Op zaterdag 19 maart was er een massa-activiteit waar jongeren van kennelijk het voj en vos aan hebben deelgenomen. Deze activiteit had betrekking op de Antidiscriminatieweek en wel de Antidiscriminatieloop. De foto’s die op het internet zijn verschenen, laten een gemengde groep van leerlingen en jongeren zien, zowel jongens als meisjes, alles door elkaar. Tot in de vooravond was er een lawaai vanuit het Flamboyant Park. Tegen 19:00 was het nog behoorlijk druk in de omgeving van het park tot de mall die in de buurt was. Deze drukte hield aan tot zelfs na 22:00 uur. Opmerkelijk is dat op dat moment de groep homogeen werd. Van de heterogene groep die meeliep in de loop en een weerspiegeling was van de bevolkingssamenstelling en de scholen in Suriname, was er in de drukte en djoegoedjoegoe in de avond niets meer te zien. De honderden jongeren met de antidiscriminatietruitjes waren allemaal uit een groep die kennelijk afkomstig is uit Zuid-Paramaribo en Wanica, veel marronjongeren. De tienermeisjes in de avonduren trokken een bepaald type mannen aan die zich met hun auto’s posteerden langs de weg in deze buurt om te kijken wat er te halen viel. Fastfood-restaurants zijn in de buurt en van het een komt het ander. Er is gemeld dat meisjes met een Antidiscriminatielooptrui en jongens/jongemannen zonder een trui ook hun kans hebben genomen in de toiletten van de restaurants. Er is ook gerapporteerd dat personeel van deze restaurants, kennelijk uit sympathie voor het avontuur, het de jongeren geen strobreed in de weg hebben gelegd. Veel mannen van naar het leek tussen de 20 en 35 waren ook ter plekke langs de straatkant aanwezig, waarschijnlijk ook kennissen uit de buurt die loeren op de meisjes, om hun slag te slaan. Meisjes tussen 12 en 16 jaar waren er in overvloed aanwezig zonder begeleiding van schoolleiders of van het ministerie van Sport- en Jeugdzaken. Tot na 22:00 uur waren de minderjarigen nog vrij en blij op straat. De vraag rijst nu waarom scholen zich niet bekommeren om de jongeren die uit hun school meedoen aan deze loop. Is het niet correct om deze loop via de scholen te organiseren? Is het niet correct dat vanaf 19:00 uur de bussen vanuit een centraal punt verhuizen om de kinderen in hun buurten af te zetten? Hebben Sport- en Jeugdzaken en de betrokken jeugdambassadeurs niet een beroep gedaan op de jongeren om na de loop direct naar huis te vertrekken? Of, distantieert zich men van die verantwoordelijkheid? Wat is het beleid van deze officials en functionarissen (van Sport- en Jeugdzaken) als het gaat om het uitgaansbeleid van jongeren? Moeten ouders dat bepalen of heeft men een aanbeveling voor de ouders en de jongeren? Moeten de autoriteiten aanlopen achter wat de jongeren zelf willen of heeft men ook een plicht om te sturen? Het is zaterdag duidelijk weer gebleken dat de massactiviteit en de zogenaamde afterparty kinderen blootstelt aan jongens en jongemannen. Op gegeven moment leent de setting zich, door gebrek aan supervisie vanuit de school en het ministerie, voor bepaalde situaties. Suriname worstelt met een tienerzwangerschapsprobleem dat zich voornamelijk concentreert in bepaalde groepen. Er is een beleid vanuit Onderwijs dat er een onderbreking plaatsvindt van het onderwijs. De meeste meisjes belanden dan op een avondschool, de perspectieven op afgerond en voortgezet worden kleiner. De kans op arme en eenoudergezinnen, die aanvankelijk zijn op overheidssteun, wordt groter. Als kind van een tienermoeder heeft men minder kans op adequate onderwijsmogelijkheden en dus ook de afronding van school. Dit alles draagt bij aan de armoede en ook de criminaliteit. Hetzelfde fenomen en dezelfde problematiek doen zich voor bij de Avondvierdaagse. Uit statistieken moet eens goed worden onderzocht of het voorkomet dat er pieken in tienerzwangerschappen zijn in bepaalde maanden. Nu zeggen wij niet dat alle blame gelegd moet worden op de Antidiscriminatieloop. De vraag rijst of alles niet eerder kan worden afgerond, met duidelijke organisatie dat iedereen vroeg thuis is. Er zijn genoeg momenten waar dezelfde jongeren en dezelfde mannen met elkaar in contact komen, zonder de loop zouden ze elkaar kennelijk ook ‘vinden’. Het punt is wel dat deze overheidsactiviteit niet de aanleiding moet zijn voor de genoemde praktijken. Er is enkele dagen terug beweerd dat er een toename te merken is geweest van tienermeisjes die hun lichaam verkopen om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Het ministerie van Sport- en Jeugdzaken heeft zich hierover nog niet uitgelaten. Het is in elk geval onmogelijk dat een activiteit waar zij achter staat, de ruimte biedt aan jongeren om tot laat in de avond op straat te zwieren. De volgende keer dient het ministerie daarop te letten. Het departement dient zich ook uit te laten over tienerzwangerschappen.
