onsamenhangend en het heeft geen goed gedefinieerd tijdsplan, noch meetmomenten en concrete resultaten. En dan te bedenken dat aan dit plan ruim 9 maanden is gewerkt vanaf het aantreden van regering Bouterse II. Hierbij krijgt de politicus de indruk dat de regering kennelijk niet serieus is met het uitvoeren van dit plan.
“Als de regering alleen de IMF-overeenkomst tot uitvoering brengt en verder weinig doet uit het Stabilisatie- en Herstelplan, dan zullen wij gegeven de externe factoren er wel uit komen. De externe factoren hebben te maken met de daling van goud-, aluminium- en olieprijzen, die ertoe bijgedragen hebben dat Suriname minder inkomsten heeft en ons land nu in een financiële crisis is terechtgekomen. We zien dat dezelfde externe factoren nu aan het verbeteren zijn. Bovendien komt later dit jaar de Newmont goudmijn in productie, waaruit de Surinaamse regering extra inkomsten zal genereren. Ook de Staatsolie raffinaderij zal eind dit jaar de productie uitbreiden, waarbij Suriname deviezen zal besparen door minder olie te importeren. De vooruitzichten van de externe factoren zien er goed uit en we zullen dan als land er wel uitkomen, ook als de prijzen van goud en olie op hetzelfde niveau blijven als nu, zonder verder maar iets uit te voeren uit het Stabilisatie- en Herstelplan”, stelt Ramnandanlal.
Van het jaar 2000 tot 2013 hebben namelijk ook de Front-regeringen Venetiaan II en III, en regering Bouterse I van deze toevallige omstandigheid geprofiteerd en flink gespaard. Ramnandanlal meent dat opeenvolgende Front-regeringen toen ook weinig hebben gedaan aan het doorbreken van onze afhankelijkheid van de mijnbouw. Ook de bevolking is flink verwend door de inkomsten uit de mijnbouw. “Waar we voor pleiten, is een duurzame oplossing. Deze crisis moeten we gebruiken om eindelijk een aantal hervormingen door te voeren. En vooral de bevolking bewust te maken dat we de mooie sociale voorzieningen die wij allemaal willen hebben, niet gaan kunnen betalen als we niet in de productie gaan. Sociale investeringen moeten hand in hand gaan met investeringen in de reële sfeer”, stelt Ramnandanlal. De bevolking moet volgens hem productie minded gemaakt worden in deze crisis en er moeten faciliteiten gecreëerd worden voor nationale ondernemers. Met name productie-investeringen in de duurzame sectoren toerisme, agrarische sector en dienstensector moeten voorrang krijgen, omdat daar ook veel mogelijkheden zijn voor duurzame werkgelegenheid. Als we dit niet doen, valt Suriname naar zijn inschatting bij de volgende neergang van mijnbouwprijzen weer in een diep dal. Echter moet ook worden aangehaald dat zowel de minister van Financiën, als de vertegenwoordigers van het IMF onlangs op de persconferentie hebben aangegeven dat er provisies zijn getroffen om zulke schokken te voorkomen.
Verder zullen deze investeringen in de productie geen duurzaam karakter hebben als Surinamers niet tegelijkertijd investeren in andere randvoorwaarden. “De huidige crisis zoals de Palu dat ziet, is niet alleen een financiële crisis, het is alomvattend: crisis in de sociale hulpverlening, ethische crisis, crisis in de gezondheidssector, crisis in de huisvesting, crisis bij de rechterlijke macht, etc. We zullen met prioriteit een aantal hervormingen ook in die sectoren moeten doorvoeren. Anders zullen de andere financiële hervormingen en de investeringen in de productie een minder duurzaam effect hebben. Er ontbreekt nog veel in het Stabilisatie- en Herstelplan”, aldus Ramnandanlal.

error: Kopiëren mag niet!