Heer Eersteling, zoals u zelf in uw ingezonden stuk in Dagblad Suriname van donderdag 17 december 2015 , onder de titel: “ Relaas van Mijnals nader bekeken” heeft aangegeven, heeft u slechts de laatste vijf minuten van de vragenronde van mijn persconferentie kunnen beluisteren. De persconferentie duurde meer dan twee uur. Uw overmoed om desondanks bijkans een volle krantenpagina te vullen moet helaas noch toegeschreven worden aan jeugdigheid, noch minder van bovennatuurlijke scherpzinnigheid. Mijn korte reactie is dan ook puur om redenen van civilisatie en ethiek.
U zult hopelijk wel begrijpen dat het niet mogelijk is om uw schriftuur als een serieuze analyse te kwalificeren. Ik zal daarom inhoudelijk niet erop ingaan. Wellicht zou daarvoor wel tijd kunnen worden ingeruimd nadat u blijk zult hebben gegeven van een gedegen studie en begrip van mijn persconferentie, de internationale politiek/militaire situatie van de periode 1970-1980, met name de occupatiegraad van de VS op relevante delen van de wereld en als gevolg daarvan de geopolitieke situatie van de regio die de revolutionaire gisting tot gevolg heeft gehad.
Existentiële mentale slavernij zal wellicht een blijvende drang zijn om de hand van de
voormalige kolonisator overal te betrekken in gebeurtenissen die niet begrepen worden. Om dezelfde redenen zijn velen geneigd alles wat zij in de wereld om hen heen niet begrijpen toe te schrijven aan de hand van een hogere macht.
Bekend terrein, heer Eersteling?
De hoge ontwikkeling van de voormalige kolonisator in aanmerking genomen zou zij zeer
slecht werk hebben geleverd indien Valk geïnstrueerd was om te assisteren bij de
machtsovername van 1980, of indien hij de planner zou zijn geweest.
De coup d’etat van 25 februari 1980 was een zeer slecht stuk werk, militair, politiek en
organisatorisch. Haastigheid en voorbarigheid gestoeld op de oppervlakkigheid van
putschisten en absolute afwezigheid van tegenstand, zijn geen synoniemen van genialiteit die de hand van de kolonisator kunnen vermoeden. “The colonizer is much better than that”.
Tenslotte heer Eersteling, indien de dialectiek van het wereldgebeuren geen deel uitmaakt
van visies en percepties van lokale sociale vraagstukken, zal het blijvend onmogelijk zijn die
te begrijpen.
Chas Mijnals
